Nederland: tijd voor ongeduld – mening

Het gedrag van premier Mark Rutte drie weken geleden schaadde het imago van de Nederlandse politiek. Hij vertelde de leugen over zijn poging om de ongemakkelijke MP Peter Umtziget uit de weg te ruimen. Hij ontkende hiervoor elk motief. Hij herinnerde zich “valse herinneringen” toen de documenten hem later schuldig bevonden aan liegen.

Tegen de verwachting in overleefde hij dit politiek gezien: omdat zijn partij hem niet in de steek liet, en omdat voormalige en mogelijk toekomstige coalitiepartners het verzet in de weg stonden. Hun verdediging: het zou moeilijk zijn om een ​​redelijke meerderheidsregering tegen Rute te vormen, en de nieuwe verkiezingen leidden tot de overwinning van extremisten zoals Geert Wilders. Zo bleef het bij de berisping van Roth, die in ruil daarvoor een ‘nieuwe overheidscultuur’ beloofde.

De onthullingen die Den Haag sinds woensdag wakker schudden, voegen nog een reden voor aarzeling toe: de christen-democraten en links-liberalen wisten misschien dat ze in hetzelfde schuitje zaten als Root. Samen saboteerden ze de poging van Omtzigt om het “kinderbonus” -schandaal in het kabinet op te heffen. Samen zwoeren ze Omtzigt als persoon in diskrediet te brengen. We hopen dat de Nederlanders beetje bij beetje toch hun geduld verliezen. Niet alleen bij Rutte.