Olympische Spelen in Duitsland? “Uiteraard” – Perlman over het lot van de Duitse atletiek

Ongeveer een jaar voor de Olympische Spelen in Parijs maken nogal wat mensen zich zorgen over de toekomst van de Duitse sport. Duitse atletiekatleten leden onlangs een nederlaag op de Wereldkampioenschappen in Boedapest, toen het hele team zonder medaille bleef.

Sindsdien woeden er debatten over het gebruik van sportfinanciering. Stroomt het geld naar de juiste plaatsen of is het systeem al lang achterhaald? Wat kan Duitsland leren van andere landen?

Vragen gesteld door Thomas Perelmann, voorzitter van de Duitse Sporthulpstichting Sport1-Proberen het interview te beantwoorden. Ook gaat de 60-jarige in op de laatste ontwikkelingen rond de Federale Jeugdspelen.

Sport1: Duitse atletiekatleten, een Olympische kernsport, hebben onlangs geen medaille veroverd op het WK. Moeten we ons ook zorgen maken over de Duitse sport in het licht van de Olympische Spelen die in Parijs worden gehouden – iets dat lijkt op de zorgen van veel atleten en fans?

Thomas Perlman: De zorgen zijn begrijpelijk. Als je kijkt naar de successen die we de afgelopen jaren op de Olympische Spelen in zijn geheel hebben geboekt, rijst de vraag: hoe kunnen we deze transformatie zo managen dat we het potentieel dat we hebben opnieuw ten volle kunnen benutten? Wat dat betreft is er zeker ruimte voor verbetering, vooral vergeleken met andere landen die zich de afgelopen jaren op een heel andere en geheel nieuwe manier hebben gepositioneerd als het om financiering gaat.

Sport1: Waar liggen de problemen en hoe kunnen deze worden opgelost? Andere landen zoals Nederland laten ons momenteel zien hoe het werkt…

Perelman: Nederland staat er goed voor, daar sta ik volledig achter. En dat geldt ook voor de Fransen, ongeacht of ze de organisatoren zijn van de komende Olympische en Paralympische Spelen. Ze hebben zich heel goed ontwikkeld, net als Zwitserland. Dan is er Noorwegen, en in ieder geval Engeland. Dit zijn allemaal landen die ons een beetje voor zijn als het gaat om het promoten van sport en het focussen op atleten, hun belang en waardering. Zij plukken daar nu de vruchten van.

Sport1: Met Engeland en Frankrijk heeft u twee landen genoemd die onlangs de Olympische Spelen hebben georganiseerd of zullen organiseren. Vandaar de vraag: hebben we de Olympische Spelen in Duitsland nodig?

Perelman: zeker ja. Maar het is niet alleen zo dat er meer geld naar de sport vloeit, zodat atleten erkenning en erkenning krijgen, en zodat we ons potentieel kunnen benutten. Maar ook – en daar ben ik absoluut van overtuigd – omdat de Spelen goed zullen zijn voor ons land. De Olympische Spelen brengen investeringen met zich mee die ons land op veel gebieden zullen moderniseren. En dit alles vanuit duurzaamheidsperspectief.

Sport1: Opnieuw werd hem specifiek gevraagd: wat kan en moet Duitsland beter doen? En ook vergeleken met andere landen.

Perelman: Een belangrijk punt hierbij is de bouw en ontwikkeling van prestatiecentra, waar ook andere landen zich steeds meer op richten. Het gaat niet alleen om infrastructuur en apparatuur, het gaat ook om hoe we het beste op één plek kunnen brengen. Hoe kunnen we echt met elkaar trainen, hoe kunnen we met elkaar afstemmen en met elkaar concurreren om op natuurlijke wijze onze prestaties te verbeteren? Dit gebeurt ook in andere landen, zoals Nederland, en het heeft gewerkt. Dit geldt niet noodzakelijkerwijs voor alle sporten, maar het is een hulpmiddel dat ons kan helpen een niveau van wereldklasse te bereiken.

Sport1: Moet er iets veranderen aan de top van de verenigingen, en zijn sommige daarvan te rigide?

Perelman: Natuurlijk hebben we in Duitsland veel discussies over hoe de sportfinanciering beter geregeld kan worden. De afgelopen jaren heeft de federale overheid veel meer geld geïnvesteerd in de sport, maar dit verbetert de sportprestaties zelf nog niet. Zonder persoonlijk met iemand te praten, kunnen we het sportieve succes niet stabiliseren of zelfs verbeteren met meer geld. Dan moet het systeem zich uiteraard afvragen waarom dit gebeurt en wat er in het systeem veranderd kan worden.

Sport1: In Duitsland is er ook een populair publiek debat over de vraag of jongeren nog steeds bereid zijn zichzelf te martelen. Er is nu een aanpak in het kinder- en jeugdvoetbal om prestaties achterwege te laten. Of: Federale Jeugdspelen op scholen worden afgelast. Op een geheel niet-oordelende manier werd hem gevraagd: is dit de juiste aanpak – of gaat het de compleet verkeerde kant op?

Perelman: Ik denk dat er de afgelopen twintig jaar veel is veranderd onder jongeren. Ook buiten de sport is het aanbod aan activiteiten ontzettend groot en divers geworden. Daarom vind ik het zo belangrijk dat talent vroegtijdig wordt geïdentificeerd, ondersteund en ontwikkeld om het hoogste prestatieniveau over de hele wereld te bereiken. Ik geloof dat de voorschriften die tien of twintig jaar geleden bestonden niet langer effectief zijn in het betrekken van de jeugd van vandaag. Als we willen slagen, moeten we het enthousiasme van jongeren al vroeg aanwakkeren – en ons dan afvragen hoe we dit doel kunnen bereiken, hier en nu.

Sport1: Het merkwaardige is dat basketbal onderaan de ranglijst stond als het om financiering ging, en dat het Duitse nationale herenteam wereldkampioen werd. Je vraagt ​​je dan af: zijn de financieringsnormen altijd juist?

Perelman: Ik denk dat het sleutelwoord moet zijn: leren van elkaar en rechtvaardigheid. Ik geloof dat als je de juiste logica toepast, je tot de juiste conclusies zult komen. Het is een systeem dat moet worden opgezet. Clubs en verenigingen moeten met hen leren samenwerken. Tegelijkertijd heeft het verdere ontwikkeling nodig. Dit wordt door alle betrokken partners onderkend. Het is geen geheim dat andere landen veel nadenken over de sporten waarin ze investeren en hoe ze dat het beste kunnen doen. We zijn een beetje laat, maar we zullen ervoor zorgen dat het gebeurt.

Sport1: Wat doet Sporthilfe om sporters te ondersteunen en waar kan zij nog meer doen?

Perelman: De afgelopen jaren heeft Sporthilfe zich gericht op Olympische atleten. Ze zijn afhankelijk van financiële steun voor trainingen en deelname aan internationale wedstrijden om met de besten te kunnen concurreren. Dit is essentieel. We moeten echter meer investeren in jong talent en financiële zekerheid bieden, zodat er perspectieven en mogelijk een carrière na de sport ontstaan. Ik zie dit als een zeer belangrijke bijdrage om ervoor te zorgen dat sporters zich jarenlang kunnen concentreren op topsport.