In vleermuizen in Laos: tot nu toe naaste verwant van Sars-CoV-2 gedetecteerd

Slagbeurten in Laos
De naaste verwant van Sars-CoV-2 is tot nu toe ontdekt

21-02-22, 09:39 uur

Het is misschien nooit mogelijk om uit te leggen waar Sars-CoV-2 vandaan kwam en hoe het zijn weg vond naar de mens. Relevante virusdetectie helpt echter om mogelijke scenario’s te ondersteunen – of af te wijzen.

Een team van onderzoekers heeft bij vleermuizen in Laos coronavirussen gevonden die meer lijken op het SARS-CoV-2 pandemische virus – meer dan enig ander coronavirus dat eerder bij dieren is vastgesteld. Het is opmerkelijk dat ziekteverwekkers menselijke cellen kunnen infecteren en vermenigvuldigen, meldden wetenschappers in het gespecialiseerde tijdschrift. “natuur”. Uit het onderzoek bleek dat in Zuidoost-Azië coronavirussen circuleren in vleermuizen die mensen kunnen besmetten. Dit ondersteunt de aanname van de natuurlijke oorsprong van de ziekteverwekker.

Onder leiding van Marc Elouette van het Pasteur Instituut in Parijs (Frankrijk), vingen de onderzoekers in totaal 645 vleermuizen van verschillende soorten in kalksteengrotten in het noorden van Laos. Ze zochten naar genetisch materiaal van coronavirussen in 539 ontlastingsmonsters van dieren. De test was positief bij 24 vleermuizen van 10 verschillende soorten. Zeven coronavirussen behoren tot de Sarpic-virusgroep, waartoe ook SARS-CoV-2 behoort.

Bij drie soorten vleermuizen – allemaal uit de hoefijzervleermuisgroep – vonden de onderzoekers virussen die erg op Sars-CoV-2 leken, zo bleek uit gedetailleerde studies van het genoom. De overeenkomst over het hele genoom was ongeveer 97 procent voor één vertegenwoordiger. In het geval van het naaste familielid tot nu toe – het coronavirus werd vastgesteld in China – was de overeenkomst 96 procent.

Met name het receptorbindende domein van het virus-spike-eiwit, dat cruciaal is voor het koppelen met ACE2-receptoren op menselijke cellen, verschilt slechts in geringe mate van het domein van Sars-CoV-2. Dienovereenkomstig binden virussen zich sterker aan ACE2-receptoren dan bijvoorbeeld aan vroeg circulerend Sars-CoV-2, melden de onderzoekers. De experimenten toonden ook aan dat virussen inderdaad menselijke cellen kunnen infecteren en vermenigvuldigen. Antilichamen die het SARS-CoV-2-virus kunnen neutraliseren, blokkeerden dit – verder bewijs van de nauwe genetische verwantschap.

Furine-defectieplaats afwezig

De onderzoeksgroep vond echter niet de zogenaamde furaansplitsingsplaats, waardoor SARS-CoV-2 gemakkelijker menselijke cellen kan binnendringen. De aanwezigheid van deze splitsingsplaats in Sars-CoV-2 wordt vaak aangehaald als bewijs dat het virus kunstmatig in het laboratorium is gecreëerd omdat de eigenschap nog niet in de natuur is gevonden. Het Eloit-team schrijft dat dit simpelweg kan komen doordat er nog niet genoeg vleermuizen zijn onderzocht. Het is ook denkbaar dat deze genetische eigenschap in een later stadium van de evolutie van het virus is verworven, bijvoorbeeld in een tussengastheer of toen het virus zich net onder mensen begon te verspreiden.

De onderzoekers schreven dat het Sars-CoV-2-genoom een ​​mozaïek is waaraan waarschijnlijk veel verschillende voorlopers hebben bijgedragen. Vooral wanneer verschillende soorten vleermuizen in dezelfde grot leven, kan er uitwisseling van componenten van genetisch materiaal plaatsvinden en kunnen nieuwe virussoorten ontstaan. Uit hun onderzoek bleek dat vleermuizen coronavirussen bevatten die mensen kunnen infecteren – vergelijkbaar met SARS-CoV-2. Vooral guano-verzamelaars en mensen die in de buurt van grotten wonen of toeristen die grotten hebben bezocht, lopen een groot risico.

Met de theorie van natuurlijke oorsprong blijft het onduidelijk hoe de virussen precies hun weg vonden van vleermuizen naar mensen, of er al dan niet een tussengastheer zoals het schubdier bij betrokken was, en hoe de virussen uiteindelijk Wuhan in China bereikten, waar de eerste infecties in mensen werden ontdekt.