Tamás Sólyuk – nieuw gekozen president van Hongarije

Ruim twee weken geleden trad Katalin Novak af als president van Hongarije, en op 26 februari 2024 werd dit ontslag officieel aanvaard door de Hongaarse Nationale Vergadering. Het Parlement kreeg te maken met een enorm programma, aangezien niet alleen het Zweedse lidmaatschap van de NAVO op dezelfde dag werd bekrachtigd, maar ook de advocaat en voormalig president van het Hongaarse Constitutionele Hof, Dr. Tamas Suljuk is benoemd tot nieuwe president.

134 van de 199 afgevaardigden stemden op Solyuk, wat betekent dat hij in de eerste stemronde de vereiste tweederde meerderheid behaalde. Het is vermeldenswaard dat Salyuk zichzelf nooit als een politieke actor heeft gezien, maar eerder als een advocaat en hoedster van de wet. Hij wordt beschouwd als een strikt voorstander van onpartijdigheid en de plicht tot neutraliteit van overheidsinstanties.

Advocatuur

Tamas Suljuk werd geboren op 24 maart 1956 in de Zuid-Hongaarse stad Kiskunfélegyháza (Duits: Feulegaß) in de provincie Bács-Kiskun in een familie van advocaten. Nadat hij in 1980 het examen staatsrecht had behaald, werkte hij eerst als juridisch adviseur en sinds 1991 als advocaat. In 2000 werd hij benoemd tot honorair consul van de Republiek Oostenrijk in de Zuid-Hongaarse stad Szeged, en doceert hij constitutionele kwesties. rechten aan de universiteit daar sinds 2005.

Nadat hij in september 2014 tot constitutioneel rechter werd verkozen, klom hij snel op op de carrièreladder. Hij werd in maart 2015 benoemd tot vice-president van het Constitutioneel Hof voordat het Parlement hem in november 2016 tot president van het Constitutioneel Hof koos, destijds ook met stemmen van de oppositie. Deskundigen zijn van mening dat zijn periode als president van het Constitutionele Hof een periode van ferme beslissingen was, volledig verstoken van politieke ambities. Solyuk heeft herhaaldelijk publiekelijk verklaard dat hij in de eerste plaats advocaat was, dat hij denkt in rechtscategorieën, dat hij geen politieke aanvallen gebruikt en nooit in politiek geïnteresseerd is geweest.

Experimenten met het communisme

De familie van Tamas Suljuk maakte de communistische machtsuitoefening van dichtbij mee. Na 1945 moest zijn vader tien jaar lang pauzeren van zijn advocatenpraktijk omdat een voormalige tegenstander van de zaak uit de jaren dertig nu een hoge positie bekleedde bij de communisten en zo wraak nam op de advocaat. Solyuk schreef vervolgens in 2013 zijn proefschrift over het onderwerp ‘de constitutionele status van advocaten’ – misschien ook een eerbetoon aan het lot van zijn vader en een essentie van zijn familiegeschiedenis. Maar Tamás Slyuk zelf was in de jaren tachtig ook met eigen ogen getuige van de mate waarin het communisme en zijn ideologie het rechtssysteem en de samenleving domineerden.

Na zijn tweede examen staatsrechten stelde de hoofdrechter van de districtsrechtbank voor dat hij lid zou worden van de Communistische Partij van het land, anders kon hij geen strafrechter worden. Zijn verbazingwekkende en beknopte antwoord, dat hij geen strafrechter wilde worden, leverde hem een ​​verhuizing naar de volgende provincie op en een jarenlange overstap tussen zijn werk en woonplaats. Maar door zijn tijd op het platteland voelde hij de zorgen en realiteit van het leven van de plattelandsbewoners daar. Ze denkt anders over de uitdagingen van het leven. “Dit vereist geloof: wat ik vandaag zaai, zal ik morgen oogsten”, zegt Solyuk.

Een goede vriend van Duitsland

Salyuk, nieuw verkozen tot president, spreekt en schrijft niet alleen vloeiend Duits, maar is ook een goede vriend van Duitsland. Hij gebruikte zijn tijd als honorair consul en voorzitter van het Constitutionele Hof herhaaldelijk om de nauwe banden tussen Hongarije en de Duitstalige landen uit te breiden en het netwerk van betrekkingen te verdiepen. Zijn hele leven lang zijn culturele, historische en vooral juridische banden met Duitsland altijd erg belangrijk voor hem geweest.

In samenwerking met de Konrad Adenauer Foundation ontwikkelde hij een beurzenprogramma voor jonge Hongaarse advocaten, waardoor ze een juridische opleiding konden volgen bij belangrijke Duitse juridische instellingen. Dit initiatief versterkte ook het bilaterale weefsel tussen Hongarije en zijn partners, wat essentieel is voor hen om met elkaar te praten in plaats van alleen maar over elkaar.

In juridische kringen wordt Suljuk beschouwd als een figuur van ongeëvenaarde statuur, taaiheid en integriteit. Om deze reden kan zijn verkiezing tot nieuw staatshoofd ook worden gezien als een teken van de gevestigde en solide rechtsstaat in het land. Een man van rechtvaardigheid en evenwicht is zeker geen slechte keuze in deze sexy tekens.

Berichten van het nieuwe staatshoofd

In zijn openingstoespraak voor de plenaire vergadering van de Hongaarse Nationale Vergadering, onmiddellijk na zijn verkiezing, verklaarde Solyuk – misschien als een knipoog naar de achtergrond van het aftreden van zijn voorganger – dat hij volledige transparantie zou betrachten in zaken die verband hielden met het recht op gratie. Solyuk legde uit dat hij streefde naar een Europa waarvan de instellingen zich primair op juridisch, en niet op politiek, werk concentreerden. Hij sprak zijn overtuiging uit dat er geen Europese waarden bestaan ​​die los staan ​​van de lidstaten en dat het concept van soevereiniteit ondeelbaar is.

Dit betekent dat de EU-lidstaten geen soevereine rechten kunnen overdragen, maar alleen verantwoordelijkheden. Zij doen dit echter niet als doel op zich, maar omdat het gezamenlijk uitoefenen van verantwoordelijkheden efficiënter is. Met betrekking tot de besproken politieke gemeenschap in Europa benadrukte hij dat er geen verenigde Europese politieke natie bestaat, maar alleen de respectieve politieke staten in de lidstaten, die geïnterpreteerd moeten worden als staatsvormende agenten. In zijn eerste toespraak zei Solyuk dat de Europese Unie hierdoor helemaal geen staat is.

Conclusie

Politieke analisten interpreteren de snelle, rustige en vooral succesvolle verkiezing van Tamás Suljuk als een teken van het kalmeren van de crisis en als een uitdrukking van de interne eenheid van de regerende partijen. Het feit dat de oppositie er niet in slaagde overeenstemming te bereiken over een gemeenschappelijke kandidaat of Solyuk te kiezen, zorgt ervoor dat deze situatie in een slecht daglicht komt te staan. Aan de vooravond van de presidentsverkiezingen riep de oppositie op tot een demonstratie om de rechtstreekse verkiezing van het staatshoofd te eisen, maar slechts enkelen volgden.

Ook de oppositiepartij Groene Partij (LMP) deed niet mee. Sommige waarnemers wijzen er ook op dat premier Viktor Orbán snel en vol vertrouwen op een totaal onverwachte crisis kon reageren en van de nood een deugd kon maken. Zijn positie lijkt te zijn versterkt door de verkiezing van een onbetwistbare advocaat tot president. Ook hier geldt dat de reactie op een crisis doorgaans belangrijker is dan de crisis zelf.

Bence Bauer is directeur van het Duits-Hongaarse Instituut voor Europese Samenwerking aan het Matthias Corvinus College in Boedapest, Hongarije, en co-redacteur van het Hongaarse Conservatieve tijdschrift. Hij schrijft regelmatig voor Duitse media en publiceerde onlangs zijn boek Hongarije is anders, dat informatie geeft over de geschiedenis, politiek en actuele gebeurtenissen in Hongarije.