Europa: een enorme golf van klimaatmigratie op komst? Economie en milieu

Worden de inwoners van de Ahrvallei gedwongen hun huizen permanent te verlaten die zijn verwoest door de watersnoodramp van juli 2021 Duitse klimaatvluchtelingen? Stel deze vraag Onlangs ZEIT, wat absoluut geweldig is. Misschien associeert de overgrote meerderheid van de mensen in Duitsland en Europa de term ‘klimaatvluchteling’ alleen met mensen uit Afrika, het Midden-Oosten of Zuid-Azië die met hun laatste bezittingen door overstroomde of verwoeste landschappen lopen en wanhopig bescherming zoeken.

Veel mensen zijn er zeker van dat veel niet-Europese klimaatvluchtelingen deze bescherming vooral in Europa zullen zoeken. Dit is altijd een populair motief geweest in de media: bijvoorbeeld in de vroege jaren 2000 financiële tijden Bezorgdheid over klimaatverandering “Menselijke tsunami” richting Europa. Zal klimaatverandering binnenkort leiden tot een gigantische vluchtelingencrisis aan de Europese grenzen? Of stelt migratie als gevolg van klimaatverandering niet geheel andere uitdagingen voor Europa?

De Onderzoek naar “Klimaatmigratie” Er zijn in ieder geval bevindingen die duidelijk te wijten zijn aan de angst voor een mogelijke “massale stormloop” van miljoenen klimaatvluchtelingen naar Europa in de nabije toekomst. Want wanneer mensen hun huizen verlaten vanwege droogte, overstromingen of andere effecten van de opwarming van de aarde, migreren ze meestal niet over lange afstanden. De overgrote meerderheid van deze migranten of vluchtelingen verhuist binnen hun land van herkomst of gaat naar een buurland.

Omdat de mensen die het meest worden getroffen door klimaatverandering en het milieu afkomstig zijn uit de armere bevolkingsgroepen in het Zuiden – bijvoorbeeld kleine boerenhuishoudens – hebben ze niet de (financiële) middelen om bijvoorbeeld vanuit Oost-Afrika naar Europa te kunnen migreren. Sommige mensen zijn zo arm dat ze niet eens de middelen hebben om ergens heen te migreren. Dit ook gevangen bevolking De personen waarnaar wordt verwezen, zijn degenen die waarschijnlijk ernstig worden getroffen door de gevolgen van veranderingen in het milieu.

Bovendien is het in de meest zeldzame gevallen alleen klimaatverandering die migratie of vlucht veroorzaakt. Conflicten, economische factoren, voorwaarden van het politieke kader of demografische redenen spelen altijd een rol wanneer mensen hun thuisland verlaten. Om deze specifieke reden is er geen algemeen aanvaarde definitie van termen als “klimaatvluchteling”, “klimaatmigratie” of “klimaatmigrant” in een juridische, wetenschappelijke of politieke context, en daarom moeten ze altijd worden voorzien van een citaat merken.

Sommige mensen zijn zo arm dat ze niet eens de middelen hebben om ergens heen te migreren.

Daarnaast zijn vlucht en migratie in het kader van klimaatverandering veelal circulaire processen; Dit betekent dat veel mensen niet definitief vertrekken, maar soms na korte tijd terugkeren naar hun thuisstad. Bij tijdelijke arbeidsmigratie kan dit ook positieve effecten hebben: individuele gezinsleden werken voor een bepaalde tijd ergens anders, verdienen geld en kunnen zo klimaatgerelateerde schade en verliezen in hun gezin compenseren. De vraag of en wanneer migratie een adaptatiestrategie is voor de gevolgen van klimaatverandering, heeft de afgelopen jaren veel aan belang gewonnen op het gebied van ‘klimaatmigratie’-onderzoek.

Zelfs als de scenario’s van een gruwelijke vluchtelingencrisis, voornamelijk veroorzaakt door klimaatverandering, enigszins onwaarschijnlijk zijn aan de rand van Europa, is dit geen reden tot kalmte of zelfs verwaarlozing. Aangezien in slechts enkele jaren en decennia, bijvoorbeeld door de stijging van de zeespiegel, land of – in het geval van eilandnaties in de Stille Oceaan – zelfs hele naties zouden kunnen verdwijnen of op zijn minst onbewoonbaar zouden kunnen worden, is het belang van “klimaatmigratie” voor Omdat de politiek en de samenleving over de hele wereld zal in de toekomst groeien. Nauwkeurige voorspellingen zijn niet mogelijk. Het is echter aannemelijk dat deze mobiliteitsprocessen zich in de toekomst vooral binnen landen en regio’s zullen voortzetten.

Bovendien leiden noch de directe effecten van klimaatverandering, noch de migratie die deze effecten veroorzaken in de eerste plaats automatisch en direct tot meer (gewapende) conflicten. Dit is vergelijkbaar met de relatie tussen klimaatverandering en migratie De relatie tussen klimaatverandering en conflict is zeer complex. Of door toenemende droogte of overstromingen de kans op conflicten in een land groter wordt, hangt ook in hoge mate af van politiek-institutionele of sociaal-economische factoren.

Het is echter duidelijk dat klimaatverandering en klimaatgerelateerde migratie vaak risicoverhogers zijn die de instabiliteit in de directe omgeving van Europa kunnen bevorderen als gevolg van hulpbronnenconflicten of sociale spanningen – met negatieve gevolgen voor Europa. En zoals de aanvankelijk genoemde vraag over Duitse klimaatvluchtelingen uit de Ahr-vallei laat zien, is nog één ding zeker: de volkeren van het ‘oude continent’ zijn ook niet immuun voor aan klimaatverandering gerelateerde migratie. Binnen enkele decennia kan een zeespiegelstijging van meer dan een meter optreden Het maakte een groot deel van Nederland en kustgebieden in andere delen van Europa bijna onbewoonbaar.

In de zeldzaamste gevallen is het alleen de klimaatverandering die migratie of vlucht veroorzaakt.

Hoe moeten politieke actoren – in Europa en de wereld – nu omgaan met het fenomeen “klimaatmigratie”? De complexiteit van de interacties tussen klimaatverandering en migratie vraagt ​​om uiteenlopende en contextspecifieke antwoorden. Deze antwoorden kunnen echter gebaseerd zijn op de volgende algemene principes: het (voor zover mogelijk) voorkomen van gedwongen migratie; Versterking van het positieve potentieel van migratie (bijvoorbeeld door middel van geldovermakingen); en het toepassen van op mensenrechten gebaseerde strategieën om te zorgen voor fatsoenlijke levensomstandigheden voor migranten, hun families en kwetsbare bevolkingsgroepen in het algemeen.

De complexiteit van het probleem van “klimaatmigratie” vereist ook actieve deelname op verschillende niveaus, van mondiaal tot lokaal niveau, evenals samenwerking tussen verschillende sociale groepen en beleidsterreinen zoals migratiebeleid, klimaatbeleid, plattelandsontwikkeling of stadsplanning . Er bestaan ​​al programma’s en initiatieven – bijvoorbeeld Platform voor rampenbestrijding (PDD) – die op mondiaal niveau voornamelijk aspecten selecteert van klimaat- of milieumigratie aan te pakken. Het zou echter wenselijk zijn om een ​​centrale instelling te hebben die zeer verschillende organisaties en actoren samenbrengt om normen en richtlijnen vast te stellen voor de omgang met Diverse uitdagingen “Klimaatmigratie” te ontwikkelen.

Deze instelling moet ook de overeenkomstige inspanningen op regionaal, nationaal en lokaal niveau ondersteunen, die van bijzonder belang zijn. Dit vereist noodzakelijkerwijs voldoende financiering. Europa heeft een speciale verantwoordelijkheid om dienovereenkomstig deel te nemen. Als onderdeel van het mondiale noorden heeft het sinds het begin van het industriële tijdperk veel van de uitstoot van broeikasgassen in de wereld vrijgegeven. Anderzijds is het in het eigen belang van Europa om de aangrenzende regio’s te ondersteunen bij het omgaan met de gevolgen van mobiliteit en andere gevolgen van klimaatverandering.

Bovenal moeten de EU en de Europese regeringen zich ook voorbereiden op het feit dat klimaatverandering ook steeds meer gevolgen heeft voor migratie en hervestiging in Europa. (met) versiezal veroorzaken. Allereerst zou het nuttig en noodzakelijk zijn om scenario’s te ontwikkelen die niet alleen leiden tot de verwachte aantallen migranten of mensen die moeten worden hervestigd, maar vooral tot concrete beleidsaanbevelingen voor actie om deze uitdagingen aan te pakken. In principe is een diep bewustzijn van het probleem nodig – en Europa moet dit snel ontwikkelen als het gaat om het onderwerp “klimaatmigratie”.