Heeft de Voyager-sonde het zonnestelsel verlaten?

Waar dat precies hangt af van de huidige sterkte van de zonnewind en de relevante interstellaire omgeving; De limiet is dus variabel in tijd en ruimte (en kan variëren van 120 tot 200 astronomische eenheden). Dit is een van de redenen voor verwarrende berichten in de media over wanneer de Voyager-sondes het zonnestelsel verlieten. Maar afgezien daarvan zou je ook kunnen stellen dat Voyager 1 en 2 nog heel, heel lang deel zullen uitmaken van het zonnestelsel.

Hoe ver reikt de zwaartekracht van de zon?

Want naast de invloed van de zonnewind is er nog de zwaartekracht die onze ster uitoefent. Hoewel alle acht planeten binnen het bereik van de zonnewind (heliosfeer) zijn, zijn er meer hemellichamen. De asteroïde Sedna, die in 2003 werd ontdekt, bevindt zich bijvoorbeeld in een baan om de aarde op een afstand van 944 astronomische eenheden van de zon. De asteroïde Leleākūhonua, die in 2015 werd gevonden, is meer dan 1000 astronomische eenheden verwijderd van de zon, en andere asteroïden bewegen zich veel verder. De zwaartekracht van de zon bereikt ongeveer 100.000 astronomische eenheden (ongeveer 1,5 lichtjaar). Strikt genomen is het bereik van de zwaartekracht oneindig, maar uiteindelijk zullen de zwaartekrachten van naburige sterren zegevieren.

De Voyager-sondes bereikten respectievelijk 160 en 133 AU. Je hebt de invloed van de zonnewind achter je gelaten en kunt nu de omstandigheden in het interstellaire medium verkennen. Het zal echter enkele tienduizenden jaren duren voordat we echt kunnen zeggen dat ze niet meer in het zonnestelsel zijn. Je gadgets en communicatieapparatuur doen het nog een paar jaar of misschien wel langer. Maar op een gegeven moment hield het op. En dan zullen Voyager 1 en Voyager 2 door de interstellaire ruimte van de Melkweg drijven zonder dat we hun lot verder kunnen traceren.