moederschap en wetenschap

Vrouwelijke onderzoekers met kinderen zijn zeldzaam en velen praten niet over hun moederschap op de werkvloer. Het nieuw opgerichte Motherhood and Science netwerk wil daar verandering in brengen. Aangezien de wetenschappelijke gemeenschap workaholics promoot, zeggen netwerkvertegenwoordigers, vereist dit volledige toewijding en flexibiliteit. Dit past nauwelijks bij het moederschap.

aToen ik voor het eerst moeder werd, had Sarah Cherny een vrij ongecompliceerde wetenschappelijke carrière. Ze studeerde Europese mediacultuur in Weimar, Lyon en Krakau en promoveerde in 2018 in Frankfurt – ze was toen zwanger. Cherny, een hoogopgeleide en hooggekwalificeerde wetenschapper, wilde zelfs als moeder in de wetenschap blijven. Voor geen van beiden twijfelde ze eraan dat zij en haar vriend het zorgwerk gelijk zouden verdelen. Maar hun eerste baby is een pauze. Cherny ontdekte pijnlijk hoe het moederschap haar veranderde: letterlijk op haar lichaam. “Terwijl ik in wetenschappelijke en feministische kringen een zelfbeperkende geest was, was ik nu met dit kleine schepsel in mijn armen in feite een lichaam waar iemand anders in wezen van afhankelijk was”, zegt ze. “Ik was niet voorbereid op hoezeer het ideaal van een moeder in strijd zou zijn met een wetenschappelijk model in onze samenleving.”

Want voor velen betekent wetenschap nog steeds volledig opgaan in je werk, dag en nacht in het lab staan ​​en alleen maar leven voor het onderzoek – gewoon een workaholic zijn. “Zoals in veel door mannen gedomineerde gebieden, beoordeelt de wetenschap mensen die zonder grenzen werken”, zegt Lena Eckert, arts voor genderonderzoek en een medewerker van het Centre for Teaching and Learning aan de Europese Universiteit Viadrina in Frankfurt (Oder). Onderzoekers moeten internationaal werken, snel van werkplek en onderzoek wisselen en altijd beschikbaar zijn. “Dit benadeelt moeders, omdat niemand verwacht dat mannelijke wetenschappers dezelfde evenwichtsoefening doen als het gaat om compatibiliteit”, zegt Eckert. “De rol van de vader loopt gemakkelijk achter op de rol van de wereld”, zegt de genderonderzoeker. “Aan de andere kant wordt van vrouwen verwacht dat ze beide rollen voor 100 procent vervullen.” Vaak wordt de beschuldiging geuit dat ze een slechte moeder is of dat kinderen belangrijker zijn dan onderzoek.