Nike Laurens, een leider op en naast het veld

Het Olympisch ticket is niet het doel

De charmante beperkingen van de inwoner van Berlijn zijn begrijpelijk: aan de ene kant zijn directe tickets naar de Franse hoofdstad alleen beschikbaar voor de eerste plaats – en Nederland, als “het beste team ter wereld”, zijn ook de favorieten voor de kapitein van het Duitse nationale team. Bovendien is het verleidelijke ticket naar de Seine niet zomaar een doel dat het team zichzelf heeft gesteld.

Het EK, dat het team van DHB vrijdag om 19.30 uur begint tegen Schotland, vindt immers in hun land plaats. “De focus ligt duidelijk op de heldenmoed zelf”, legt Lorenz uit. Een beetje hockeymagie verspreiden en vooral de jongere generatie inspireren, dat is zo’n beetje wat ze willen doen. En Lorenz vult aan: “Op het veld willen we elke wedstrijd gewoon achter de bal aan, achter de tegenstander aan. En dan zien we wel waar we aan het eind staan.”

Deze ontspannen houding past bij het kerngevoel dat de DHB-vrouwen hebben ontwikkeld onder bondscoach Valentin Altenburg. Geboren in Hamburg, heeft hij sinds januari 2022 de leiding en was hij ook assistent-coach bij HTC Stuttgarter Kickers. Dit gaat goed met het team. “Vroeger werd het collectief sterk benadrukt – en werd er weinig aandacht besteed aan individuen. Nu is het anders, er is meer nadruk op individualiteit”, zegt Lorenz, 26.

Uniciteit met vooruitgang

Zo doet de ene nationale atleet drie keer per week aan krachttraining, en een ander doet één keer krachttraining en twee keer yoga. En in de cursussen komen speciale interesses en behoeften nu meer dan eens aan de orde. “Vroeger was daar niet veel ruimte voor. Misschien is het altijd onze ambitie geweest om veel op de sport te focussen. Maar dat soort dingen buiten kunnen laten – dat is precies waar we een heel open ruimte voor willen creëren.” Omdat we er vast van overtuigd zijn dat het zo is. “We kunnen de beste hockeyers op het veld zijn”, verzekert Lorenz.

De Rot-Weiss Köln, die als freelancer werkt bij een managementadviesbureau met een focus op duurzaamheid, bleef met haar Olympische teamgenoten in Tokio weg van dat “te grote doel”. In Japan was het gebruikelijk om het te laten verschijnen met een regenboogembleem. Maar het overduidelijke verlies in de kwartfinales tegen Argentinië (0: 3) en het gebrek aan erkenning bij terugkeer in Duitsland bezorgden haar veel problemen. “Je hebt je hele leven geprobeerd succesvol te zijn op de Olympische Spelen”, somt Lorenz op. “En dan is het alsof je net thuiskomt van een sportieve hobbyreis en de baas zegt: ‘Het zou fijn zijn als je morgen weer aan het werk gaat.'” “

Studie als persoonlijke schuilplaats

Nadat ze haar MBA in Nottingham had afgerond, vond ze een persoonlijk onderkomen – en vond ze haar liefde voor hockey weer terug. De vierde plaats en net het missen van hun eerste WK-medaille in 24 jaar betekende dat de ploeg van Altenburg afgelopen zomer weer aan de top van de wereld stond. “Vergeleken met de Olympische Spelen was het gevoel absoluut anders. Ook omdat de verwachtingen beter werden gemanaged”, herinnert Lorenz zich. En de vaste interne specificaties voor het komende EK op ons land zijn nu: “We hebben geen echt resultaatdoel.”