‘Van Kunstmatige Intelligentie naar Augmented Intelligence’: meer durf in de toekomst

In de loop van de tijd heeft fantastische fantasie echter zijn kracht verloren. Terwijl Kepler en zijn tijdgenoten nog verwezen naar de mystiek, zagen zijn nakomelingen in de industrialisatie dat de natuurwetten prevaleren. Terwijl voorheen magische of goddelijke kracht nog steeds schade kon aanrichten, werken nu de mechanismen. De achttiende-eeuwse filosoof David Hume schreef: ‘Beschouw het hele wereldsysteem, al zijn onderdelen, en je zult zien dat het slechts één grote machine is, verdeeld in talloze soorten kleinere machines.’ Sindsdien is de wereld als een uurwerk geworden. Sindsdien is de vooruitgang onvermijdelijk bepaald. Wie zou nog op het idee komen om de klok te draaien?

Het geloof in technologie heeft de verbeelding niet vervangen. Kepler’s “Dream” en Aldous Huxley’s dystopia en H.G. Wells verenigen het belang van verbeelding. Maar dit laatste hoort niet thuis in een steeds ordelijker en rationeeler heden, dat is ontworpen op symmetrie. Sindsdien behoren fantasie en de inherente diversiteit ervan tot de toekomst. Daar, en alleen daar, kan men zijn woede uiten. Als gevolg hiervan zijn wetenschap en fictie steeds meer gescheiden geraakt.

Tegenwoordig is de status van de relatie ‘gecompliceerd’. Fantasie komt soms onze wereld binnen in de vorm van enkele visioenen. Het zijn de moderne verhalenvertellers, de bevoorrechte en daarom onbegrijpelijke genieën die het publieke debat op een eigenaardige manier definiëren en onafhankelijke vooruitgang aankondigen. Titel: “Vooruitgang door technologie”. De mens blijft toeschouwer (niet “Vorsprung durch Menschen”). De mens verschijnt echter zelden als auteur of creatieve kracht. Eet wat er op tafel ligt. En terwijl we zitten, wint de vooruitgang aan kracht. Het is moeilijk voor ons om het bij te houden. We leven steeds vaker in een toestand die we niet langer begrijpen, gebruiken technologie die we niet kunnen verklaren en maken persoonlijke keuzes, ook al zijn we het niet eens met de algemene gevolgen ervan, als we ze zouden kunnen begrijpen. Technologieën en hun beloften worden achtereenvolgens sneller dan ooit als ‘normaal’ aan ons gepresenteerd voordat ze zelfs maar in werkelijkheid bestaan. kwantitatieve statistieken? Hij is daar al een hele tijd. Zelf rijden? Iets uit 2015. Metaverse, Blockchain, Web3? Je ging daarheen en je deed het! Filosoof Peter Sloterdijk schreef dat aan niemand wordt verteld wie niet duizelig wordt. Terwijl kijkers proberen gelijke tred te houden met de technologische ontwikkelingen en de verhalen van visionairs, putten de weerzinwekkende krachten van de moderniteit ons meer uit dan ze ons opleveren. Hulpeloos en gefrustreerd bevinden we ons steeds vaker in extreme situaties, alsof we in een spin-cycle zitten – waarbij we alleen staan ​​tussen die van de ellendige schooluitval en die van de technologische utopisten.