De explosie die plaatsvond toen het ruimtevaartuig werd gelanceerd, was een meevaller voor de wetenschap

Gat in het lanceerplatform en stukken beton die rondvliegen: de lancering van het “Starship” verliep niet zoals gepland. Maar de wetenschap profiteert ervan.

Boca Chica – In april eindigde de eerste vlucht van ’s werelds grootste raket in een ongeval Opblazen. Een paar uur na de lancering van Starship werden de gevolgen duidelijk: de lanceerplaats werd door de raket in een krater veranderd en bij de explosie werden stukken beton weggeblazen. SpaceX, het bedrijf achter de raket, heeft de lanceerlocatie gerepareerd en beter voorbereid op de volgende lancering.

In het verleden is de krater die ontstond toen het ruimtevaartuig voor het eerst werd gelanceerd echter nuttig gebleken. Astrofysicus Phil Metzger en zijn team onderzochten de raketlancering en de nasleep ervan in meer detail, met bijzondere aandacht voor veranderingen in het binnenste van de aarde. De ontdekking is van belang voor de toekomst Ruimtereiszo bleek.

Als een vulkaanuitbarsting: De lancering van Starship vernietigt het lanceerplatform van de raket

Op Platform X (voorheen Twitter) Metzger legt het uitWat zijn team ontdekte: ‘We ontdekten dat de druk die zich onder het lanceerplatform opbouwde, vergelijkbaar was met die van een vulkaanuitbarsting, waarbij de opeenhoping van heet gas dat voortkomt uit magma-uitbarstingen ervoor zorgt dat de rotskappen opengaan, een theorie die vulkaanuitbarstingen voorspelt op een snelheid die overeenkomt met de gemeten snelheid van betonstukken vanaf het lanceerplatform – Ongeveer 90 meter per seconde (324 km/u), volgens de wetenschapper.

Maar waar kwam het uitgestoten gas vandaan? Metzger en zijn team vermoeden dat het grondwater onder de helling is verdampt. “We schatten het water op basis van de grootte van het gat en de doorlaatbaarheid van het zand onder de helling”, legt Metzger uit. “Het ligt binnen het bereik dat overeenkomt met de theorie.”

De lancering van de grootste raket ter wereld zorgde ervoor dat grondwater verdampte

Als gevolg van de lancering van de grootste raket ter wereld verdampte het grondwater onder de lanceerplaats, waardoor de krater ontstond. Maar wat heeft dit te maken met toekomstige ruimtevaart? Veel, zoals Metzger in X uitlegt. Immers, in ruimteschepen van de toekomst – Vooral “Starship” van SpaceX – Landen op de maan en vanaf daar weer opstijgen.

De wetenschapper legt uit: “Dit roept de vraag op van de aanwezigheid van ijs in de polaire maangrond onder het lanceerplatform. Als het lanceerplatform barst en er heet gas doorheen stroomt (zoals we denken bij het ‘ruimtevaartuig’), zou verdamping van het ijs tot een vergelijkbare situatie kunnen leiden.” De snelheid waarmee materiaal op de maan van het lanceerplatform wordt weggeslingerd zou hoger kunnen zijn en de onderzoeker vermoedt dat het hoger zal zijn dan op aarde.

Iets soortgelijks zou kunnen gebeuren wanneer een raket op de maan wordt gelanceerd

“We moeten methoden ontwikkelen om dit te voorkomen”, schreef Metzger, en voegde eraan toe: “Het zou niet moeilijk moeten zijn om te doen. Voorbeelden: maak het dek dikker. Meet het ijs voordat je gaat bouwen. Installeer ventilatieopeningen onder de helling.” Voor de wereld was de mislukte lancering van het Starship een meevaller, zoals hij zelf opmerkte toen het in de regoliet explodeerde. Maar ik had nooit gedacht dat ik gegevens zou krijgen uit een experiment van deze omvang.

Metzger is ervan overtuigd dat de lancering van Starship in april 2023 “waarschijnlijk de geschiedenis in zal gaan als de grootste wereldschokkende rakettest, omdat dit nooit meer zal gebeuren met zo’n grote raket.” SpaceX heeft zelfs enkele maatregelen genomen om soortgelijke incidenten te voorkomen de volgende keer dat het ruimtevaartuig wordt gelanceerd. Ter bescherming van het benedendek werd onder meer een watergekoelde staalplaat aangebracht. (onbetaalde rekening)

Bij het schrijven van dit artikel is door de redactie gebruik gemaakt van geautomatiseerde hulp. Het artikel werd vóór publicatie zorgvuldig bestudeerd door redacteur Tanya Banner.