Kleine zeeschildpad onderweg
Hoe gedragen babyzeeschildpadden zich tijdens hun eerste dagen op zee? Deze vraag was tot nu toe moeilijk te beantwoorden, omdat er geen adequate manieren waren om de volgapparatuur gedurende lange tijd te koppelen aan kleine, snelgroeiende zeedieren. Onderzoekers hebben nu een dergelijke technologie ontwikkeld en deze gebruikt om 21 jonge groene zeeschildpadden ongeveer een half jaar per satelliet te volgen. Bewegingspatronen van dieren zijn dus complexer dan eerder werd aangenomen. In plaats van zich passief te laten afdrijven, zwemmen ze actief in voorkeursgebieden. De Sargassozee in de Noord-Atlantische Oceaan is dus een bijzonder belangrijke habitat voor bedreigde diersoorten.
Omdat een “groene schildpad” bijna uitgestorven was, en vandaag de dag wordt hij bedreigd door klimaatverandering en de vernietiging van zijn leefgebied: de groene zeeschildpad (Chelonia mydas) wordt bedreigd en staat onder internationale bescherming. Informatie over hoe schildpadden leven, migreren en broeden, is belangrijk bij het behoud van de soort. Maar deze gegevens zijn oppervlakkig. In het bijzonder is er weinig bekend over de vroege levensfase van zeedieren. Een reden hiervoor: omdat jonge schildpadden snel groeien, is het moeilijk om satellietvolgers aan hun schild te bevestigen die er lang aan blijven plakken, maar het heeft geen invloed op de groei of ander welzijn van het dier. Daarom zijn de eerdere bevindingen voornamelijk gebaseerd op korte termijn observaties en inzichten.
Nieuwe volgmethode
Een team onder leiding van Katherine Mansfield van de University of Central Florida in Orlando ontwikkelde een volgmethode voor jonge groene zeeschildpadden en gebruikte deze om 21 individuen gedurende maximaal 152 dagen te volgen. Alle schildpadden werden onmiddellijk na het uitkomen op het strand van Florida verzameld en gedurende drie tot negen maanden in grote tanks in het mariene laboratorium van de universiteit gekweekt, totdat ze minstens 300 gram wegen. Vervolgens rustten de onderzoekers ze uit met satellietvolgers op zonne-energie en lanceerden ze vlakbij het strand van hun geboorte op Gulfstream.
Mansfield en collega’s hadden al ervaring met het volgen van zeeschildpadden door eerdere studies met onechte karetschildpadden (Caretta caretta), die ze ook als kleine dieren via satelliet observeerden. “De schaal van de groene zeeschildpad heeft een andere structuur en een wasachtig oppervlak, dus moesten we een nieuwe methode ontwikkelen om de tracer te bevestigen”, aldus de onderzoekers. Na verschillende mislukte pogingen, waarbij de trackers een paar dagen later weer vielen, vonden de onderzoekers een oplossing: voordat ze de speciale lijm aanbrachten, schuren ze de waslaag voorzichtig op de tank. Pas toen sloten ze een satellietvolger aan. Volgens de onderzoekers zou deze methode in de toekomst ook kunnen helpen om groene zeeschildpadden gedurende enkele maanden te volgen.
Het Sargassomeer als broedplaats
“Onze gegevens laten zien dat het gedrag van groene zeeschildpadden complexer is dan eerder werd gedacht”, zeggen Mansfield en collega’s. Waar voorheen werd aangenomen dat dieren voornamelijk passief werden aangedreven, laten de nieuwe gegevens duidelijk zien dat de dieren actief georiënteerd zijn en buiten grote stromingen zoals de Golfstroom zwemmen. Een ogenschijnlijk populaire bestemming is de Sargassozee, een zeegebied in de Atlantische Oceaan ten oosten van Florida dat zijn naam ontleent aan de overvloedige bruine algen van het geslacht Sargassum. “Tweederde van de bijgehouden groene zeeschildpadden bevond zich in de wateren van de Sargassozee toen hun markeringen stopten met uitzenden”, meldden de onderzoekers. “Dit geeft aan dat veel groene zeeschildpadden in de Atlantische Oceaan de Sargassozee gebruiken als broedhabitat.”
De Sargassozee biedt veel voedsel voor jonge schildpadden, een zekere bescherming tegen roofdieren en een goede temperatuur voor groei. “De schildpadden in deze studie bleven in het oceaanoppervlak en het is mogelijk dat ze thermische voordelen hebben ondervonden van blootstelling aan direct zonlicht op het oceaanoppervlak”, aldus de onderzoekers. Het blijft onduidelijk hoe lang de schildpadden in de Sargassozee blijven en waarom niet alle, behalve veel mensen, hebben gezwommen. Het is bijvoorbeeld denkbaar dat kleinere en zwakkere zwemmers aanvankelijk in de grotere stromingen verblijven. De onderzoekers willen dit in toekomstige studies verduidelijken met meer groene zeeschildpadden van verschillende leeftijden.
Soort bescherming resultaten
De onderzoekers vergeleken hun resultaten ook met eerdere resultaten van onechte karetschildpadden uit hetzelfde gebied. Dienovereenkomstig verschillen de paden en bewegingspatronen van beide soorten, maar de Sargassozee is een belangrijk station op het vroege levenspad. “Nu er steeds meer gegevens beschikbaar zijn over de beginjaren van zeeschildpadden in de Noord-Atlantische Oceaan, is het duidelijk dat de Sargassozee een belangrijke ontwikkeling en habitat is voor het kweken van zeeschildpadden”, schrijven de auteurs. Daarom is het vooral belangrijk om deze habitat te behouden. “Het begrijpen van vroeg gedrag en het identificeren van habitats voor vroege ontwikkeling is van cruciaal belang voor het succesvol beheer en behoud van deze bedreigde diersoort”, aldus Mansfield en collega’s.
Cowell: Katherine Mansfield (University of Central Florida, Orlando) et al.Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences, Doi: 10.1098 / rspb.2021.0057
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”