Women’s Federation v Brazil: De volgende tegenslag op weg naar het WK

Voordat het begon, maakte Dzsenifer Marozsán een buiging. Ze had een grote bos bloemen ontvangen van DFB-secretaris-generaal Heik Ulrich en DFB-vicevoorzitter Sabine Mametzsch, evenals een pakket met 111 caps. Ze zwaaide en glimlachte, maar de 30-jarige liet geen tranen van emotie zien. Haar carrière in het Duitse nationale team is nog niet ten einde en de exit ligt nog lang voor haar in het verschiet. De overwinning was passend om een ​​voetballer te verslaan die al vroeg werd beschouwd als het talent van de eeuw en die opviel door haar techniek.

In de 64e minuut kwam Maruzan als invaller in het veld voor 32.587 toeschouwers in het Max Morlock-Stadion in Neurenberg.Melanie Leopolz was zes maanden na de geboorte van haar zoon voor het eerst bij haar voor de Federation Ladies. Maar zelfs deze ervaring van voetballers kon een 2-1 nederlaag tegen Brazilië niet meer tot een succes maken. Maruzan’s vaardigheid scheen soms, maar slaagde er niet in om de visie en passeernauwkeurigheid te leveren waarvoor hij bekend staat. In plaats daarvan toonde de 1-0-zege op Nederland, net als een paar dagen geleden, aan dat de ploeg van bondscoach Martina Voss-Tecklenburg nog ver verwijderd was van de indrukwekkende vorm waarmee ze de finale van Euro 2022 bereikten.

Voss-Tecklenburg vertrouwt op ervaring tegen Brazilië – tegenstanders beginnen nog steeds beter, sterker en taaier

Vaste doelman Merle Froms vertrok wegens rugpijn vroeg naar Wolfsburg. In plaats van nr. 1 stond nr. 30 in het doel, Anne-Kathrin Berger, die tegen Nederland al 45 minuten goed speelde – in tegenstelling tot veel andere collega’s. Twijfels tegen de Nederlandse vrouwen hadden Voss-Tecklenburg er ook toe moeten aanzetten om meer op ervaring te vertrouwen tegen de Brazilianen, die klaar waren om aan de bal te komen. De 55-jarige heeft zes wijzigingen aangebracht in haar basisopstelling: Kathryn Hendrich moet meer rust in de verdediging brengen, Lina Majul en Alexandra Pope moeten het middenveld stabiliseren – en ook Lee Schuller mag dit keer starten.

“Ik probeer het de coach zo moeilijk mogelijk te maken”, zei Berger voor de wedstrijd over de keepersvraag. En ook al hoefde Fromes zich geen zorgen te maken over haar positie, Berger kreeg dinsdag al snel de kans om haar vaardigheden weer te tonen. De Brazilianen – potentiële tegenstanders in de knock-outronde van het WK in de zomer – begonnen beter, sterker, harder en toonden hun individuele competentie. Na de eerste paar kansen te hebben gefrustreerd, was het een lange bal van Rafael Souza in de 11e minuut toen Sara Duerson niet goed verdedigde tegen Gabriela Nunes. Berger kwam naar binnen gestormd – en moest toekijken hoe Tamiris Brito de rebound over de lijn reed om er 1-0 van te maken.

Gaandeweg kwamen de Duitsers iets beter in het spel, creëerden kansen, toonden meer aanwezigheid in duels – maar er waren nog steeds twijfels over de verdediging. Echte antwoorden op de tegenaanvallen van de slimme Brazilianen konden ze niet vinden. Daarna werd het gat niet groter na een wisselwedstrijd in Zuid-Amerika, maar na een vrije trap. Ariadna Borges volleyde eerst een korte hoekschop naar Kerulen Ferraz en zette na de terugwedstrijd vakkundig voor in de verre hoek. De verdediging miste de bal, Berger ving hem ook niet, hij vloog ook langs de naderende Bob – en schoot vervolgens in de 38e minuut zonder afleiding in het net.Drie Seleçao-spelers moedigden de Neurenberg-fans aan om de doelpuntendans te fluiten, en hun Duitse bondscoach keek kritisch en fronste.

Bob zit vast in de tuin – veranderingen in de eerste helft brengen energie maar geen ideeën

Bij de rust verving Voss-Tecklenburg Saray Leander door Sofia Kleinhern en Sidney Lohmann verving Pope, die kort voor rust vast kwam te zitten in het gras en daarna zichtbaar rommelde. Dat bracht nieuwe energie, maar ook geen goed idee om de verdediging van de bezoekers te verslaan. Dat Brazilianen goede kickers zijn, is al lang bekend. Onder leiding van de Zweedse coach Pia Sundhage leek het teamwerk meer gecoördineerd en werd er zelden onzorgvuldig gehandeld, waardoor het voor de Duitsers moeilijk werd om voor zichzelf op te komen.

Een paar minuten voor tijd verdubbelden de kansen, maar nu vonden ze een weg naar het strafschopgebied, Le Mans miste het doel met een paar minuten te gaan en in blessuretijd profiteerde invaller Jules Brand eindelijk van een van hen. Deze fase heeft sommige mensen misschien een beetje gekalmeerd. Deze interland zal echter in het geheugen blijven vanwege het vertrek van de speler wiens vaardigheden het Duitse nationale team zal missen.