Anosmie, een onaangename reukstoornis – verken je geest

We leven te midden van geweldige of onaangename geuren en geuren die alles doordringen. Mensen met anosmie merken geen geuren op, wat een grote invloed heeft op hun kwaliteit van leven.

Stel je voor dat je in een wereld leeft zonder geuren. Mensen met anosmie staan ​​voor een ingewikkelde situatieOmdat het reukvermogen, net als alle andere zintuigen, essentieel is om te overleven. Het waarschuwt ons voor bepaalde bedreigingen in de omgeving en creëert ook herinneringen in ons geheugen.

Aromatherapie werkt rechtstreeks op het limbisch systeem, die verantwoordelijk is voor emoties en impulsen. Het is een zeer complex chemisch proces dat begint in de neus, die tussen de 10 en 30 miljoen neuronen heeft die receptoren bevatten voor ongeveer 350 geuren. We kunnen heel snel verschillende geurmoleculen identificeren en een naam geven: “Het ruikt naar rozen” of “Pas op: rook!”

reukzin

De reukzin is niet alleen aan ons gegeven Onvergetelijke ervaringen en herinneringen, maar waarschuwt ons ook voor mogelijk levensbedreigende situaties. We kunnen het bijvoorbeeld gebruiken om een ​​dreigend vuur te ruiken of om voedsel te herkennen dat niet meer goed is.

Zodra onze neus geurmoleculen inademt, bereikt de informatie de reukslijmvliezen in het neustussenschot, die zijn uitgerust met reukzintuigcellen. Reukcellen hechten zich aan reukreceptoren en worden, na het omzetten van chemische signalen in elektrische signalen, doorgegeven aan de reukbol boven de neuswortel. Hier wordt informatie verzameld en verwerkt. De signalen bereiken uiteindelijk het reukkanaal in de hersenen, waar de reukcortex zich bevindt. Door de combinatie van zo’n 350 soorten receptoren kunnen we zo’n 10.000 verschillende geuren waarnemen.

Anatomie van de olfactorische cortex

De olfactorische cortex is het belangrijkste centrum dat het orkest van geuren dirigeert. Dit hersengebied stelt ons in staat om geuren te identificeren en te herkennen en onderscheid te maken tussen verschillende geuren die we tegelijkertijd waarnemen. We laten de tools hiervoor kort zien orkest:

• Perengebied: Deze regio is belast met het ondersteunen van de voorste structuur, zodat we geurmoleculen kunnen onderscheiden en labelen.
• Olfactorische tuberkel: Neemt deel aan de verwerking van olfactorische prikkels.
• Medische corticale kerngebieden Amygdala: Geuren worden geassocieerd met verschillende gevoelens, de geur van rook kan bijvoorbeeld angst opwekken.
• binnenste regio: Deze structuur, die het reukgeheugen bevat, helpt ons vragen te beantwoorden zoals: Waarom associëren we een bepaalde geur met een persoon? Waarom geven we bepaalde geuren af? Waarom kunnen geuren traumatische ervaringen activeren bij mensen met PTSS?
• voorste olfactorische kern: Deze tool maakt ons bewust van wat we op dit moment ruiken. Het geeft ons ook de mogelijkheid om onderscheid te maken tussen verschillende soorten geuren, zoals ‘zoet’ of ‘bloemig’.

De orbitofrontale cortex is een van de structuren waarop deze regio’s hun informatie projecteren. Als dit gebied een laesie heeft, kan de persoon de geur die hij ziet niet meer onderscheiden.

Een benadering van de etiologie van anosmie

Anosmie beschrijft de volledige afwezigheid of het verlies van het vermogen om te ruiken. Dit betekent dat het genot van eten verloren gaat, want zonder de perceptie van geur is de smaak van voedsel bleek en smakeloos. Deze aandoening wordt in technische terminologie veroudering genoemd. Er zijn verschillende stadia van reukverlies (Chaves-Morillo, 2017):

• Normosia of het natuurlijke vermogen om te ruiken.
• Verminderd reukvermogen of verminderd reukvermogen.
• Overmatig reukvermogen of een verhoogd reukvermogen.
• Indigestie of een verandering in de normale perceptie van geur. U kunt bijvoorbeeld optreden in het kader van schizofrenie.

Symptomen van bloedarmoede zijn onder meer een psychiatrische voorgeschiedenis, zoals geheugenstoornissen op korte termijn (Guerra, 2016). Er is ook een neurologische geschiedenis, meestal hoofdtrauma. Het kan ook in verband worden gebracht met het effect van sommige virale pathogenen, bijna SARS-COV-2 .

Oorzaken van reukverlies

De oorzaken van deze reukstoornis zijn verwondingen of ontstekingen van de hersenstructuren. Ze zijn zeer veelzijdig en complex. De volgende triggers zijn bekend (Guerra, 2016):

• hoofd trauma
• natuurlijke verouderingsprocessen
• dementie, waaronder de ziekte van Alzheimer
• Verstopte neus als gevolg van een virale infectie
• hersentumor
• Neem medicijnen, zoals het antipsychoticum reserpine
• chirurgie
• Medische behandelingen voor kanker
• roken

Experts maken onderscheid tussen traumatische anosmie (bijvoorbeeld veroorzaakt door hoofdtrauma), virale (bijvoorbeeld veroorzaakt door COVID-19) en idiopathische (onbekende oorzaak) anosmie. Er kunnen verschillende maatregelen genomen worden Rehabilitatie bijdragen, Het is van cruciaal belang voor de veiligheid en het psychologisch welzijn van patiënten.

Misschien vind je dit ook interessant…