Duitsland wint het EK Onder-17 2023: Een korte blik op het toernooi | Europees Kampioenschap Onder 17

Duitsland pakte hun tweede UEFA European Under-17 Championship-titel door Frankrijk te verslaan na strafschoppen in Boedapest.

doelpuntenmakers

Laatste ronde

4 Paris Brunner, Robert Ramsack (beiden uit Duitsland), Marc Joyo, Lamine Yamal (beiden uit Spanje)
3 Karol Boris, Mateusz Schochelas (beiden uit Polen)
2 Isaiah Dada-Maskol (Engeland), Tediam Gomis, Yannis Ali Issoufou, Matthijs Lampurdy (geheel Frankrijk), Noah Darvich (Duitsland), Benedek Simon (Hongarije), Luke Keher, Mason Melia, Ikechukwu Orazi (Ierland), Mattia Manini (Italië) , Daniel Mikolajowski (Polen) Mihajlo Cvetkovic, Andrija Maksimovic (Servië), Luka Topalović (Slovenië), Wensley Botelli (Zwitserland), Ewan Morgan (Wales)

seizoen (inclusief kwalificatie)

VIII Wensley Botelli (Zwitserland)
7 Parijs Brunner (Duitsland), Oskar Tomczyk (Polen)
6 Mathis Lampardy (Frankrijk), Mason Melia (Republiek Ierland)
5 Ethan Nwaneri (Engeland), Mattia Mannini (Italië), Rory Wilson (Schotland)
4 Robert Ramsak (Duitsland), Luke Keher (Republiek Ierland), Daniel Mikołajewski (Polen), Mihajlo Cvetkovic (Servië), Mark Joyo, Lamine Yamal (beiden Spanje), Demir Chemalya (Zwitserland), Ewan Morgan (Wales)

verslagen

• Na 2009 won Duitsland voor de tweede keer het EK Onder-17.
• Voor de negende keer werd de finale van het UEFA EK Onder-17 beslist door een strafschoppenreeks.
• Alleen Nederland (8) en Spanje (7) hebben meer finales bereikt dan Frankrijk (6) en Duitsland (5).
• In 2023 werd Wales het 41e lid van de UEFA dat voor het eerst deelnam aan de FIFA U-17 World Cup. Cyprus bereikt de 42 wanneer het het eindtoernooi van 2024 organiseert.
• De vier halve finalisten plus Engeland, die Zwitserland versloeg in een play-off, worden beloond met plaatsen op de 2023 FIFA U-17 World Cup.

Alle resultaten

Vrijdag 2 juni
Duitsland 0-0 Frankrijk (5-4 pennen) (Hidekuti Nandur Stadium, Boedapest)

Dinsdag 3 mei
Polen 3-5 Duitsland (Pancho Arena, Felcsut)
Spanje 1-3 Frankrijk (Pancho Arena, Felixette)

Dinsdag 30 mei
Engeland – Zwitserland 4: 2 (BSC Stadion, Boudaurs)

Zaterdag 27 mei

Polen – Servië 3: 2 (Telki-trainingscentrum, Telki)
Spanje 3-0 Republiek Ierland (Hidegkuti Nandor-stadion, Boedapest)

Duitsland – Zwitserland 1: 1 (3: 2 pennen) (DEAC Stadion, Debizen)
Engeland 0-1 Frankrijk (Palmazovaros City Stadium, Palmosjvaros)

groep A

eerste ronde

Polen 5-1 Ierland (Hidegkuti Nándor Stadion, Boedapest)
Hongarije 3-0 Wales (Hidekuti Nandor Stadion, Boedapest)

Ronde twee

Ierland 3-0 Wales (Pancho Arena, Felixo)
Hongarije 3-5 Polen (Pancho Arena, Felcsút)

Derde ronde

Republiek Ierland 4-2 Hongarije (Pancho Arena, Felcsút)
Wales 3-0 Polen (BSC Stadium, Budaurs)

Groep B

eerste ronde

Servië 2-4 Slovenië (Telki Training Center, Telki)
Italië 1-2 Spanje (BSC Stadion, Boudaurs)

Ronde twee

Spanje 3-1 Slovenië (Hidekuti Nandor Stadion, Boedapest)
Servië 2-0 Italië (Hidekuti Nandor Stadion, Boedapest)

Derde ronde

Spanje 1-1 Servië (BSC Stadium, Budaures) Slovenië 0-3 Italië (Telki-trainingscentrum, Telki)

Groep C

eerste ronde

Schotland 1-3 Frankrijk (Najerdi Stadium, Debrecen)
Portugal 0-4 Duitsland (Najerdi Stadion, Debrecen)

Ronde twee

Portugal 2-1 Schotland (DEAC Stadium, Debrecen)
Frankrijk 1-3 Duitsland (Balmazújváros Stadion, Balmazújváros)

Derde ronde

Frankrijk 1-1 Portugal (Balmazújváros Stadion, Balmazújváros)
Duitsland 3-0 Schotland (DEAC Stadium, Debrecen)

groep d

eerste ronde

Zwitserland 2-0 Nederland (DEAC Stadium, Debrecen)
Kroatië 0-1 Engeland (Balmazújváros City Stadium, Balmazújváros)

Ronde twee

Kroatië 1-2 Zwitserland (Najerdi Stadium, Debrecen)
Nederland 1-4 Engeland (Najerdi Stadium, Debrecen)

Derde ronde
Nederland 1-1 Kroatië (Balmazújváros City Stadium, Balmazújváros)
Engeland 0-0 Zwitserland (DEAC Stadium, Debrecen)

winnaar (gastheer)
2023: Duitsland (Hongarije)
2022: Frankrijk (Israël)
2020 en 2021: niet gehouden
2019: Nederland (Republiek Ierland)
2018: Nederland (Engeland)
2017: Spanje (Kroatië)
2016: Portugal (Azerbeidzjan)
2015: Frankrijk (Bulgarije)
2014: Engeland (Malta)
2013: Rusland (Slowakije)
2012: Nederland (Slovenië)
2011: Nederland (Servië)
2010: Engeland (Liechtenstein)
2009: Duitsland (Duitsland)
2008: Spanje (Türkiye)
2007: Spanje (België)
2006: Rusland (Luxemburg)
2005: Türkiye (Italië).
2004: Frankrijk (Frankrijk)
2003: Portugal (Portugal)
2002: Zwitserland (Denemarken)

Titel

4: Nederland
3: Frankrijk en Spanje
2: Engeland, Duitsland, Portugal, Rusland
1: Zwitserland, Türkiye

Plaats finales

15: Verenigd Koninkrijk*
14: Nederland*, Spanje*
13: Frankrijk*, Duitsland*
10: Italië *
9: Portugal*, Zwitserland*
8: Servië* (inclusief Joegoslavië/Servië en Montenegro)
7: België en Turkije
6: Oostenrijk, Tsjechië, Oekraïne, Hongarije*, Ierland*, Schotland*
5: Denemarken, Kroatië*
4: Kroatië, Rusland, Zweden en Slovenië*
3: Bosnië en Herzegovina, Griekenland, IJsland, Israël, Polen*
2: Georgië, Noorwegen
1: Azerbeidzjan, Wit-Rusland, Bulgarije, Faeröer, Finland, Luxemburg, Malta, Moldavië, Noord-Ierland, Roemenië, Slowakije, Wales*

* 2023 inbegrepen