Kunstmatige intelligentie weerlegt een basisaanname van forensisch onderzoek: vingerafdrukken zijn helemaal niet uniek

Verschillende vingerafdrukken van één persoon zijn niet zo uniek dat ze niet aan elkaar kunnen worden toegewezen. Dit is wat een onderzoeksteam van Columbia University in New York, ondersteund door kunstmatige intelligentie, een basisaanname in de forensische wetenschap ontdekte en weerlegde. Maar de reis tot dat moment was moeilijk geweest, zoals het onderzoeksteam uitlegt: het gespecialiseerde artikel was verschillende keren afgewezen voor publicatie door populaire tijdschriften omdat de onderzoekers die verantwoordelijk waren voor de publicatie de resultaten onmogelijk achtten. Deze kennis kan helpen verbanden te leggen tussen strafzaken waarin één persoon verschillende vingerafdrukken heeft achtergelaten. Tot nu toe hebben ze deze niet aan elkaar kunnen toewijzen.

advertentie

Hoe meer trainingsmateriaal er is, hoe hoger het besmettingspercentage

Zoals de universiteit uitlegt, gebruikte het team onder leiding van computerwetenschapper Gabe Gu een database van de Amerikaanse overheid waarin 60.000 vingerafdrukken waren opgeslagen voor analyse. Vervolgens werd een speciale AI-techniek getraind met behulp van paren afdrukken van dezelfde persoon en van twee verschillende mensen. Na verloop van tijd kon kunstmatige intelligentie eindelijk bepalen of vingerafdrukken van één persoon waren, zelfs bij onbekende echtgenoten, met een succespercentage van 77 procent. Dit ondanks het feit dat dit volgens de forensische ervaring helemaal niet mogelijk zou moeten zijn. Nadat de AI was voorzien van meerdere paar vingerafdrukken van dezelfde persoon, nam het slagingspercentage aanzienlijk toe.

Na de bemoedigende resultaten voorzag het team de AI-technologie van steeds meer trainingsgegevens en werd deze steeds beter. Tegelijkertijd probeerden ze de ontdekking in een forensisch tijdschrift te publiceren. Maar een anonieme onderzoeker verwierp dit en legde uit dat “het bekend is dat elke vingerafdruk uniek is.” Na beoordeling werd het werk opnieuw afgewezen, maar ze gaven niet op en de ontdekking was te belangrijk om te negeren. De informatie kan immers helpen bij het oplossen van onopgeloste strafzaken. Het team geeft toe dat de nauwkeurigheid niet hoog genoeg is om zelf een beslissing te nemen. Maar het kan helpen bij het prioriteren van aanwijzingen.

De groep onderzocht ook informatie die werd beoordeeld door AI-technologie, die de forensische wetenschap al tientallen jaren lijkt te ontgaan. Ik ontdekte dat technologie zich – in tegenstelling tot traditioneel forensisch onderzoek – niet richt op zogenaamde fijne details. Dit zijn de uiteinden en takken van de groeven. In plaats daarvan lijkt het de hoeken en krommingen van de wervelingen en lussen in het midden van de vingerafdruk te vergelijken. Het team veronderstelt nu dat het succespercentage dramatisch zou kunnen worden verhoogd als de technologie niet met tienduizenden, maar met miljoenen vingerafdrukken zou worden getraind. Er zijn ook aanwijzingen dat de technologie relatief goed werkt, ongeacht iemands geslacht en ras.

Wat na een tijdje nu in Science Advances staat Gepubliceerd werk Het laat zien dat zelfs relatief eenvoudige AI-technologie, die gebruik maakt van een eenvoudige set gegevens die al jaren bestaat, inzichten kan opleveren die experts al tientallen jaren ontgaan. Nog spannender is dat een student zonder forensische ervaring AI-technologie kan gebruiken om de uitgangspunten van een heel onderzoeksgebied te ontkrachten. AI-technologie zal voor een explosie aan ontdekkingen zorgen en de onderzoeksgemeenschap moet zich daarop voorbereiden. De veronderstelling dat AI-technologie niet voor nieuwe ontdekkingen kan zorgen klopt in ieder geval niet.

(bleh)