Universitaire ontwikkeling: DHV positioneert zich om de uitdagingen van de wetenschap aan te pakken

Minder bureaucratie en meer vrijheid om beslissingen te nemen

Koch riep ook op tot het terugdringen van de bureaucratie, vooral in de wetenschap. In Duitsland bestaat nog steeds ‘een woud van dubbelzinnige en tegenstrijdige regels die veel tijd, geld en mensen kosten’. Volgens Koch zijn universiteiten onderworpen aan buitensporige normen, omslachtige formaliteiten en langdurige goedkeuringsprocedures, “of het nu gaat om financiering door derden, personeelszaken en aanbestedingen, de bouw, aanbestedingen of, in toenemende mate, het arbeidsrecht.” aldus het hoofd van DHV.

Het door de federale regering ingestelde Expert Committee for Research and Innovation heeft er in haar huidige jaarverslag terecht op gewezen dat veel internationale talenten besloten hebben Duitsland niet als onderzoekslocatie te beschouwen – niet in de laatste plaats vanwege de inefficiënte en complexe administratieve processen met betrekking tot immigratie.

“Universiteiten hebben korte besluitvormingsprocessen en persoonlijke verantwoordelijkheid nodig.” Voorzitter van DHV prof.dr. arts. HC Lambert T. Koch

De DHV roept daarom op tot het terugdringen van de standaardisatie en het vergroten van de reikwijdte van de besluitvorming: “Universiteiten hebben behoefte aan korte besluitvormingsprocessen en persoonlijke verantwoordelijkheidsacceptatie. Maar bovenal hebben ze ook de moed nodig van politici om hooggekwalificeerde en gemotiveerde wetenschappers te vertrouwen. Koch concludeerde, voornamelijk vertrouwend op juridisch toezicht “vooral in moeilijke tijden als de huidige, waarin de samenleving hoopt op meer antwoorden van de wetenschap dan ooit tevoren.”

Pluralisme als kracht

Daarnaast heeft de DHV zich duidelijk gepositioneerd als papier voor de openheid van wetenschappelijke organisatiestructuren. DHV waarschuwt voor drang naar standaardisatie. “Binnen het door de Grondwet beschermde raamwerk van de academische vrijheid moet het in de eerste plaats de taak van de universiteit zelf blijven om te beslissen welke organisatie voor zichzelf geschikt is en welke het beste de belangen van onderzoek, onderwijs en medische zorg dient.” DHV-hoofd Koch bevestigt dit in Berlijn. Organisatiestructuren op het gebied van onderzoek en onderwijs mogen geen “doel op zichzelf zoeken”, maar moeten alleen ten dienste staan ​​van het best mogelijke onderzoek en onderwijs en de voortdurende ontwikkeling ervan.

De diversiteit van de wetenschap bij het vinden van onderwerpen, het kiezen van methoden en cultuur van debat, die vervolgens tot uiting komen in communicatie, dagelijkse organisatie of professionele paden, is geen zwakte, maar haar kracht. Strikt hiërarchische organisatiestructuren vormen een barrière voor creatief zoeken. “Er is daarom behoefte aan een managementcultuur waarin wetenschappers op alle niveaus op passende en alomvattende wijze deelnemen aan het besluitvormingsproces. Alleen met wetenschappers, en niet boven hun hoofden, zullen onze universiteiten in staat zijn om in de nationale en internationale concurrentie te blijven en hun sterke punten ontwikkelen.” Koch legde het uit.

“Of en in welke mate de kwalificatie een van de verschillende routes naar een universitair hoogleraarschap is, zal niet uniform over de disciplines heen worden bepaald.” Voorzitter van DHV prof.dr. arts. HC Lambert T. Koch

Als je mensen wilt aantrekken en inspireren om een ​​wetenschappelijke carrière na te streven, gezien het tekort aan geschoolde arbeidskrachten, moet je hen op het juiste moment betrouwbare kansen bieden. Met name tenure track-modellen voor functies op of onder hoogleraarsniveau zijn geschikt om aan deze eis voor wetenschappers te voldoen, omdat ze gekoppeld zijn aan een tenure track-positie na een gunstig beoordeelde proefperiode. “Of, en in welke mate, de kwalificatie een van de vele trajecten naar een universitair hoogleraarschap is, zal niet op uniforme wijze over de disciplines heen worden bepaald”, zegt Koch. De vraag of het Duitse wetenschapssysteem meer open zou moeten staan ​​voor de administratieve structuren die gebruikelijk zijn in andere wetenschapssystemen, waar minder formele hiërarchieën bestaan, zou openlijk moeten worden besproken. Afhankelijk van het onderwerp, de locatie en de managementcultuur kunnen de antwoorden variëren.