Dora Osende vertelt over diversiteit in de Duitse creatieve industrie

De lijst met klanten die het social entertainment-bureau Granny in Berlijn onder handen neemt, is behoorlijk indrukwekkend: het zijn grote namen als Netflix, Warner Bros, Spotify, Sky, Funk en Nike. Ook de biografie van oma’s Creative Director, Dora Osinde, is indrukwekkend: deze 35-jarige is nu een van de vier managing directors van het bureau en werkte eerder als Creative Marketing Director bij Netflix. Osinde was onder meer verantwoordelijk voor de campagnes voor “Dark” en “Elite”.

In een interview met Business Insider legt ze uit hoe het besluitvormingsproces voor vier leidinggevenden werkt, welke ervaringen ze heeft opgedaan op het hoofdkantoor van Netflix en hoe ze omgaat met seksisme en racisme.

Business Insider: Bij Granny ben je een senior managementteam dat uit vier mannen bestaat. Hoe is dit gebeurd?

Dora Osende: Het gebeurde eigenlijk heel natuurlijk. De drie oprichters werkten eerder samen aan verschillende projecten en merkten toen dat de samenwerking heel goed gecoördineerd is omdat iedereen andere sterke punten heeft waarvoor ze gewaardeerd worden. Dan besluiten ze om samen met de oma te beginnen. Dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven: iedereen heeft een onderwerp waar ze zeggen: “Hé, ik ben hier echt goed in”, waarbij de vaardigheden elkaar aanvullen. Zo heb ik de samenwerking opnieuw getest toen ik nog bij Netflix zat.

B: Als vier mensen een beslissing moeten nemen, is er zeker veel discussie, toch?

Ik denk dat we echt heel goede beslissingen kunnen nemen. We brengen allemaal een ander standpunt naar de tafel, dus uiteindelijk zijn de beslissingen erg rond. We zijn twee mannen en twee vrouwen van kleur – dus we hebben ook opvattingen die misschien over het hoofd worden gezien in andere agentschappen en bedrijven.

En iedereen heeft hier zijn specialiteit, die ze heel goed kennen. Maar natuurlijk: er is veel te bespreken en er moeten vaak compromissen worden gesloten. Maar we gaan deze uitdaging graag aan totdat het resultaat eindelijk correct is.

grootmoeder

V: Hoe divers denk je dat de creatieve industrie in Duitsland is?

Ik wil daar in het algemeen niet over praten. Maar ik zou blij zijn als het op sommige plaatsen veelzijdiger was. Dit valt me ​​vooral op als het gaat om bijvoorbeeld rekrutering en nieuw talent. We hebben onder andere al ervaren dat we mensen zoeken voor een bepaald onderwerp met een passende achtergrond, maar de talentenpool is vaak eenzijdig. Dit brengt mij tot de conclusie dat veel bureaus en bedrijven diversiteit misschien nog niet erg serieus hebben genomen of dat sollicitanten het gevoel hebben dat de banen niet passen bij hun profiel en dat ze het daarom niet proberen.

Lees ook

Schrijf u hier in voor de Business Insider-nieuwsbrief

BI: Wat moet er veranderen?

Naar mijn persoonlijke mening zou de eerste stap zijn om managers bewust te maken van het feit dat diversiteit in het team een ​​belangrijke succesfactor is. Ethisch en politiek terzijde, zien we bij Granny heel duidelijk: diversiteit is goed voor het bedrijfsleven. Samen hebben we betere ideeën en meer opwindende oplossingen die ook onze klanten tevreden zullen stellen.

Als tweede stap moeten natuurlijk maatregelen worden genomen om de onderneming meer gediversifieerd te maken; U kunt dan zelf beslissen of u het wel of niet via een les wilt doen.

BI: Wat is jouw ervaring met internationale klanten? Is diversiteit belangrijk in het buitenland?

Als we met internationale klanten werken, krijgen we, vooral in 2020, meer opmerkingen die ze net in ons voordeel hebben gekozen, omdat we een divers managementteam en een divers team hebben. Ik denk zelfs dat diversiteit in andere landen soms een grotere rol speelt dan in Duitsland. Ondertussen vragen veel klanten specifiek voor grote projecten of presentaties naar onze positie over het onderwerp en willen ze precies weten hoe we als bureau gepositioneerd zijn.

Vraag: Hoe bevorder je creativiteit op oma – zelfs tijdens Corona?

Als het gaat om goed creatief werk, geloven we bij Granny in de vrijheid om te doen wat voor jou werkt. Ik heb bijvoorbeeld net een interview gegeven aan een medewerker waarin iemand zei: “Ondanks de domheid van de Corona-crisis, heb ik voor mezelf geleerd dat ik geweldig kan werken in het thuiskantoor.” En daar staan ​​wij als managers natuurlijk graag bij. Maar andere medewerkers ontdekten dat ze beter in groepen werken. Ons doel is om iedereen een ruimte te bieden waarin ze beter kunnen werken. Voor sommigen betekent dat dat ze om negen uur ’s ochtends op kantoor zijn en een structuur hebben. Anderen werken liever het hele weekend. Ik vind het van levensbelang om een ​​goed eindresultaat te hebben.

Lees ook

Personeelsdirecteur Nicole Gerhard: “We hebben de vereiste om bij Telefónica / O2 te zijn verwijderd – iedereen werkt met ons samen waar en wanneer ze maar willen”

BI: Welke ervaringen heb je gehad als vrouw van kleur waarmee je je blanke mannelijke concurrenten niet had?

Ik denk dat het moeilijk is om te zeggen: het was gemakkelijker voor iemand, en moeilijker voor iemand. Uiteindelijk is het altijd een enkele gebeurtenis die een persoon net zo voelt als hij of zij voelt. Iedereen heeft zijn eigen pakket om mee te nemen en iedereen ervaart het feit dat ze de baan niet krijgen of dat de vergadering gewoon niet goed verloopt. Veel mensen voelen zich zeker hetzelfde als ze worden afgewezen of niet serieus worden genomen.

MAAR: Als ik naar mijn carrièrepad kijk, heb ik echt het gevoel dat je als gekleurde vrouw als lager opgeleid en minder competent wordt beschouwd dan je in werkelijkheid bent. Soms ook voor mensen die jonger zijn en daardoor minder ervaren dan jij in werkelijkheid bent. Ik herinner me een keer dat mijn baas dacht dat ik pas 25 was, ook al was ik in de dertig. Je hebt waarschijnlijk niets slechts bedacht, maar toen vroeg ik me natuurlijk af: als ik jonger was, wat voor effect zou dat dan hebben op een mogelijke upgrade? Er waren ook bijeenkomsten waar mensen naar mijn baas vroegen, ook al was ik destijds de manager die de beslissingen nam.

Natuurlijk zou ik in een nieuwe situatie willen komen en er niet van uitgaan dat het gedrag van mijn tegenhanger seksistisch of racistisch gemotiveerd is. Maar als soortgelijke dingen u vijftien of twintig keer overkomen, is dat een patroon. Omdat dat niet altijd zo kon zijn omdat ik niet zo vriendelijk of minder wijs was. Soms heb ik het gevoel dat ik als gekleurde vrouw meer moet bewijzen dat ik gekwalificeerd ben, ervaring heb en dat ik net zo goed opgeleid ben als alle anderen in de kamer.

Lees ook

Astrid Tecentrop, Sales Director, Procter & Gamble: “Veel vrouwen twijfelen aan het gevoel van eigenwaarde waarin ze kunnen verschijnen.”

V: Hoe zou u zich in dergelijke situaties gedragen?

Zulke momenten zijn natuurlijk altijd erg onaangenaam. Vooral als het om racisme en genderdiscriminatie gaat, probeer je vaak de persoon die je beledigd heeft niet te beledigen. Je probeert sowieso aardig en beleefd te blijven – ook omdat je als vrouw hebt geleerd: “Werk nu niet. Wees sociaal.”

Ik denk dat ik het al heel lang op deze manier heb aangepakt. Maar op een gegeven moment was er een moment waarop ik ook de macht en invloed had met betrekking tot mijn carrière. En toen was het me duidelijk dat ik door mijn grootte, vriendelijkheid en charisma iets kon bijdragen dat iemand zou helpen – en ik hoop dat veel andere mensen achter me aan zouden komen. Iemand anders die je volgende week misschien met die persoon ontmoet. Zelfs als het niet altijd gemakkelijk is, vind ik dat je een punt beleefd moet verduidelijken, maar zeker. En het zou de andere persoon moeten laten zien: Hé, ik neem hier de beslissing, ik ben de manager die de leiding heeft.

Tegelijkertijd heb ik mijn functie bij bijvoorbeeld Netflix gebruikt om te beslissen met welke bureaus en makers we samenwerken. Ik vond het belangrijk dat we onze tijd en geld investeren in mensen die misschien niet de kans krijgen om te laten zien wat ze elders kunnen. Zo werkte ik tijdens mijn Netflix-campagne met bureaus van vrouwen en met locals: bij projecten in Zuid-Afrika koos ik bijvoorbeeld voor ontwerpen uit hetzelfde land in plaats van te reizen in een stijlvolle blanke fotograaf uit Parijs.

Biografie: Je werkte ook in Amsterdam terwijl je op Netflix zat. Wat was je ervaring daar?

Het spannende op dat moment was dat ik in Amsterdam werkte op het Europese hoofdkantoor van Netflix. We zijn allemaal vanuit ons thuisland naar Amsterdam verhuisd en waren van daaruit verantwoordelijk voor onze lokale markten. Hierdoor hadden we soms wel 60 verschillende nationaliteiten op kantoor. Dit is natuurlijk een heel bijzondere ervaring waarin je veel leert over jezelf en je cultuur. Tegelijkertijd heb je een goed idee van wat verschillende culturen kunnen zijn, wat de beste manier is om met elkaar om te gaan en hoe je goed kunt samenwerken, zelfs als je niet dezelfde culturele achtergrond hebt. Het was een zeer waardevolle ervaring voor mij, en het heeft mij tot op de dag van vandaag zeer positief gevormd.

Lees ook

Deze tips geven vijf vrouwen in leidinggevende posities voor hun jongere zelf