Het smelten van permafrost in de Alpen vergroot het risico op instortende berghutten

Moeten we sommige dingen weer aan de natuur overlaten?

“De uitdagingen zullen zeker toenemen”, zegt Ulrich Delang, hoofd van de huttenafdeling van de Swiss Alpine Club. Hij en zijn collega’s maken zich een beetje zorgen over de toenemende veranderingen in permafrost en de hoeveelheid onderzoek die nog nodig is om de gevolgen te beoordelen. “We willen graag weten of een bepaald huisje over 30 jaar nog steeds bestaat”, zegt hij. “Of moeten we sommige plekken teruggeven aan de natuur?”

Sommige experts neigen naar het laatste. “De situatie is ernstig”, zegt Luca Gibello, architect en voorzitter van Cantieri d’Alta Cotta, een Italiaanse vereniging die hutten en berghutten promoot. Als bergbeklimmer heeft hij 79 van de 82 bergtoppen van meer dan 4.000 meter beklommen. “Het gaat niet alleen om het verbeteren of versterken van gebouwen”, zegt Gibelo. “Het probleem is dat we geen voorspellingsmodellen hebben om te begrijpen wat er over 5, 10 of 15 jaar gaat gebeuren.” Hij herinnert zich dat de architecten van de Goûter-hut, die in 2013 werd geopend als het hoogste gebouw van Frankrijk, alleen maar benadrukten dat het gedurende tientallen jaren stabiliteit had gegarandeerd. Wat er daarna gebeurt, is onvoorspelbaar.

“Het probleem is dat we geen voorspellingsmodellen hebben om te begrijpen wat er over 5, 10 of 15 jaar zal gebeuren.”Luca Gibello, voorzitter, Cantieri d’Alta Quota

Renato Alberti gelooft dat, tenzij de hutten worden vervangen, het ervaren van de bergen moeilijker, onveiliger en in sommige gevallen onmogelijk zal worden. “De bewakers van de hut zijn de bewakers van de bergen”, zegt hij. “Zij monitoren veranderingen, bewaken de sporen en zorgen voor beveiliging.” Uiteindelijk was hij het die besefte dat er iets mis was met Rifugio Casati. Het idee om de hutten te moeten sluiten en zo de toegang tot de bergen te beperken, raakt Alberti ook persoonlijk: tijdens een hooggebergte-expeditie in zijn jeugd redt hij een vrouw in nood – ze trouwen later.

Gibello vraagt ​​zich af of de “geest” waarin de hutten ontstonden – of ze nu voor soldaten, ontdekkingsreizigers of bergbeklimmers waren – nu verdwenen is. “Het tijdperk van volledige toegang, waar iedereen overal heen kan… misschien moeten we daar een einde aan maken”, zegt hij. “In plaats van het te herbouwen, moeten we misschien nadenken of sommige hutten plotseling de wijde wereld in moeten.”