In de marge: de onzekere wetenschap: een zwerm kanaries
Verboden en toch gevangen: Hooggekwalificeerde werknemers aan Duitse universiteiten ervaren vaak een ‘giftige’ werkomgeving.
Afbeelding: imago/imagomakelaar
In die tijd namen mijnwerkers kanaries mee de mijn in, omdat ze zouden fungeren als een systeem voor vroegtijdige waarschuwing voor giftige gassen. Op de arbeidsmarkt wordt de kanarie nu gezien als een eufemisme voor hooggekwalificeerde werknemers die op het juiste moment een giftige werkomgeving verlaten. Daarom moet je in de wetenschappelijke wereld hele kuddes kanaries tegenkomen.
Omdat er op Duitse universiteiten onveilige werkomstandigheden zijn en veel zelfuitbuiting – totdat het grootste deel van het academische precariaat toch wordt weggenomen door middel van tijdelijke contractregelingen. Dit leidt al jaren tot een schandaal onder publieke druk van vakbonden en campagnes als #ichbinhanna of #profsfürhanna. Tot nu toe lijkt de aantrekkingskracht van een academische carrière hier echter niet door te zijn beïnvloed, omdat degenen die het zich kunnen veroorloven een fortuinlijk leven te leiden, meestal degenen zijn die het toch nemen.
Medio maart heeft de federale regering een lang beloofde verbetering in absurditeit omgezet en de situatie verergerd: in plaats van de voorgaande zes jaar waarin je na het behalen van je doctoraat aangesteld kon worden voordat je tot hoogleraar werd benoemd, zijn er nu slechts vier Zojuist. Jaren. Als je een vast vooruitzicht hebt op een van de zeldzame vaste functies, kan daar nog eens twee jaar bij.
nd.DieWoche – onze wekelijkse nieuwsbrief
Met onze wekelijkse nieuwsbrief Tweede week Bekijk en lees de belangrijkste onderwerpen van de week Hoogtepunten Onze zaterdageditie is op vrijdag. Vraag hier uw gratis abonnement aan.
In feite zijn er nauwelijks dergelijke vaste banen. De kans op een vaste baan in de wetenschap bedraagt momenteel twaalf procent, zo blijkt uit een recent onderzoek naar alternatieve carrièremodellen in de Duitse wetenschap. Deze onrechtvaardigheden kunnen effectief worden aangepakt via tenure track-posities of vaste onderwijsposities.
Eind februari concludeerde een onderzoek van het Duitse Centrum voor Universitair Onderzoek en Wetenschap dat de meerderheid van de jonge wetenschappers niet langer een hoogleraarschap zal ambiëren. Wat zou deze overgrote meerderheid van op skelet gefokte kanaries realistisch gezien moeten doen? Daarom werd er onmiddellijk gewaarschuwd voor een tekort aan geschoolde arbeidskrachten, te midden van grote zorgen op de nationale site. En niet zonder reden, want bijvoorbeeld de Universiteit van Oslo maakt haar standpunten al bekend aan internationale wetenschappers met de hashtag #ichbinhanna, die een voorbeeld is geworden van slechte arbeidsomstandigheden in Duitsland.
Over het algemeen lijkt er nu een verandering in het denken gaande te zijn: onlangs is er in Brandenburg een nieuwe universiteitswet aangenomen die in ieder geval toegang biedt tot vaste banen. In de ronde van collectieve onderhandelingen in de deelstaat Hessen kan Verdi nu CAO-eisen voor contracten voor bepaalde tijd afdwingen. Het feit dat het pas in beweging komt onder economische druk om te overleven – na een aantal jaren van ontevredenheid – geeft op zijn minst een indicatie van de krachten die uiteindelijk aan het werk zijn in de universiteiten. Universitaire vakken zijn alleen in termen van ideologie academische outlaws. In feite zijn het werknemers.
Abonneer je op “De Tweede”
Overleven is ingewikkeld.
Wij zijn aan het volgen!
Met ons digitale actie-abonnement lees je thuis of onderweg voor weinig geld alle nummers van nd digitaal (nd.App of nd.Epaper).
Abonneer nu!
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”