Studie: Groot vertrouwen in onderzoekers over de hele wereld

nieuw Mondiale studie, dat vorige maand eerder online werd geplaatst en met 70.000 deelnemers de grootste in zijn soort is, constateerde dat het vertrouwen in wetenschappers over de hele wereld groot is. Het niveau van vertrouwen varieert van land tot land en hangt soms af van de politieke oriëntatie.

De meeste deelnemers zouden graag zien dat onderzoekers meer betrokken worden bij de beleidsvorming. “De algemene boodschap is positief”, vertelde James Liu, een psycholoog aan de Nieuw-Zeelandse Massey Universiteit in Auckland, aan The New York Times. Natuur tijdschrift. “Zelfs in de nasleep van de COVID-19-pandemie, die het publieke vertrouwen in wetenschappers mogelijk aanzienlijk heeft gepolariseerd, blijft het vertrouwen onder een groot deel van de bevolking zeer hoog.”

“De algemene boodschap is positief.”
James Liu, een psycholoog aan de Massey Universiteit van Nieuw-Zeeland in Auckland

Voor het onderzoek ondervroegen socioloog Viktoria Keulen van de Leibniz Universiteit Hannover en haar collega's 71.417 mensen in 67 landen. Deelnemers werd gevraagd scores van uitspraken te beoordelen op een schaal van 1 tot 5 over de mate waarin zij de integriteit, competentie, welwillendheid en openheid van de onderzoekers ervoeren. Hoe hoger de score, hoe groter het vertrouwen. De gemiddelde betrouwbaarheidswaarde was met 3,62 redelijk hoog.

In Duitsland is het vertrouwen in onderzoekers onder het gemiddelde

Egypte had het grootste vertrouwen in onderzoekers, gevolgd door India en Nigeria. Het vertrouwensniveau lag boven het gemiddelde in de VS, het Verenigd Koninkrijk, Australië en China, terwijl het niveau onder het gemiddelde lag in Duitsland, Hongkong en Japan. Mensen in Albanië, Kazachstan en Bolivia hadden het laagste niveau van vertrouwen in wetenschappers.

Op bijna alle locaties werden de deelnemers aan het onderzoek online geworven via marketingbedrijven. Behalve in de Democratische Republiek Congo, waar het onderzoeksteam de onderzoeken persoonlijk heeft uitgevoerd. Over het algemeen werden wetenschappers geacht een hoge competentie, gematigde integriteit en welwillende bedoelingen te hebben.

De openheid van wetenschappers werd niet positief beoordeeld: een op de vier ondervraagden vond dat onderzoekers weinig aandacht besteedden aan andere standpunten. Driekwart van de mensen was het ermee eens dat wetenschappelijke methoden de beste manier zijn om erachter te komen of iets waar is.

De relatie tussen vertrouwen en politieke oriëntatie

De studie onderzocht ook de relatie tussen het vertrouwen van deelnemers in onderzoekers en hun politieke voorkeuren. Wereldwijd was het vertrouwen in de wetenschap groter onder sommigen van politiek ‘links’, vooral in Canada, de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Noorwegen en China. Maar in tweederde van de landen – waaronder Nieuw-Zeeland, Argentinië en Mexico – vonden onderzoekers een significant verband tussen politieke oriëntatie en vertrouwen. In sommige landen, waaronder Georgië, Egypte, de Filippijnen, Nigeria en Griekenland, worden linkse opvattingen in verband gebracht met een lager vertrouwen in de wetenschap.

“Deze tegenstrijdige resultaten kunnen worden verklaard door het feit dat rechtse partijen in sommige landen bedenkingen hebben geuit over wetenschappers, terwijl dit in andere landen het geval kan zijn geweest voor linkse partijen”, schreven de onderzoekers in de preprint.

De rechtse regerende partij van Griekenland, New Democracy, werkt bijvoorbeeld sinds 2020 voortdurend samen met onderzoekers om haar volksgezondheidsagenda uit te voeren. Dit zou kunnen verklaren waarom politiek rechts daar meer vertrouwen heeft in de wetenschap. “Het heeft te maken met het leiderschap van politieke partijen en hoe zij omgaan met wetenschappers”, vertelt psycholoog Liu aan Nature. Dit kan van land tot land verschillen, waardoor de resultaten moeilijk te interpreteren zijn.

Er is meer deelname aan de politiek en het publiek nodig

Meer dan de helft van de ondervraagden is echter van mening dat onderzoekers meer betrokken moeten worden bij de beleidsvorming en nauw moeten samenwerken met politici om wetenschappelijke bevindingen in de beleidsvorming te integreren. “Als we de wetenschap vertrouwen, willen we op dit gebied betrokken raken”, zegt Liu. “Maar als onderzoeker betrokken raken bij het overheidsbeleid kan uiteindelijk een soort bloedsport worden”, zegt hij. “We zien dit bijvoorbeeld aan het feit dat sommigen in de politiek niet worden gerespecteerd en in twijfel worden getrokken.”

Volgens Liu zou er meer training moeten komen voor onderzoekers die de beleidsvorming willen betreden. Ze zullen hun communicatieve vaardigheden moeten verbeteren. Dit houdt verband met een andere bevinding uit het onderzoek: 80% van de ondervraagden wil dat onderzoekers met het publiek over wetenschap communiceren.