Wie te zwaar is, mag niet paardrijden in een manege

Er wordt gezegd dat het geluk van de aarde in de ruggen van paarden ligt. Dus leun achterover in het zadel en ontspan. In Nederland is dit voor sommige mensen een probleem geworden. Waarom?

HANNOVER/GLEIMEN – In eerste instantie zou de een of de ander kunnen denken: “Vertel me nu maar niet over het paard.” Dit gezegde staat immers voor wanneer je iets te horen krijgt waarvan je denkt dat het niet waar is. Maar de uitbaters van een manege in Nederland zijn serieus en dringen hun gasten nooit op – om dierlijke termen te blijven gebruiken.

Wie niet aan een bepaalde voorwaarde voldoet, mag het paard niet verlaten. De vlucht is geannuleerd! Echte sensatie. En iets groots in de ware zin van het woord.

De manege weigert dikke mensen in het zadel te laten: vrouwen mogen tot 90 kg wegen, mannen zijn zwaarder – en niemand begrijpt het verschil

In het huishoudelijk reglement van deze manege in het Noord-Hollandse Glimen staat zelfs zwart op wit geschreven: “Wij staan ​​een maximaal gewicht toe van 90kg voor vrouwelijke ruiters en 100kg voor mannelijke ruiters.” Dit gebeurt “voor het welzijn van de dieren”, aldus Simon Lammer, medewerker van stoeterij “de Bongred”, tegen dagblad De Telegraaf. Wie in het zadel wil rijden, moet eerst in de gleemen – in kleding – op de weegschaal rijden. Het wordt onmiddellijk gewogen. Je kunt immers niet op een paard zitten zonder kleding te dragen.

Vreemde werkachtergrond: door Coronavius*Door de pandemie zijn veel renners veel aangekomen. Te veel voor de uitbaters van de manege in Glimen – in twee opzichten: kilo’s te veel. Het is te veel om begrip te vragen. Daarom wordt elke vrouw met een gewicht tussen 91 en 100 kilogram van school gestuurd. Paardrijden blijft echter taboe voor mannen boven de 100 kilogram. Wat is het verschil tussen het gewicht van een vrouw of een man van 91 tot 100 kilogram? Misschien staat dit in de sterren geschreven.

Een manege weegt op zijn gasten: “De leden willen alleen het beste voor hun paarden en dat begrijpen ze gelukkig.”

“Onze leden willen alleen het beste voor de paarden, dus dat begrijpen ze gelukkig wel”, zegt Simon Lameier, medewerker manege, in De Telegraaf, die ook zegt dat het uitmaakt of er een ervaren of onervaren ruiter op het paard zit. Zadel. Voor ervaren ruiters zal het pond lager zijn. Ruiters zonder veel ervaring kunnen gemakkelijker trillen en het gewicht van het paard zal op de rug van het paard slaan.

Het rapport zei dat het moeilijk was om een ​​gewichtslimiet in te stellen. Niet ieder paard is immers hetzelfde. De een kan meer verdragen, de ander minder. Maar de verplichting om eerst op de weegschaal te staan ​​en dan – in het beste geval – te gaan paardrijden geldt voor iedereen. Zelfs een magere jockey die vond dat het niet nodig was om haar te wegen kon de procedure niet vermijden, legt Lamer uit: “We willen geen verschil maken, dus iedereen dringt er op aan.”

Te zwaar om te trekken: Reiterhof stuurde de mens weg – en nu moet hij lange afstanden lopen om af te vallen

En sommige mensen eindigen – excuseer de woordspeling – met een verschrikkelijk einde. Zoals in het geval van een ruiter wiens manege met zekerheid kan zeggen dat hij te zwaar is. Het geluk van de aarde wordt hem te paard ontzegd in Glimmern, in het noorden van Nederland. In plaats daarvan werd met betrokkene afgesproken dat hij in eerste instantie drie keer per week zou gaan wandelen.

Noot van de redactie: deze tekst is al eerder verschenen. Veel lezers waren bijzonder in hem geïnteresseerd. Daarom bieden wij het nogmaals aan.

“Dan kan hij straks weer rijden”, zegt manegemedewerker Simon Lammer…