Superlightning: wat veroorzaakt extreem krachtige ontladingen?

Waarom afstand een rol speelt, is nog onduidelijk. Ephraim vergelijkt dit fenomeen met een condensor. Met dit elektrische onderdeel wordt energie in de vorm van statische elektriciteit opgeslagen en razendsnel weer vrijgegeven. “Er zijn twee geladen platen en er zit wat materiaal of lucht tussen”, legt hij uit. Als deze platen heel dicht bij elkaar staan, kan het elektrische veld steeds sterker en beter geleidend worden, zegt Ephraim, en als iets soortgelijks in wolken gebeurt, ontstaat er sterkere bliksem.

Er zijn in het verleden een aantal zeer vergelijkbare onderzoeken en theorieën over dit onderwerp verschenen. Zoals eerder uitgelegd De zeer hoge energie van bliksem is te wijten aan het grote verschil tussen het zoutgehalte van water en de bodem. In het nieuwe artikel betogen Ephraim en zijn collega’s dat deze theorie niet verklaart waarom verschillende zoutgehalten in de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee tot vergelijkbare aantallen superflitsen leiden. Er zijn nog twee andere theorieën die een verband leggen tussen deze twee theorieën Aerosolen stijgen op uit woestijngebiedenrespectievelijk Spuit over de zee Wolkenvorming. Dit zou ook moeten leiden tot een toename van de elektrische lading. Deze theorieën verklaren het fenomeen echter alleen in bepaalde regio’s, en niet op mondiaal niveau.

Volgens Ephraim past de verklaring van zijn team op meer plaatsen waar ‘superbolts’ voorkomen dan in andere onderzoeken. Het is echter niet zeker of dit ook geldt voor de omstandigheden op de evenaar en in de noordelijke Stille Oceaan. ‘Er zijn nog steeds veel onbeantwoorde vragen’, zegt Ningyu Liu, hoogleraar natuurkunde en astronomie aan de Universiteit van New Hampshire, die niet bij het nieuwe onderzoek betrokken was. Hij wijst erop dat de interpretatie van het onderzoek geldig is voor superbliksemaanvallen die plaatsvinden in de noordoostelijke Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee, maar niet voor superbliksem elders. Liu vraagt: “Waarom verschillen deze twee regio’s van andere regio’s boven water?”

Michael Peterson, een atmosferische wetenschapper van het Los Alamos National Laboratory die ook niet betrokken was bij het nieuwe onderzoek, vermoedt dat de helderste grote bliksemschichten die vanuit de ruimte worden gezien, worden veroorzaakt door positief geladen elektrostatische ontladingen tussen wolken en de grond, terwijl gewone bliksem meestal wordt veroorzaakt door negatieve verschijnselen. Geladen ontladingen tussen wolken en de grond.