Boeren zijn meer afhankelijk van automatisering in hun koeienstallen

Ahaus (dpa) – Er worden sissende geluiden gemaakt wanneer een metalen arm omhoog beweegt en vier rubberen bekers op de spenen van een koe rusten. Vervolgens begint hij te pompen met een hoorbaar geluid. Het bijzondere eraan: het is geen mens die de koe melkt, maar een robot in een stalen kist waar het dier vrijwillig naartoe is gegaan. De naam van de viervoeter is Melissa, zoals op het scherm te lezen is. Ze doet het rustig aan en eet geconcentreerd voedsel. “Het is mooi meegenomen”, zegt boer Henning Leffert in zijn koeienstal in Ahaus, Westfalen. De boerderij is een voorbeeld van de trend richting melkmachines in koeienstallen in Duitsland.

Volgens de Duitse Boerenvereniging is het aandeel boerderijen dat afhankelijk is van automatische melksystemen en niet langer afhankelijk is van handmatig melken de afgelopen jaren gestaag toegenomen. Volgens een onderzoek waaraan een kwart van de Duitse melkproducenten deelnam, werkt inmiddels 17 procent van de ondervraagden met melkrobots. “Er kan van worden uitgegaan dat het aandeel automatische melksystemen op melkveebedrijven zal blijven toenemen”, zegt de plaatsvervangend secretaris-generaal van de vereniging, Udo Hemmerling.

Dit is een lucratieve business voor botproviders. Hieronder vallen Gea, Lely (Nederland), Fullwood (Groot-Brittannië) en DeLaval (Zweden) uit Düsseldorf. Het aantal verkochte automatische melksystemen in Duitsland is in 2022 met meer dan de helft gestegen ten opzichte van het jaar ervoor, meldt de fabrieksingenieursvereniging VDMA. VDMA geeft geen absoluut getal.

Wat zijn de redenen voor deze trend? “Ik had de keuze tussen groeien of opgeven – groeien of opgeven”, zegt boer LeVert op de vraag waarom hij in 2018 overging op automatisering. De 32-jarige runde samen met zijn vader het bedrijf met 40 koeien. “We waren elke dag om 05.00 uur en 17.00 uur aan het melken.” Maar dat duurde niet eeuwig, ook omdat zijn vader het langzamerhand wat rustiger aan wilde doen naarmate hij ouder werd.

Dus besloot de jongeman twee robots te kopen en sloot een lening af. Hij heeft het aantal vee verdrievoudigd tot 120. Dit is typerend: wanneer melkveebedrijven overstappen op robots, vergroten ze hun veestapel – ze hebben meer omzet nodig om de dure technologie de moeite waard te maken. Op kleine bedrijven verdienen melkrobots echter geen aandacht. 100 koeien is de minimale grootte.

Peter Luers van plantenfabrikant Gea ziet een tekort aan vakmensen als de drijvende kracht achter automatisering. Het zal voor boeren lastig zijn om personeel te vinden. Ze zullen dus het grootste deel van het moeizame werk zelf moeten doen. “Digitalisering helpt bedrijven fysieke stress te verminderen en de concurrentie beter bij te houden”, zegt de manager. Gea verkoopt ook traditionele technologie. 90 procent van de melkstallen in Duitsland die ze verkopen zijn echter geautomatiseerde versies.

Een hogere productiviteit en een lagere werkdruk zijn te zien in het landbouwbedrijf in Levert. “Mijn vader en ik werkten hier fulltime”, zegt hij. “Vandaag hebben we drie keer zoveel koeien en de meeste daarvan doe ik zelf. Mijn vader helpt me maar af en toe.” Voor hem is het werk veranderd: het gaat meer om technologie en data-analyse en minder om hands-on werken met koeien.

Het is maar goed dat hij niet meer zo vroeg hoeft op te staan ​​als vroeger. “Na een ontmoeting met gewone spelers of een boogschietfestival kan ik zelfs tot zes uur slapen.” Zijn vader ging onlangs voor het eerst in decennia op vakantie: een vierdaagse fietstocht. “Robots maken het leven van boeren gemakkelijker”, zegt Andreas Beck van Delaval.

Koeien kunnen zich vrij bewegen in de Ahauser-stal op een oppervlakte van ongeveer 30 x 40 meter. Dit is geen groot gebied, maar het is gebruikelijk bij niet-biologische bedrijven. LeVert laat geen koeien toe in de aangrenzende weide, ook al maakt deze deel uit van zijn boerderij. Dit duurt lang en het eten van gras vermindert de melkproductie van de koe. “Ik kan de koeien niet laten grazen, ik moet de lening van de bank immers nog terugbetalen.” Grofweg kost een robot die 60 koeien kan melken 150.000 euro. Dit vormt een risico voor een bedrijf dat afhankelijk is van een product met zeer volatiele prijzen. Andere boeren schrikken ervoor terug.

Eén argument ter ondersteuning van deze technologie is dierenwelzijn. Volgens Lauwers is het voor koeien leuker om op een gegeven moment vrijwillig naar de melkbox te gaan, dan dat ze daar op bepaalde tijden heen moeten om door een mens gemolken te worden. Sterker nog, het is stil in de koeienstal. Het dier brult zelden. “De koeien zijn ontspannen.”

De koe gaat drie keer per dag de box van de robot in. Daardoor produceert ze, vergeleken met een vergelijkbare koe op een handmelkbedrijf, zo’n 10 procent meer melk, zegt bedrijfsleider Gea Lauwers. Boer Levert legt de nadruk op hoge prestaties.

Bij melkrobots gaat het ook om data-analyse. Met behulp van sensoren worden ziekten vroegtijdig opgespoord. Mastitis – ontsteking van de tepels – kan op tijd worden voorkomen. Beck, directeur van DeLaval, doet verslag van hoe tepels en afgekolfde melk worden geanalyseerd met behulp van sensoren. “Het aantal cellen wordt automatisch geteld, zodat bij de kleinste afwijking van de norm een ​​alarm wordt afgegeven.” Als er vroegtijdig actie wordt ondernomen, zal de dierenarts minder vaak hoeven te komen. Dankzij de technologie is het gebruik van antibiotica sterk verminderd. Het is vergelijkbaar met Gea-robots.

Melissa de koe is nu klaar. Het melken duurde zeven minuten. De deuren van de drie meter lange melkbox gaan open. Melissa stapt naar voren. Angie duwt zichzelf van achteren. Het rammelt, het sist en er is een zuiggeluid. De zwart-wit gevlekte koe kijkt om zich heen, ontspant en eet haar geconcentreerde voedsel op.