Nederland: een noodlottige lijst | de joodse generaal

Zelden is er een duidelijker voorbeeld geweest van het samengaan van antizionisme en antisemitisme: in haar poging om Nederlandse universiteiten te verleiden tot een academische boycot van Israël, daagde de lokale BDS-afdeling The Rights Forum (TRF) vorige week universiteiten uit met een enkele enquête alleen om de banden met Israëlische academische instellingen, universiteiten en bedrijven aan het licht te brengen, maar ook met Nederlandse pro-Israëlische organisaties.

Het doel van deze groep is om het enige democratische land in het Midden-Oosten te boycotten. Als jij dat denkt. Maar TRF ging te ver. Want ook de autoriteiten en organisaties die antisemitisme bestrijden zijn volgens haar twijfelachtig, waaronder de Nederlandse Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding, Edo Verdoner, en EU-commissaris voor Antisemitisme Katharina von Schnorben. Zelfs de Nederlandse tegenhanger van de Centrale Jodenraad, ons “Centraal Joods Overleg”, staat op de – zeer lange – lijst.

neigingen Dit gaat niet alleen te ver, maar bewijst vooral één ding: de antisemitische tendensen die we al zo lang kennen bij TRF. Het is een geschenk om zoveel politici en voormalige diplomaten in de adviesraad te hebben. Het is sowieso een marginale club en de meerderheid van het Nederlandse publiek neemt het niet serieus.

Het echte gevaar is dat Nederlandse universiteiten hebben toegegeven aan de eis van de TRF.

Maar het echte gevaar is dat Nederlandse universiteiten hebben toegegeven aan de eis van de TRF. Ze keken niet goed naar wat er van hen werd gevraagd. Bovendien deelden ze de vragenlijst uit aan hun medewerkers – geen vragen gesteld.

onwetendheid Ik weet zeker dat geen van hen de lijst heeft gecontroleerd, laat staan ​​een flauw idee van de organisaties die erin staan. Wie buiten de Joodse gemeenschap weet dat de Magen David Adom het Israëlische Rode Kruis is? Of wat betekent Simon Wiesenthal Centrum, ADL en IHRA?

Universiteiten reageerden op het verzoek. Ik weet niet wat er achter zit. Terwijl Israëlische studenten en joden zich niet als joden durven te identificeren, toont dit voorbeeld niet alleen de vermenging van anti-zionisme met antisemitisme. Het vertegenwoordigt ook de waarschuwing van Elie Wiesel: het kwaad kan alleen gebeuren als goede mensen de andere kant op kijken.

De auteur is hoofdredacteur van het joodse weekblad “Nieuw Israelëlietisch Weekblad” in Amsterdam.