Kweek in plaats van konijnen: vervang dierproeven door stamcellen

“We proberen echt het aantal dierproeven te verminderen en ze zoveel mogelijk na te bootsen in het lab”, zegt Skokowa. Maar sommige dingen, zoals het metabolisme van geneesmiddelen, het langdurig bewaken van transgene cellen en de vorming van metastasen, kunnen alleen in levende organismen worden gezocht.

Volgens Loskill lopen alternatieve methoden ook tegen hun grenzen aan bij complexe neurale processen, gedragsonderzoek en meer in het algemeen bij processen waarbij veel verschillende organen of regio’s van het immuunsysteem betrokken zijn. “Door de complexiteit van het immuunsysteem is het heel moeilijk om het in een reageerbuis te reproduceren. Hier is echter grote behoefte aan aangezien ze sterk verschillen tussen dieren en mensen.

De kritiek van tegenstanders van dierproeven vindt hij echter te stellig geformuleerd. Er is geen perfect model. Zowel in vitro als in vivo methoden hebben voor- en nadelen. Eén ding is duidelijk: er is een probleem met de draagbaarheid. Maar dat los je niet op door niet meer te doen, want dan krijg je geen data meer.” Maar juist die data uit verschillende bronnen zijn nodig om het onderzoek vooruit te helpen en bestaande modellen te verbeteren.

Strenge regels voor dierproeven

Bovendien kunnen wetenschappers in Duitsland niet gemakkelijk dierproeven uitvoeren. U moet zich houden aan de Dierenwelzijnswet en de Wetboek Dierenwelzijn Proefdieren. Deze laatste past de EU-richtlijnen toe over wettelijke normen voor dieren die voor wetenschappelijke doeleinden worden gebruikt, die gebaseerd zijn op het “3V’s”-principe.

“3R” staat voor “vervanging”, “reductie” en “verfijning”. Onderzoekers die een dierproef plannen, moeten vooraf in hun vergunningaanvraag uitleggen hoe zij de Rs 3 willen uitvoeren. Voor elke interventie moeten ze op een begrijpelijke manier uitleggen waarom een ​​experiment met een bepaalde diersoort noodzakelijk is voor onderzoek en omdat het ethisch verantwoord is en niet kan worden vervangen door een zachtere methode. Als er een geschikt alternatief model beschikbaar is voor een dierproef, werk dan liever daarmee dan met een proefdier.

“Als er betere diermodellen beschikbaar komen, zal een groot deel van het onderzoekslandschap automatisch daarop overschakelen.”Peter Loskel, Universiteit van Tübingen

Bovendien moeten wetenschappers bepalen hoeveel dieren ze nodig hebben om nieuwe en zinvolle wetenschappelijke resultaten te bereiken, waarbij de autoriteiten alleen het absoluut noodzakelijke aantal dieren goedkeuren. Gedurende de gehele testperiode dient de stress bij proefdieren zo laag mogelijk te worden gehouden. Een dierenarts begeleidt en beoordeelt elke aanvraag.