Er is een nieuw actief ingrediënt ontdekt – een molecuul dat SARS-CoV-2-infectie voorkomt – een genezingspraktijk

Het actieve ingrediënt remt SARS-CoV-2 op een nieuwe manier

Er is nog geen effectief geneesmiddel beschikbaar tegen SARS-CoV-2. Wetenschappers over de hele wereld zijn wanhopig op zoek naar een effectief ingrediënt dat de Corona-pandemie zou kunnen helpen bestrijden. Een Duits onderzoeksteam meldt nu een succes: een nieuw actief ingrediënt dat kan voorkomen dat SARS-CoV-2-cellen geïnfecteerd raken.

Onderzoekers van de Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn en het Kaiser Research Center hebben een molecuul geïsoleerd dat nieuwe wegen kan openen in de strijd tegen het Coronavirus. Het nieuwe actieve ingrediënt bindt zich aan het stekelige eiwit waarmee SARS-CoV-2 zich aan cellen bindt om ze te infecteren. In het laboratorium kon het actieve ingrediënt voorkomen dat het virus de cellen binnendringt. De resultaten zijn gepubliceerd in het vakblad.Toegepaste chemie” Geschenken.

Een actief bestanddeel gemaakt van DNA-plakstrengen

Zoals de werkgroep meldde, is het nieuwe actieve ingrediënt wat aptamer wordt genoemd. Dit zijn korte DNA-strengen die zijn opgebouwd uit chromosomen. DNA-ketens hebben de eigenschap om te binden aan andere moleculen. “Het is nogal plakkerig”, legt het team uit in een persbericht over de onderzoeksresultaten. Bij chromosomen bevindt het DNA zich in twee parallelle stroken waarvan de klevende zijden naar elkaar zijn gericht. Beide strengen zijn als gedraaide strengen om elkaar heen gedraaid.

Hoewel DNA vaak dubbelstrengs is, zijn aptameren enkelstrengs. Hierdoor kunnen ze bindingen vormen met moleculen waaraan het dubbelstrengs DNA niet hecht. De binding tussen aptameer en zijn molecuul kan zijn functies beïnvloeden. Om deze reden zijn aptameren van belang voor geneesmiddelenonderzoek. Onderzoeksgroepen hebben nu al toegang tot enorme bibliotheken met verschillende vaardigheden.

Enorme bibliotheken vol onbekende medicijnen

Een klein deel van het medische potentieel van dergelijke aptameren wordt momenteel onderzocht. Zoals de onderzoekers opmerken, bevatten sommige aptameerbibliotheken meer potentiële actieve ingrediënten dan die welke door mensen op aarde worden bewoond. Professor D. Guenter Meyer van de Universiteit van Bonn.

Spike-eiwit is essentieel voor SARS-CoV-2-infectie

Zonder spike-eiwit kan het virus niet in cellen doordringen – het is essentieel voor SARS-CoV-2. Met een spike-eiwit hecht het coronavirus zich aan cellen om binnen te dringen. Zonder dat het virus zich aan cellen kan hechten, kan het ze niet infecteren en onschadelijk worden.

Hoe worden antilichamen gerepliceerd

Meer specifiek bindt het spike-eiwit zich aan een receptor genaamd ACE2 op het oppervlak van cellen. Figuurlijk gesproken vergrendelt het spike-eiwit het ACE2-molecuul, waardoor een sterke verbinding ontstaat. Het virus versmelt vervolgens met de cel en herprogrammeert het om nieuwe virussen te produceren. “De meeste van de antilichamen die we tegenwoordig kennen, voorkomen fusie”, zegt Meyer. “Ze hechten zich vast aan het deel van het stekelige eiwit dat verantwoordelijk is voor het herkennen van ACE2 – het receptorbindende domein, of kortweg RBD.”

Het exacte mechanisme is nog onbekend

De aptameer die de onderzoekers isoleerden, SP6 genaamd, werkt op dezelfde manier als de meeste antilichamen: het bindt aan spike-eiwitten, maar verhindert niet dat ze binden. Professor Dr. zegt. Michael Famuluk van het onderzoeksteam.

Voor het onderzoekswerk gebruikte het team geen echte coronavirussen, maar zogenaamde pseudovirussen. Hoewel het is uitgerust met spike-eiwit, veroorzaakt het geen ziekten. “We moeten nu kijken of onze resultaten ook worden bevestigd met echte virussen”, zegt Famuluk.

Coronaire neusspray

Als de effectiviteit van echte coronavirussen wordt bevestigd, willen onderzoekers van het actieve ingrediënt een soort neusspray ontwikkelen die moet beschermen tegen coronavirussen. De hiervoor benodigde onderzoeken zullen echter nog enkele maanden in beslag nemen. Bovendien onthult het werk een mogelijke nieuwe achilleshiel van de ziekteverwekker. “Hoe meer mutaties zich ophopen, hoe groter het risico dat de beschikbare medicijnen en vaccins worden stopgezet”, zegt professor Meyer. Het nieuwe actieve ingrediënt toont een alternatief om virussen te inactiveren. (Fb)