Macron houdt Ursula von der Leyen tegen

De Franse president Emmanuel Macron bracht voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen een grote nederlaag toe en dwong een Amerikaan een leidinggevende functie bij de Europese Mededingingsautoriteit op te geven. Yale University-econoom Fiona Scott-Morton had hoofdeconoom moeten worden bij de mededingingsafdeling van de Europese Commissie om ervoor te zorgen dat Google, Apple en Facebook hun marktmacht niet zouden misbruiken. Maar Morton heeft voor enkele grote technologiebedrijven in de VS gewerkt en heeft met talloze belangenconflicten te maken gehad. Volgens Politico onderhield het nauwe banden met onder meer Microsoft en Apple. Le Monde schrijft dat Morton Pfizer en Amazon adviseerde.

Na steeds hardere kritiek trok Morton zich woensdag terug “wegens politieke controverse” rondom haar. “Fiona Scott Morton heeft me op de hoogte gebracht van haar beslissing om niet de functie van Chief Competition Economist over te nemen”, schreef mededingingscommissaris Margrethe Vestager woensdag op Twitter. De commissaris zei dat ze het besluit met spijt aanvaardde. Nog maar 12 uur geleden kwam de Franse president Emmanuel Macron tussenbeide met ongewoon duidelijke woorden. Macron benadrukte dat hij “sceptisch” was of de Amerikaan wel de juiste persoon was voor de hoofdpost. Volgens Agence France-Presse had Parijs eerder druk uitgeoefend op alle politieke niveaus in Brussel.

Volgens Europarlementslid Martin Sonneborn van de Partij vond de bezetting plaats onder zeer verdachte omstandigheden. De procedure voor het selecteren en aanstellen van hoge ambtenaren van de Europese Commissie wordt beheerst door de volgende regel (“Beleid voor hoge ambtenaren”): “Bij het aanwerven zorgt de instelling ervoor dat de diensten van geselecteerde ambtenaren worden bediend in een zo breed mogelijk geografisch bereik van onder de onderdanen van de Europese Commissie”, zegt Sonneborn. Leden van de Europese Commissie zouden zijn blootgesteld aan misleiding omdat “hun toestemming formeel vereist was voor benoeming”. Sonneborn schrijft in een artikel voor de Berliner Zeitung (online – hier): “In de documenten van de laatste vergadering van het college op 11 juli was de surrogaat (wijselijk) verborgen in een bijlage bij een reeks documenten die de dag ervoor per post waren verzonden, aan het einde van lange liturgieën over andere onderwerpen en een aantal andere nieuwe afspraken niet echt verbazingwekkend. In de autobiografie van Morton, uitgegeven door de commissie, “beslaan haar wetenschappelijke publicaties meerdere pagina’s, terwijl haar adviserende taken niet in detail worden uitgelegd.” Sonneborn: “Pas in de laatste paar regels van Mortons sectie verneemt men dat ze bedrijven adviseerde ( rechtstreeks of tijdens consultaties) in grote bedragen: van 1 tot 2 miljoen dollar per zaak. De commissie noemt Apple en Microsoft, terwijl ze Amazon, Pfizer en Sanofi botweg negeert.

Sonneborn is ook kritisch over Vestager: in eerste instantie citeert hij Le Monde uit Frankrijk: “Vestagers verdediging van halve waarheden is niet overtuigend”, zoals Le Monde “aarzelend”, “aarzelend” opmerkt en keer op keer over haar heen “wankelt”. woorden, die ze voorlas van haar strookje papier. Sonneborn schrijft op Twitter dat “overal waar transparantie gecreëerd had moeten worden, meteen een heel arsenaal aan rookkanonnen werd afgestoken.” Verder: “Bijna duizend keer beroept Vestager zich op geheimhouding, en bijna tweeduizend keer vindt haar eigen beslissing correct en ongeveer de resterende tijd herformuleert ze uiteindelijk beide (Geheim! Maar waar!), zonder dat de vragen van leden van de commissie ook maar in de verste verte antwoord.”

Volgens de Financial Times kwam het verzet van Morton niet alleen uit Frankrijk: verschillende commissarissen hadden eerder een brief aan Ursula von der Leyen geschreven met het verzoek haar personeel opnieuw te onderzoeken. De leiders van de politieke partijen zeiden ook: “We begrijpen niet waarom zelfs niet-EU-kandidaten in aanmerking komen voor zo’n hoge en strategische positie.” De Groenen staan ​​echter aan de kant van Von der Leyen: over de “overwinning” voor een “bekrompen, nationalistische” positie, schreef EP-lid en voormalig leider van de Groene Partij Reinhard Potekhofer op Twitter.

Ursula von der Leyen staat bekend om haar onorthodoxe manier van werken: ze onderhandelde via elektronische sms’jes een miljardendeal met het hoofd van het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Albert Bourla. Daarna verdwenen de brieven spoorloos en Von der Leyen weigerde ze te overhandigen aan de toezichthoudende instanties van de EU. Green’s co-president Philip Lamberts trok zondag zijn oorspronkelijke kritiek op het personeel in nadat hij met Morton had gesproken en de “expertise” van de econoom had geprezen.

En het Franse persbureau gelooft dat het aannemelijk is dat de aanval van Macron een “waarschuwingsschot” was in de richting van Von der Leyen “om hun oriëntatie over de Atlantische Oceaan niet te overdrijven”. AFP: “Vanwege haar uitstekende relatie met de Amerikaanse president Joe Biden zou de CDU-politica een goede kans maken om de volgende secretaris-generaal van de NAVO te worden.” Von der Leyen zou echter een veel grotere politieke en financiële impact hebben als ze in juni 2024 een tweede termijn aan het hoofd van de Europese Commissie bekleedt. Hiervoor vertrouwt ze op haar beurt op de goodwill van Macron. Hij hielp haar tenslotte bij een verrassende staatsgreep in 2019 als de eerste vrouw die nummer één in Brussel nam.