Hoe we selfies visualiseren – forschung.de
Selfies gemaakt met mobiele telefoons zijn overal op sociale media te vinden. Ze voeren verschillende taken uit: ze willen ons bijzonder aantrekkelijk laten lijken, informatie geven over onze stemming of de situatie documenteren die we momenteel ervaren. Maar hoe beïnvloeden ze anderen eigenlijk? Eén onderzoek heeft nu vastgesteld welke associaties proefpersonen hebben als ze naar willekeurig geselecteerde selfies kijken. Daarom geven veel mensen om de esthetiek van selfies. Ook proberen ze zich op basis van foto’s in iemands schoenen te verplaatsen en conclusies te trekken over zijn temperament en persoonlijkheid.
Lang voordat de eerste smartphones werden ontwikkeld, gebruikten mensen selfies om informatie over zichzelf te communiceren. Al meer dan 500 jaar plaatsen schilders hun gezichten op canvas, waarbij ze vaak bepaalde kenmerken benadrukken. Aan de andere kant kunnen de selfies van vandaag veel sneller en gemakkelijker worden gemaakt. Wanneer uw mobiele telefoon zich op uw uitgestrekte arm of op een selfiestick bevindt, hoeft u slechts één keer te tikken om een foto van uzelf te maken en nog een paar om de foto met de wereld te delen.
Impact op de kijker
Er is al veel onderzoek gedaan naar de manier waarop selfies het zelfbeeld beïnvloeden en hoe ze de afgebeelde persoon er bijzonder mager, vriendelijk of intelligent uit laten zien. “Het meeste onderzoek negeert echter de relationele factoren waarmee kijkers rekening houden als ze rondkijken in onze selfie-georiënteerde wereld”, zegt Klaus Christian Karpon van de Universiteit van Bamberg. Daarom kozen hij en zijn collega Tobias Schneider voor een andere aanpak: “We hebben onderzocht wat selfies met kijkers doen en welke intentie zij achter de selfies waarnemen.”
Om dit te doen, stelden de onderzoekers een verzameling van 1.001 selfies samen die met de hand of met een selfiestick werden gemaakt en waarop het hele gezicht of lichaam van de gefotografeerde persoon te zien was. In een online onderzoek vroegen ze 132 proefpersonen om hun automatische associaties in vijf termen op te schrijven voor 15 willekeurig geselecteerde afbeeldingen uit deze set. Schneider en Carbone evalueerden deze reacties en verdeelden ze in totaal 26 categorieën, inclusief commentaar op de compositie van de foto, zoals ‘gepixeld’ of ‘artistiek’, de kleding, stijl en aantrekkelijkheid van de persoon, en de locatie waar de foto staat. is genomen. Kortom, de veronderstelde stemming en het motief van de persoon.
Classificatie van verenigingen
De wetenschappers analyseerden vervolgens hoe vaak deze categorieën in de antwoorden voorkwamen en of ze samen voorkomen. Zo kwamen ze in de antwoorden vijf zogenaamde semantische profielen tegen, dat wil zeggen groepen categorieën: de auteurs definiëren de grootste groep onder de term ‘esthetiek’. Vat de associaties samen die verband houden met beeldvorming en het uiterlijk van een persoon. De tweede, grotere groep, die de onderzoekers ‘fantasie’ noemden, omvat overwegingen over wat de persoon op de selfie doet en wat voor soort persoon hij of zij is, bijvoorbeeld of hij momenteel op weg is naar zijn werk en welke activiteit hij of zij uitoefent. nastreven.
De auteurs classificeerden de andere groepen als ‘persoonlijkheidskenmerken’, ‘mentale toestand’ en ‘theory of mind’. Deze groepen bevatten associaties met de persoonlijkheid, het temperament en de aannames van de afgebeelde persoon over hun motieven en identiteit. “Elk semantisch profiel vertegenwoordigt een zeer uniek type boodschap dat verband houdt met selfies”, legt Tobias Schneider uit. “Groepen kunnen worden gezien als archetypen van communicatie in het digitale tijdperk.” Omdat alle associaties gebaseerd waren op alleen afbeeldingen, zonder aanvullende tekstuele informatie zoals afbeeldingsbeschrijvingen of hashtags, concludeerden de auteurs dat selfies alleen voldoende zijn om specifieke boodschappen over te brengen. Over onszelf om over te dragen aan de buitenwereld.
Ingebouwde visuele boodschap
“Ons onderzoek draagt bij aan het begrip van hoe selfies ervoor zorgen dat kijkers bepaalde kwaliteiten waarnemen van de persoon die zichzelf portretteert in een sterk gecomprimeerde visuele vorm”, schreven Schneider en Carbon. In toekomstige studies willen ze grotere en meer diverse steekproeven gebruiken om het begrip van berichten in verschillende culturen te onderzoeken. Ze willen ook het perspectief betrekken van de mensen die de selfies maken om te zien of de beoogde boodschap daadwerkelijk wordt overgebracht.
Bron: Tobias Schneider (Universiteit van Bamberg) et al. Grenzen in communicatie, doi: 10.3389/fcomm.2023.1233100
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”