Carl B. Muloyd: beroemde cartograaf
Hoewel Carl Brandan Mulloyd al meer dan twee decennia universitair docent is, bestaat er geen foto van hem en zullen de meesten van ons nooit zijn naam horen. Als u de naam in een zoekmachine invoert, vindt u twee termen die nauw verwant zijn aan uw persoon: in mapping, de Mollweide-projectie, die in Mathematica-postzegels verschijnt, en in trigonometrische formules.
Carl Brandan Mulloyd groeide op in Wolfenbüttel, aanvankelijk zonder enige interesse in wiskunde te tonen, totdat hij op 12-jarige leeftijd thuis boeken over algebra en calculus ontdekte en eraan begon te werken. Toen hij op veertienjarige leeftijd zelfstandig de tijd van de volgende zonsverduistering berekende, raakte men bekend met zijn wiskundige talent.
Hoe ontwerp je de beste kaart van de wereld?
Vanaf 1793 studeerde hij wiskunde bij Johann Friedrich Pfaff aan de Universiteit van Helmstedt, waar hij in 1796 promoveerde. Pfaff bood hem een baan als docent aan, die hij vanwege gezondheidsproblemen maar een jaar kon doen. Na een lange verbouwing kreeg Molloyd een baan als pedagogiek bij Halle. Hij werkte elf jaar als lerarencoach. Gedurende deze tijd houdt hij zich bezig met het probleem hoe de kaart van de wereld op de juiste manier kan worden ontworpen.
Zoals Karl Friedrich Gauss in 1827 zal aantonen, is het fundamenteel niet mogelijk om een kaart van de aarde te maken die identiek is qua lengte (equidimensionale kaart), correct met betrekking tot gebied (parabolische kaart) en hoek (overeenkomende kaart). Kaarten zijn altijd vervormd. De projectie die Gerardus Mercator rond 1569 ontwikkelde (naar hem genoemd) is van toepassing op de hoek. Afbeeldingen van longitudinale cirkels zijn verticale evenwijdige rechte lijnen. Om verzendmethoden als rechte lijnen in te voeren, moeten de afstanden tussen breedtegraadcirkels continu worden vergroot met toenemende geografische breedtegraad.
Door de Mercatorprojectie worden de afstanden en oppervlaktevolumes verder vervormd naarmate men zich verder van de evenaar bevindt.
Het idee van Mollweide is om de wereldbol als een ellips weer te geven (wat meer recht doet aan de ronde vorm van de aarde dan als een rechthoekige kaart). In de kaart volgens Mollweide-projectie van gelijke oppervlakte, vormen de ware evenaar en de nulmeridiaan de hoofdassen van de ellips; Aslengtes zijn als 2 tot 1. Lengtegraad 90 graden oost en west vormen een cirkel, en lengtegraad 180 graden is de buitenrand van de kaart. De overige meridianen vullen elkaar in paren aan om ellipsen te vormen. Zone 4πR2 van de Mollweide-ellips komt overeen met het oppervlak van een bol met een straal R Voor puntcoördinaten geldt het volgende: -2√2R & leq; x & leq; 2√2R En -2R & leq; Y & leq; 2R De weergave van de aarde in de Mollweide-projectie wordt nog steeds gebruikt, vooral bij het maken van overzichten van vegetatie of klimaat.
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”