Gastoeslag: Habeck’s Duitsland-beleid

ondergeschikt dagelijkse spiegel, dat onlangs een breder publiek heeft bereikt met zijn koppen en minder met koppen over zijn diepgewortelde journalistieke normen, heeft in dit opzicht een waar meesterwerk van framing opgeleverd. De Berliner Tageszeitung meldde terecht: “De federale regering heeft een verordening goedgekeurd over extra gastoeslagen voor de staat, die vanaf de herfst tot prijsverhogingen voor gasklanten zal leiden. Donderdag in Berlijn maakte het ministerie van Economische Zaken bekend dat het kabinet had ingestemd met de belasting in een schriftelijke uitdelingsprocedure. dagelijkse spiegel Voorzorgsmaatregel: “Habic kondigt meer hulp aan/federale regering keurt gasbelasting goed”.

De federale regering beslist om bijkomende antinationale gastoeslagen op te leggen. Deed u dat zonder minister Robert Habeck? Omdat, zoals de kop suggereert, het zorgt voor sociale attributie. Waar dat precies uit zal bestaan, weet niemand, want hoe hoog de nieuwe energiebelasting voor Duitse burgers zal zijn, kan nog niemand zeggen. De FDP is geïnteresseerd in vijgenbladeren en wil voorkomen dat het groeiende geval van hebzucht een deel van de belasting in de vorm van btw verdient. Dit zal er echter uitzien zoals het in werkelijkheid zou zijn, d.w.z. helemaal niet goed. En de kersverse sociaal-politicus Robert Habeck heeft stemmen van zijn departement die ook iets zeggen over de btw-vrijstelling op de gasbelasting, maar die wijst meteen op het federale ministerie van Financiën.

Groenen zijn alleen verantwoordelijk voor het verlangen naar het goede, en voor de slechte implementatie van supergroene ideeën, natuurlijk, voor anderen. Dus waar het beroemde Habecksche reliëf uit zou moeten bestaan, wordt in het hele artikel tevergeefs gezocht, als het Habecksche reliëf niet wordt opgevat als een wisselwerking tussen vrijstelling voor Uniper en een dubbele last voor burgers – zwakte, omdat Uniper zowel belastinggeld als gas krijgt – toewijzing is vrijgesteld.

Het blijft onduidelijk waarom Uniper moet worden gered, want de energieleverancier zegt als een van de lijnen van het bedrijf: “We zijn van plan om onze elektriciteitsactiviteiten in Europa in 2035 klimaatneutraal te maken. Dit moet onder meer worden bereikt door de 1,5- 2 gigawatt aan zonne- en windenergie tegen 2025, rijst de vraag of de verkeerde strategie van het bedrijf het bedrijf in de problemen heeft gebracht en of politiek opportunisme en ideologische gehoorzaamheid het economisch denken hebben vervangen?

Moeten belastingbetalers en energieklanten Uniper redden, volgens het besluit van de groene regering, omdat Uniper “de energietransitie vooruit wil duwen”, omdat Uniper het groene droompad volgt om “een veilige bron van groene energie te bieden voor een duurzame toekomst” ? Groene energie – Allereerst betekent dit veel wind en misschien alleen maar wind. Bestaat de leveringszekerheid van Uniper uit het veiligstellen van de groene levering van de groep door de overheid enerzijds en de verslechtering van energieklanten voor energiebetalende slaven die legaal overgeleverd zijn aan de genade van de staat anderzijds?

Direct na het aantreden van de regering maakte Robert Habeck duidelijk dat zijn dromen voor Duitsland te duur zouden worden. Je kunt de minister niet kwalijk nemen dat hij zijn belofte niet nakomt. Hij onderschatte echter dat zijn dromen niet alleen te duur zouden zijn voor Duitsland, maar ook te duur.

De feiten zijn verkeerd

Energiebeleid bij uitbreidingsactiviteiten – Habeck en Lemke over de voortzetting van de exploitatie van kerncentrales

In de huidige situatie, en gezien de aversie die deze groene overheid vooral heeft tegen Duitse middelgrote bedrijven, is het aannemelijk dat de meerprijs voor gas helaas helaas ook btw omvat. In de geest van sociale rechtvaardigheid zouden degenen die toch weinig of geen belasting betalen, worden vrijgesteld, terwijl de middenklasse de hele Habecksche Zeche kwijt zou kunnen raken. Omdat het bedrijfsmodel van deze mensen niet draait om het mogelijk maken van productiviteit. Het bedrijfsmodel van deze mensen is om productiviteit onmogelijk te maken en dat aan te vullen bij herverdeling totdat er niets meer over is om te herverdelen. Dan wordt deze situatie nationaal faillissement genoemd. Deze regering slaagt er alleen in de waarheid te verbergen, alleen in het bouwen van nieuwe Potemkin-dorpen.

De feiten zijn duidelijk. De Duitse ramp is van eigen bodem, het resultaat van Merkels groenbeleid, dat wordt versneld door groene verkeerslichtmaatregelen, die alleen rood staan ​​als het gaat om burgerrechten en vrijheid. Het meest waardevolle voor Duitse burgers is de essentie van sociale herstructurering, energietransformatie, die een nieuwe release van grappen niet mag missen. De gasprijzen exploderen omdat Schilda-Duitsland tegelijkertijd af wil van kernenergie en kolengestookte stroomopwekking. Aangezien dat niet werkt – en Poetin is niet de schuldige, is het op geen enkele manier de schuld van de Russische dictator dat de wind in Duitsland niet gelijkmatig en constant waait en de zon niet 24 uur per dag elke dag schijnt. WEEK – Mensen zijn nu weer bezig met energieopwekking met kolen.

Er is momenteel een verhit debat gaande over “het beëindigen van de nucleaire uitfasering”. Het sluiten van kerncentrales is een identiteitskwestie voor de Groenen. Maar hebben greens wel een identiteit? Of zijn ze gewoon het droomfeest van rijke kinderen, de uitgebreide kinderkamer van een steeds kinderachtiger wordende samenleving, maar welgestelde kinderen die maar al te goed weten hoe ze hun luxe levensonderhoud veilig kunnen stellen ten koste van de samenleving?

“Geen stroomprobleem”

Robert Habeck, Minister Rondreizende

Dromen zijn flexibel, ze kunnen om elke beslissing worden gevouwen, zoals decoraties. Economisch en dus sociaal en politiek falen moet worden verholpen door voortdurend nieuwe staatsinterventies in de economie, die de aangerichte schade vergroten, die Robert Habeck alleen aanmoedigt door diepere staatsinterventies in de economie. Als de economische, sociale en politieke dromen van adolescenten in werkelijkheid mislukken, moeten volgens de nieuwe Duitse interpretatie niet de dromen worden vergeleken met de werkelijkheid, maar de werkelijkheid van dromen die worden berispt.

Maar explosieve energieprijzen blijven onaangetast door de gastoeslagen, die daar bovenop komen. Hoe ‘slecht’ Robert Habeck patriottisme vindt, blijkt uit de Energy Security Act, die gasleveranciers een blanco cheque geeft voor prijsstijgingen. Misschien vindt Robert Habeck ook dat recht, recht en rechtszekerheid kotsen, want rechtszekerheid betekent dat contracten geldig zijn en niet eenzijdig gewijzigd kunnen worden door ordre de mufti. Rechtszekerheid omvat bijvoorbeeld de garanties die energieleveranciers aan hun klanten hebben gegeven en met hen zijn overeengekomen. In overeenstemming met de Habic Energy Security Act zijn deze garanties nu nietig verklaard.

De rechtsstaat houdt op één te zijn wanneer het recht naar believen kan worden gebogen en gebogen en er geen rechtszekerheid meer is voor de burger. Dan is er niets meer dat een burger kan vertrouwen. Dit delegitimeert de staat, wiens belangrijkste taak is om te zorgen voor rechtszekerheid. Augustinus wist dit al toen hij schreef: “Verwijder de wet – wat is dan de staat anders dan een grote bende dieven” (De civitate dei, IV, 4, 1.).

kerncentrales

Het ‘strekproces’, maar niet de tijdsdilatatie: de groene wendingen van kernenergie

Robert Habeck, de zoon van een apotheker, die op een beschutte plek in het westen van Noord-Duitsland opgroeide, kon geen aansluiting vinden met degenen die dit land draaiende houden, maar grotendeels met zijn utopische en revolutionaire dromen. In normale tijden, in dynamische samenlevingen, is voor deze mensen een plaats gereserveerd in een klooster waar oudere dromers zich overgeven aan de eigenaardigheden van de jeugd. Het kan gebeuren in gedegenereerde samenlevingen, zoals in Duitsland, dat ze aan de macht komen.

Eindelijk kunnen ze hun tienerdromen waarmaken in een socialistische of klimaatneutrale samenleving. Dit werkt omdat grote delen van de samenleving hen volgen in slaapwandelen uit welvaart. Media zoals de publieke omroep, die tegelijkertijd de groene wet moet worden genoemd, creëren hiervoor de nodige propaganda, dat wil zeggen een beeld scheppen van een wereld die niet op deze manier bestaat, maar alleen in de verbeelding van situatieredacteuren . Hoe men in isolement vooruitgaat, hoeveel men denkt aan het eigen welzijn en natuurlijk over het veiligstellen van de eigen macht, worden gedocumenteerd door de semi-typische gebeurtenissen rond de directeur van RBB Schlesinger of de toename van het staatsapparaat met vrienden en supporters of de financiering van NGO’s, waarvan sommige politietaken hebben gekregen.Helpen door namens de staat een netwerk van registratiekantoren te onderhouden, die alles analyseren en documenteren – onder strafrechtelijke aansprakelijkheid – waar de Groenen ideologisch niet van houden.

Je krijgt de indruk dat de groene regering en de groene media zich bewapenen met veel ngo’s, die hulptroepen werden genoemd, wanneer in de herfst en winter de regering wordt geconfronteerd met een zelframp en steeds meer burgers protesten registreren, die vervolgens worden afgedaan als het in diskrediet brengen en elimineren van het recht. De groene regering is misschien bang voor volksopstanden, zoals Annalena Barbock onlangs onthulde. Volgens de minister van Binnenlandse Zaken is de regering vastbesloten haar macht te verdedigen tegen de burgers, en kan deze worden toegevoegd buiten de grenzen van de rechtsstaat.

In Rome leidde het gebrek aan graan altijd tot rellen, vandaar het gezegde van de Romeinse regering: panem et circuits. Kamers hoeven de regering niet te presenteren in de geest van de abolitionistische cultuur als de abolitionistische cultuur, dus in het beste Duitsland dat we ooit hebben gekend, gaat het niet langer om brood en spelen, maar om attitudes en propaganda. Maar reclame zal de honger naar energie niet stillen.