Architectuurcentrum gewijd aan architectuur in games – Südtirol News

Wat vertellen poppenhuizen over sociale normen? Wat heeft Minecraft te maken met participatieve stadsontwikkelingsprocessen en hoe wordt dakloosheid geportretteerd in videogames? Curator Melanie van der Horn behandelt deze en andere vragen in de tentoonstelling “Serious Fun. Architecture and Games” in Architekturzentrum Wien (Az W). Het aanbod varieert van basisbouwstenen tot bordspellen en van screenshots van videogames tot interactieve toepassingen.

Voor Van der Horn is de show, die tot en met 5 september te zien is in de tentoonstellingsruimte Az W van Museumsquartier, de afsluiting van een trilogie, vertelde ze woensdag tijdens de perstour. De cultureel antropoloog uit Nederland is gespecialiseerd in alternatieve architectuurbemiddeling en heeft al twee boeken geschreven over het onderwerp architectuur in strips en films. “Nu zijn de games aan de beurt”, zegt ze blij over de tentoonstelling, terwijl ze op 25 stations de verschillende benaderingen van architectuur in games onderzoekt.

“Games hebben een speciaal potentieel omdat je je echt kunt onderdompelen”, zegt Van der Horn. Bezoekers kunnen slechts in zeer weinig gevallen spelen en het is duidelijk dat de focus van de curator ligt op het denken. Aanbieding is slechts in beperkte mate geschikt voor kinderen; Een bezoek aan de tentoonstelling is voor hen pas geschikt vanaf de leeftijd van minimaal twaalf jaar.

In drie hoofdstukken gaat de tentoonstelling in op de fysieke aspecten van architectuur in games, de sociale en ideologische componenten en de concrete toepassing van games in de architectuurpraktijk. Aan het begin van de rondleiding worden bezoekers begroet door “Critical Blocks”: hier wijdt de ontwerper Maykel Roovers zich aan “Unwanted Architecture”. Uit zijn bouwstenen kunnen enorme boerderijen, elektriciteitscentrales en snelwegen worden samengesteld.

In een eerder onderzoeksproject ontdekte Van der Horn dat poppenhuizen door de eeuwen heen altijd stereotypen van sociale zeden vertegenwoordigden. Met “The Unchanging World” van Alice Pasquini presenteert de kunstenaar een antithese: de kunstenaar creëert een verlaten en rampzalig poppenhuis met kapotte ramen, een verwoest interieur en door waterschade beschadigde muren. Een poppenhuis voor gehandicapte en niet-gehandicapte kinderen is “Hörhaus” van Michael Spahn en Rosalie Herz, en de innerlijke werking ervan kan alleen door de oren worden verkend. Poppenhuizen uit de Duitse Democratische Republiek spelen de hoofdrol in de film Eigenheim van Anja Dorneden en Juan Gonzalez Monroy.

Als onderdeel van het onderzoeksproject “Critical Play” heeft Lindsay Grace onderzocht hoe de mechanica van zeer populaire videogames ons gedrag beïnvloedt en is zij toegewijd aan het vertragen en ontspannen van waarneming. Yuk-Yiu Ip’s bijdrage aan “Another Day of Depression in Kowloon” gaat ook over de weerspiegeling van de omgeving in computerspellen. Surrealistische scènes uit een van de games zijn te vinden in het project The Persistent City van Gareth Damien Martin.

Sandra Youkhana en Luke Caspar Pearson zijn gebaseerd op een satirische app waarin ze bezoekers vragen paranoïde, fallisch ogende wolkenkrabbers in elkaar te zetten en ter plekke af te drukken. Een ander soort straatfotografie werd gedaan door Alan Butler, die als sociaal verslaggever in Grand Theft Auto V door de straten navigeert en de visuele verplaatsing daar documenteert. In het cruciale spel “Rezone The Game” van Rolf van Boxmeer en Tessa Peters is het doel om de leegte te veroveren. Drie game-ontwikkelaars in Wenen verhuizen naar de interface tussen de echte en virtuele wereld en willen de verhalen van de verborgen stad onthullen. “The Other City” wordt gepresenteerd door Causa Creations, “The Past is Now” door ArchäoNOW en “Monster Hunt Vienna” van City Games Vienna.

(Service – Tentoonstelling “Serious Fun. Architecture and Games” in het Architekturzentrum Wien. 17 maart tot 5 september, Exhibition Hall 2. Informatie op www.azw.at)

Van: apa