Honger en malaria: de goudkoorts veroorzaakt de ziekte van Yanomami

De Yanomami zijn de afgelopen jaren twee keer getroffen: aan de ene kant is de gezondheidszorg uitgehold, aan de andere kant is de last toegenomen. Niet alleen vanwege het coronavirus, dat zich ongecontroleerd kon verspreiden in inheemse gebieden, maar ook vanwege de massale toestroom van goudzoekers naar het Braziliaanse Amazonegebied. in afgelegen gebieden Het bevat acht geïsoleerde volkeren, de controle is onvolledig en corruptie viert hoogtij. Goudsmeden, juweliers, geldschieters – ze maken allemaal veel zaken. Goudzoekers, Garimpeiros, die in illegale mijnen zwoegen, goederen leveren en vaak hun gezondheid op het spel zetten.

Op tribale gronden is het aantal goudkansen tussen 2010 en 2021 meer dan verzesvoudigd. Met name in het Yanomami-gebied, de grootste inheemse regio in Brazilië, die zich uitstrekt over de staten Roraima en Amazonas en de grens met Venezuela, worden mijnen gegraven in de jungle. Volgens officiële cijfers is het aantal goudzoekers tijdelijk opgelopen tot 25.000.

Bossen werden overbejaagd en rivieren vergiftigd

“Ontbossing en het graven naar minerale hulpbronnen dragen ook rechtstreeks bij aan ondervoeding”, zegt etnoloog Gabriel Herzog Schroeder, die al bijna 40 jaar voornamelijk onderzoek doet met de Yanomami in Venezuela. “De situatie in het oosten van Brazilië, waar Garimbiros onder water staat, is tragisch.” Hier lijdt de inheemse bevolking aan de ergste ondervoeding die ooit is opgetekend onder de inheemse gemeenschappen van Amerika. Er waren geen hongerende mensen in het uiterste westen. Mensen hebben echter niet genoeg tuinen om in te wonen. Ze staan ​​ter beschikking van Braziliaanse instellingen en consumeren kip, rijst en bonen.”

Dit verandert ook hun cultuur. “Veel inheemse volkeren hebben hun traditionele bestaansminimumeconomie grotendeels verlaten, vooral in de regio’s aan de rand van de zogenaamde beschaving. Dit maakt hen natuurlijk een gemakkelijke prooi voor de beloften van de indringers.”