“Onbewezen” – Had Hawking ongelijk wat betreft zwarte gaten?

Werk van een bekende wiskundige wil aantonen dat Stephen Hawking ongelijk had over de ‘innerlijke werking’ van zwarte gaten – en het is blijkbaar overtuigend werk.

FRANKFURT – Zwarte gaten zijn mysterieuze hemellichamen die onderzoekers nu wel kunnen fotograferen, maar niet in kunnen kijken. Dankzij beroemde onderzoekers denken we echter te weten wat er binnenin gebeurt. De briljante wetenschappers Stephen Hawking en Roger Penrose, winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde 2020, legden in de jaren zeventig uit dat de zogenaamde singulariteit plaatsvindt in het centrum van zwarte gaten. Dit betekent een plaats waar de zwaartekracht zo sterk is dat deze oneindig wordt.

Dit feit wordt nu tegengesproken door een Nieuw-Zeelandse wiskundige die ook al heel lang aan zwarte gaten werkt: Roy Kerr. In het werk dat Op de geavanceerde printserver arXiv gepubliceerdMaar het is nog niet door vakgenoten beoordeeld, schrijft hij: “Waarom geloven zo velen dat de ster binnenin op dit moment individueel moet worden? Geloof, geen wetenschap! Zestig jaar zonder bewijs, maar ze geloven!”

Singulariteit van een zwart gat: hadden Hawking en Penrose ongelijk?

‘Het is niet bewezen dat een singulariteit onvermijdelijk is wanneer zich een waarnemingshorizon rond een instortende ster vormt’, schrijft Kerr, verwijzend naar Penrose en Hawking. Het punt van Hawking en Penrose is dat de lichtstralen in een zwart gat eindig zijn en dus in een singulariteit moeten eindigen. Kerr zegt nu echter dat Hawking en Penrose tot de verkeerde conclusies zijn gekomen.

“Dit is misschien wel de meest verrassende ontwikkeling in de theoretische natuurkunde die ik in tien jaar heb gezien”, schreef theoretisch natuurkundige Sabine Hosenfelder van het Münchener Centrum voor Wiskundige Filosofie. op X. in de video Ze legt verder uit: “Kerr's argument lijkt wiskundig vrijwel zeker correct. Het is niet eens een bijzonder moeilijk argument, tot schande van veel theoretische natuurkundigen, inclusief mijzelf.”

Maar had Kerr gelijk, en hadden Hawking en Penrose echt ongelijk? Hosenfelder zegt het zo: ‘Het feit dat het bewijsmateriaal fouten bevat, betekent niet dat de conclusie verkeerd is.’ (onbetaalde rekening)