Energie: Landen aan de Noordzee willen grote offshore windparken bouwen – Politiek

Als het gaat om de uitbreiding van offshore windenergie, heeft Denemarken geen geringe visie. Het land dat ooit ’s werelds eerste windmolenpark heeft gebouwd, plant nu eilanden op volle kracht. Het zou eigenlijk van de zeebodem moeten groeien, omringd door windparken, waaruit bijvoorbeeld elektriciteit kan worden gebruikt om waterstof op te wekken. Het kleine land heeft al meer dan 600 turbines offshore geïnstalleerd en er zullen er nog meer volgen. Daarom nodigt de Deense regering woensdag haar Noordzeeburen uit in Esbjerg.

Omdat windplannen in het noorden een geheel nieuwe urgentie hebben gekregen, omdat Europa minder afhankelijk wil worden van Russische energie-import. Op uitnodiging van de Deense regering komen de regeringsleiders van Duitsland, België en Nederland woensdag in Esbjerg bijeen om verdere stappen te bespreken om windenergie uit te breiden. Premier Mette Frederiksen maakte in de aanloop naar de krant duidelijk dat de EU “zo snel mogelijk onafhankelijk moet worden van Russisch gas”. Het beleid. Samen willen ze van de Noordzee een “groene elektriciteitscentrale voor heel Europa” maken en zoeken naar manieren om de ontwikkeling van ambitieuze offshore windparken te “versnellen”.

Alle Noordzeelanden vorderen momenteel de bouw van offshore windparken. Groot-Brittannië, België en Nederland – allemaal hebben ze hun eerdere uitbreidingsdoelstellingen de afgelopen maanden verhoogd, soms drastisch. In Duitsland, waar bondskanselier Olaf Schultz zich in Esbjerg aankondigde, keurde het kabinet vorige maand een nieuwe versie van de wet windenergie op zee goed. Het voorziet in de bouw van windparken met een totale productie van 30 gigawatt voor 2030 – tien gigawatt meer dan voorheen. Vijf procent van de Duitse elektriciteit komt eigenlijk uit de Noordzee of de Oostzee. In de Duitse zee zijn 1.500 windturbines geïnstalleerd met een totaal vermogen van ongeveer acht gigawatt.

Daarmee staat Duitsland op de tweede plaats van Europa, want geen enkel ander land heeft zoveel windparken op zee als het Verenigd Koninkrijk. Met meer dan 2.500 windturbines is het goed voor 45 procent van alle capaciteiten. Nederland levert drie gigawatt, gevolgd door Denemarken en België.

Denemarken claimt leiderschap

De top moet nu helpen de uitbreiding beter te coördineren, in ieder geval tussen de EU-partners. Daarnaast liggen verschillende windparken in verschillende landen op de Noordzee heel dicht bij elkaar: het zou logisch zijn om ze met elkaar te verbinden. Zo ontstaat er ook een netwerk van lijnen die de landen met elkaar verbinden. Al met al zullen Europeanen afscheid moeten nemen van het “eenzame denken”, eist Stefan Thiem, voorzitter van de Duitse BWO-buitenlandvereniging. “We moeten de Noordzee eindelijk gaan zien als een gedeelde ruimte zoals die is.”

Het feit dat Mette Frederiksen beweert Denemarken in dit alles te “leiden” is te danken aan de gigantische offshore windparken die het land al aan het bouwen is. Het “energie-eiland” in de Noordzee, gebouwd in 2021, met daarop aangesloten windparken, zou 10 miljoen huishoudens van elektriciteit moeten voorzien, vier keer zoveel als Denemarken. Met een kostprijs van 28 miljard euro wordt het het grootste bouwproject in de geschiedenis van het land. De oplevering wordt uiterlijk in 2033 verwacht. Vorige maand volgde de Deense regering met een nieuw plan: extra energie-eilanden om het geïnstalleerd vermogen op zee te vergroten van 2,3 gigawatt vandaag naar 16 gigawatt in 2030. Denemarken wil vooral energie exporteren.

Pas woensdag wil de EU-commissie ook een plan goedkeuren om in 2027 onafhankelijk te worden van de Russische energie-import – ook door meer groene energie. Volgens de concepten moet in 2030 niet 40 maar 45 procent van de totale energie uit hernieuwbare bronnen komen. Ironisch genoeg dringt Rusland er nu bij Europeanen op aan om sneller afscheid te nemen van fossiele brandstoffen.