Wetenschap – Landen willen de bescherming van trekkende diersoorten verbeteren – Kennis

Samarkand/Nairobi (dpa) – Het werkt alleen via grensoverschrijdende samenwerking – dit is de basisvisie en intentieverklaring uitgegeven door de Veertiende Conferentie van Lidstaten (COP14) van het Verdrag van Bonn voor de bescherming van trekkende wilde dieren in Samarkand.

Het is vermeldenswaard dat de conferentie, die vertegenwoordigers van de regering, wetenschappers en natuurbeschermers samenbracht, en werd georganiseerd door het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP) en het secretariaat van de Conventie over de instandhouding van trekkende wilde diersoorten (CMS) – de de zogenaamde Conventie van Bonn – werd “Natuur zonder Grenzen” genoemd.

Tot dusver hebben ruim 130 landen zich aangesloten bij de Conventie van Bonn, die in 1983 in werking is getreden. Op de conferentie van dit jaar in Oezbekistan werd een rapport gepresenteerd over de status van trekkende soorten over de hele wereld, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid, vooral met betrekking tot mariene soorten. leven.

De grootste bedreigingen

Bijna alle vissoorten die op de CMS-lijst staan ​​(97 procent) worden met uitsterven bedreigd. Deze vissen omvatten migrerende haaien, roggen en steur, waarvan de aantallen sinds de jaren zeventig met 90 procent zijn afgenomen. De twee grootste bedreigingen voor trekkende soorten zijn overexploitatie, zoals de visserij, en het verlies van leefgebieden als gevolg van menselijke activiteiten. Klimaatverandering, vervuiling en invasieve soorten hebben ook aanzienlijke negatieve gevolgen, aldus het rapport.

Maar er was ook goed nieuws in Samarkand: bijvoorbeeld bultruggen doen het beter. Maatregelen om de saiga-antilope in Centraal-Azië te beschermen hebben zo goed gewerkt dat de soort niet alleen een opmerkelijk herstel heeft doorgemaakt. Het project wil nu als blauwdruk dienen voor andere diersoorten waarvan de toekomst er momenteel niet goed uitziet.

Onderwerpen die van belang waren voor de afgevaardigden waren onder meer de uitdagingen die de bijvangst in de visserij met zich meebrengt, plastic in de oceanen, maar ook de bescherming tegen overbevissing en de gevolgen van diepzeemijnbouw.

Resultaten

Een week lang bespraken de afgevaardigden de problemen van sneeuwluipaarden en zeeschildpadden, de hoogste beschermingsstatus voor de met uitsterven bedreigde Oostzeebruinvis en andere dieren die beter beschermd zouden moeten worden.

Specifieke resultaten zijn onder meer de goedkeuring van een actieplan om mariene soorten voor de kust van West-Afrika te beschermen, inclusief lokale gemeenschappen wier levensonderhoud wordt bedreigd door overbevissing.

Nicola Entrop, hoofd internationale samenwerking bij Ocean Care, haalde een positief resultaat uit de conferentie die een week duurde en zei: “De overeenkomsten die in Samarkand zijn bereikt, zijn duidelijke toezeggingen van landen om strengere en efficiëntere preventieve maatregelen te nemen.” Het op de lijst plaatsen van andere soorten en groepen – zoals de Baltische bruinvis (Phocoena phocoena), de zandtijgerhaai (Carcharias taurus) of de Chileense pelikaan (Pelecanus thagus) – als bedreigd of ernstig bedreigd betekent strikte bescherming, maar tegelijkertijd ook een signaal in een alarmerende staat van bewaring.

Een betere samenwerking is noodzakelijk

“Het is nu belangrijk dat deze besluiten snel en volledig in de praktijk worden geïmplementeerd en worden verdedigd tegen de druk van economische en industriële belangengroepen om de talloze uitdagingen waarmee migrerende soorten worden geconfronteerd te overwinnen,” benadrukte Entrup. Hij gaf een voorbeeld van het vermijden van scheepsbotsingen met zeedieren.

De resultaten van de conferentie omvatten ook een nieuw initiatief om gebieden die belangrijk zijn voor trekkende soorten te identificeren, beschermen en verbinden. ‘Contact’ is een woord dat in Samarkand keer op keer werd herhaald. Het zijn de vernietiging en fragmentatie van habitats, bijvoorbeeld door de aanleg van wegen of door de uitbreiding van menselijke nederzettingen in gebieden die migratiecorridors voor dieren vormen, die problemen veroorzaken voor diersoorten die naar het land migreren.

‘Connectiviteit’ betekent ook dat verschillende organisaties binnen het initiatief willen samenwerken, waaronder het Verdrag inzake Biologische Diversiteit, het Verdrag van de Verenigde Naties ter bestrijding van woestijnvorming, het Milieuprogramma van de Verenigde Naties en de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (WWF), om noem er een paar. Een paar.

© dpa-infocom, dpa:240217-99-25982/2