Rechtszaken tegen klimaatovertreders – “Toekomstige generaties zullen elke controle over hun leven worden ontnomen” (archief)

Advocaat Roda Fairhain vertegenwoordigt onder meer een Peruaanse boer die RWE aanklaagt. Met hun uitstoot van bruinkool helpt de groep gletsjers in de Andes te smelten en hun dorp te bedreigen. Bij zo’n klimaatactie staat de vraag centraal of toelaatbaar gedrag ook daadwerkelijk tot verantwoording kan leiden, zoals Verhein zei in Dlf. Volgens Verheyen is er nu een statistische analyse van hoe groot het aandeel van grote bedrijven is in de wereldwijde klimaatverandering. De advocaat zei dat de Amerikaanse president Donald Trump terecht zou kunnen staan ​​wegens het ontkennen van klimaatverandering.

(Deutschland Radio / Willy Mesir Zernak) Vanuatu wil dat de geïndustrialiseerde landen ter verantwoording worden geroepen
Bijna geen enkel ander land wordt zo zwaar getroffen door klimaatrampen als de eilandstaat Vanuatu in de Stille Zuidzee. Een onderontwikkeld land is zelf niet verantwoordelijk voor klimaatverandering.

Het volledige interview:

Jules Reimer: Welke juridische termen kun je überhaupt gebruiken voor discussie?

Verhein Kleuterschool: De klimaatkwesties die momenteel in behandeling zijn, houden allemaal verband met het recht op gezondheid en leven, en in sommige gevallen verwijst mijn cliënt ook naar het recht op vrijheid van eigendom, artikel 14 van de basiswet, en vrijheid van beroep, artikel 12, vanwege Natuurlijk zijn boeren in hun beroepspraktijk grotendeels beperkt tot wat we vandaag de dag daadwerkelijk waarnemen.

Op dit moment zijn we echter bezig deze rechten uit te breiden, en in onze laatste constitutionele klacht verwijzen we zelfs naar de menselijke waardigheid, bepaald in artikel 1 van de basiswet, in relatie tot het nationale doel. Om het milieu te beschermen, omdat we geloven dat toekomstige generaties alle controle over hun leven zullen verliezen.

“Wat is het billijke aandeel van elke staat?”

Reimer: Oorzaak en gevolg zijn echter erg complex bij de opwarming van de aarde. Hoe wil je deze functionarissen dan noemen?

Verheyen: Ja, het is niet echt zo moeilijk meer. We hebben nu veel gerechtelijke uitspraken. We hebben veel wetenschap en we hebben enkele criteria die, naar ik zeg, kunnen helpen bij het toewijzen van verantwoordelijkheid of het toewijzen van het resterende budget aan broeikasgassen. Als u uitgaat van de drie zaken in Nederland, waarin de rechtbanken de verantwoordelijkheid van de Nederlandse staat hebben opgeëist, is het eenvoudig een kwestie van een billijk aandeel voor elke staat vaststellen om ervoor te zorgen dat temperaturen en verhogingen behouden blijven. Stel vooral uw temperatuur in op een acceptabel niveau. Dit werd in de Overeenkomst van Parijs van 2015 opnieuw vastgesteld op 1,5 tot ruim onder de twee graden, en het staat buiten kijf dat we op dit moment helemaal niet op deze weg zijn, noch in Duitsland, noch ergens anders.

Reimer: Je bent ook een Peruaanse boer tegen het energiebedrijf RWE, dat de stroom voornamelijk uit bruinkool levert. Dit boerendorp wordt bedreigd door smeltende Andesgletsjers. Maar nu zijn het de regeringen die het wettelijke kader bepalen, en bedrijven opereren erin. Waarom zou een rechtszaak tegen RWE mogelijk zijn als bruinkoolwinning en het gebruik ervan een veel voorkomende en wettelijk gegarandeerde procedure is om het van stroom te voorzien?

Verheyen: Ja, dat was het hoofdonderwerp van deze maatregel, die sinds 2015 voor de Duitse burgerlijke rechtbanken ligt. Precies deze vraag: kan het gedrag dat daadwerkelijk is toegestaan, aansprakelijkheid blijven motiveren? Het regionale hooggerechtshof van Hamm beantwoordde deze vraag met een heel duidelijk ja. De hoorzitting verliep zelfs zo dat de vertegenwoordiger van de beklaagde, RWE AG, zei dat we hier diensten van algemeen belang verlenen, dat we onze uitstoot niet voor de lol produceerden – de rechtbank reageerde, maar de Peruaanse aanklager had daar niets van. Dit vat mijns inziens duidelijk de ellende samen. Het is bijna irrelevant voor gedragingen die waarschijnlijk als toegestaan ​​of niet worden bestraft in Duitsland, als de klimaatcrisis, ondanks dit alles, hier cumulatief opwarmt en zo ook bijdraagt ​​aan het smelten van gletsjers in de Andes.

“We houden RWE alleen verantwoordelijk voor deze gedeeltelijke schuld.”

Reimer: Maar dan moet je eigenlijk alle energieleveranciers die met bruinkool werken, voor de rechter slepen.

Verheyen: Mijn klanten hebben altijd gezegd dat dit de eerste procedure is. Er is een statistische inschatting van de aansprakelijkheid van grote bedrijven, energiebedrijven en oliewinnaars, maar ook bijvoorbeeld de cementindustrie, waar het percentage van de verantwoordelijkheid die deze bedrijven dragen voor de wereldwijde klimaatverandering wordt weergegeven.

Reimer: Doe je? Dit zijn de emissies die in de loop van de tijd zijn toegenomen. 50 jaar geleden was dat niet de manier waarop u gemeten heeft.

Verheyen: Dat hoef je ook niet te meten. Het gaat om het extraheren van de gegevens. Dit zijn gegevens van de nationale en federale statistische bureaus die zijn geëvalueerd, maar ook wetenschappelijk zijn onderzocht. Het werk heet “Carbon Majors”, en het is de bron van aanzienlijke CO2-uitstoot, en op basis van deze gegevens wordt uiteindelijk het aandeel van RWE bepaald.

En ja, het klopt: RWE is deels de schuldige. Maar we houden RWE alleen aansprakelijk voor deze gedeeltelijke schuld en niet voor alles wat de klimaatverandering veroorzaakt.

Reimer: Dan zou ik in de laatste plaats nog een keer over de Atlantische Oceaan willen kijken. De Amerikaanse president Trump heeft altijd ontkend dat de opwarming van de aarde plaatsvond tijdens zijn presidentschap. Zou hij ooit voor de rechtbank kunnen komen?

Verheyen: Ja, dat is een interessante vraag. Hij kan zelfs persoonlijk berecht worden in de context van het Internationaal Strafhof, want hij ontkent echt tegen beter weten in. Als iemand dit kan bewijzen, zal persoonlijke schuld al duidelijk zijn. De waarheid is op dit moment echter dat de VS, denk ik, andere zorgen hebben en het zeer progressieve programma van de volgende president, Joe Biden, moeten krijgen, zodat we ons geen zorgen meer hoeven te maken over juridische stappen. .

“In principe is het mogelijk om de Verenigde Staten van Amerika aan te klagen.”

Reimer: Om de regering van de Verenigde Staten in principe te beschuldigen?

Verheyen: Kan zijn. De vraag in het internationaal recht is altijd een kwestie van jurisdictie, is er überhaupt een rechtbank of rechtbank die de Verenigde Staten kan aanklagen, en zoals we weten, is dit altijd zeer strikt behandeld. In tegenstelling tot de Duitse federale regering, bijvoorbeeld, is de Amerikaanse regering uiterst terughoudend om zich te onderwerpen aan internationale jurisdictie. Maar het zou mogelijk zijn. Nu beschuldigt hier in de film “Okouzid” Duitsland. Het zou bijvoorbeeld mogelijk zijn omdat de jurisdictie in deze vorm bestaat.

Reimer: Duitsland betrokken is bij het Internationaal Strafhof of het Internationaal Gerechtshof bij beide rechtbanken?

Verheyen: Ja precies. Voorbij.

Reimer: Nog een laatste vraag. Maakt het uit of de Verenigde Staten de Overeenkomst van Parijs hebben ondertekend of niet? Omdat Trump de exit aankondigde en op 4 november in werking trad.

Verheyen: De zogenaamde terugtrekking van de Verenigde Staten uit het klimaatakkoord van Parijs speelt mijns inziens juridisch gezien niet echt een rol, althans niet met betrekking tot dergelijke aanspraken onder internationaal recht. Internationaal recht bestaat uit contractenrecht en gewoonterecht, en het internationaal gewoonterecht erkent dat staten niets mogen doen of nalaten dat schadelijk is voor andere staten. Dit is het zogenaamde do-no-harm-principe of de do-no-harm-regel, geen schade en geen enkel land kan zich van deze regel bevrijden door een verdrag te ondertekenen of zich terug te trekken.

Naar mijn mening betekent dit sowieso geen verandering in termen van verantwoordelijkheid, omdat het in 2015 gesloten contract natuurlijk geen activiteiten en nalatigheden daarvoor kan rechtvaardigen, en we hebben het klimaatsysteem sinds 1992. Dit wordt overal erkend door alle landen van de wereld., inclusief de VS, en het is al aangetoond in de ’92 dat we de gevaarlijke klimaatverandering moeten stoppen – in ieder geval volgens de mensenrechtennormen.

De verklaringen van onze gesprekspartners weerspiegelen hun eigen opvattingen. Deutschland Funk neemt uitspraken van haar gesprekspartners in interviews en discussies niet over als eigen uitspraken.