De uitbreiding van het universum: de “eenvoudige theorie” lost de tegenstrijdigheid in de Hubble-constante op

Misschien is ons universum meer open en heter dan eerder werd gedacht, terwijl we ons in een soort bubbel bevinden waar de dichtheid van materie veel lager is. Dit werd bepaald door twee Zwitserse natuurkundigen en loste daarmee misschien het mysterie van de paradox in de Hubble-constante op.

Bovendien zullen hun berekeningen meer tegenstrijdigheden oplossen en is nieuwe fysica niet langer nodig, legt de Universiteit van Genève uit. Hij biedt de nieuwste argumenten van Benjamin Bose en Lucas Lombriser ter ondersteuning van hun model, waar ze al een tijdje aan werken. Hun studie is gepubliceerd in Physical Review D.

Uitgelegd met oude fysica

De onderzoekers leggen uit dat hun model niet alleen de discrepantie in de Hubble-constante (H.₀) Lost op. Dit is een essentiële hoeveelheid om het universum te begrijpen. Het geeft de snelheid aan waarmee het universum momenteel uitdijt door de snelheid samen te vatten waarmee een object van ons af beweegt op een afstand van één megaparsec (3,26 miljoen lichtjaar), simpelweg als gevolg van de uitdijing van het universum. Ter vergelijking: het Andromeda-sterrenstelsel is ongeveer 0,89 megaparsec van ons verwijderd. Metingen van relatief nabije objecten in het heelal leveren consequent een waarde op van ongeveer 74 km / s / Mpc, terwijl de Planck Space Telescope, door analyse van de kosmische achtergrondstraling (CMB), 9 procent minder identificeerde (iets meer dan 67 km / s). / MPC).

Vorig jaar suggereerde Lumpresser dat de oplossing voor de puzzel is dat we ons in een soort gigantische bubbel zouden kunnen bevinden met een dichtheid die kleiner is dan het gemiddelde universum. Meer analyses ondersteunen dit nu, Leg het nu uit. Tot nu toe is uitgegaan van een constante temperatuur van de kosmische achtergrondstraling, die stamt uit de tijd (ongeveer 370.000 jaar na de oerknal) toen licht voor het eerst vrij kon bewegen in het jonge heelal. Maar als je hier geen aannames over doet – en ook over de kromming van het heelal – juist omdat de gemeten waarden hier door deze bubbel afwijken van het kosmisch gemiddelde, dan komt alles samen en bevestigen de twee aan jou .

Zodra deze twee aannames uit de vergelijkingen zijn verwijderd, wordt de discrepantie niet alleen opgelost in de Hubble-constante. Op deze manier kunnen ook andere tegenstrijdigheden in kosmologisch onderzoek worden geïllustreerd. Typ Bose en Lombriser. Dienovereenkomstig zijn er discrepanties tussen de gemiddelde dichtheid van het heelal, verschillen in temperatuur in het heelal en de paden die de kosmische achtergrondstraling naar ons heeft afgelegd. Dit alles ontstaat dienovereenkomstig wanneer de dichtheid in onze kosmische omgeving (ongeveer 10 tot 100 mega-parsecs) ongeveer 20 procent minder is dan het gemiddelde voor het hele universum. Dit valt ruim binnen de mogelijke verschillen.

(Ma)