President van de Harvard Universiteit vóór de herfst: Universiteitsvoorzitter Claudine Guy zou zijn baan hebben afgeschreven! | Beleid

Ze heeft duidelijk vals gespeeld op weg naar de top – en had de steun van een voormalige Amerikaanse president!

Volgens Amerikaanse berichten zou Claudine Guy (53 jaar), de beroemde president van de Harvard Universiteit in Amerika, enkele van haar wetenschappelijke werken hebben gekopieerd.

De Washington Post berichtte over ‘talloze plagiaat’. John McWhorter, hoogleraar taalkunde aan Columbia University, riep in de New York Times op tot haar ontslag: Studenten kunnen niet van de universiteit worden gestuurd wegens plagiaat – maar de rector van alle mensen mag doorgaan zoals voorheen.

Maar Claudine Guy blijft vastbesloten om in haar positie te blijven en geniet de steun van de voormalige Amerikaanse president Barack Obama (62 jaar oud)! Volgens Jewish Insider riep de voormalige Harvard-studente persoonlijk Claudine Guy op om te blijven “om het bestuur van de universiteit te behouden”.

Hij kreeg kritiek omdat hij de terroristische aanval van Hamas op 1.200 Joden op 7 oktober niet had veroordeeld – en na “de context te hebben overwogen” wilde hij de antisemitische rellen op de campus alleen maar beoordelen als “pesten” of “discriminatie”.

En nu ook het fraudeschandaal: Volgens Washington Post-columnist Ruth Marcus kopieerde Jay hele paragrafen: “Instances of problematische citaten in Jay's politieke wetenschappelijke werk zijn te frequent geworden om te negeren. Sommigen gaan naar ‘Beyond the routine use of the same taal.’ “

Ze zou de bekentenissen uit haar proefschrift hebben overgenomen – van wetenschapper Jennifer L. Hochschild. In een boek uit 1996 bedankte ze haar promotor, die ‘haar liet zien hoe belangrijk het was om de gegevens goed te krijgen en deze zonder angst of gunst te volgen’, en die ‘haar soms harder onder druk zette dan ik wilde’. De president van Harvard University schreef dezelfde tekst letterlijk.

De vraag of Jay geschikt is, spookt al een hele tijd door de muren van de universiteit. Met slechts elf gepubliceerde wetenschappelijke artikelen en geen enkel boek van haarzelf (behalve een samenwerking aan één boek), heeft haar naam vragen opgeroepen.

De New York Times bekritiseerde dat als ze in haar positie bleef 'de indruk zou ontstaan ​​dat het progressieve establishment een dubbele standaard hanteert als het om zwarte vrouwen gaat'.