Migratie, de Europese Unie en de economie – EURACTIV.de

In Nederland wordt een nieuw parlement gekozen. Onderwerpen zijn: Immigratie, Europese Unie, Economie. De verkiezingen zullen nauwlettend in de gaten worden gehouden vanwege de opkomst van rechtse populisten rond Geert Wilders en zijn Partij voor de Vrijheid (PVV).

Elke vier jaar kiezen Nederlanders 150 vertegenwoordigers in het parlement (De Tweed Kamer) (de tweede kamer). Als de regering tijdens de legislatuurperiode instort, moeten er nieuwe parlementsverkiezingen worden gehouden (in tegenstelling tot de regelingen die in Italië of Groot-Brittannië plaatsvonden).

Het huidige parlement is het eerste sinds 1998 dat voor een periode van vier jaar regeert. De Eerste Kamer, de Senaat, is het andere orgaan in het Nederlandse tweekamerstelsel. Vertegenwoordigers van de regio’s die door de regionale parlementen zijn gekozen en niet rechtstreeks door de burgers, komen daar bijeen. Nederland is ook een constitutionele monarchie waar de Koning voorzitter van het parlement is, maar geen macht uitoefent. In plaats daarvan wordt de premier door het parlement belast met de verantwoordelijkheid voor het vormen van de regering. De fractie die het grootste aantal stemmen krijgt, krijgt in het Nederlandse systeem geen extra zetels.

Een recordaantal partijen stelt zich kandidaat voor verkiezingen

81 partijen hebben zich aangemeld voor de verkiezingen van 15 maart, een recordaantal sinds de Tweede Wereldoorlog. 28 van hen doen daadwerkelijk mee aan de verkiezingen. Ter vergelijking: in 2012 deden er nog 21 partijen mee aan de verkiezingen. Na registratie mogen alleen degenen die aan bepaalde voorwaarden voldoen, meedoen, zoals het bereiken van een bepaald aantal leden of het storten van een kapitaal van € 11.000. Van alle nieuwe partijen zullen er waarschijnlijk enkele het Parlement bereiken. Eén daarvan is DENK (Nederlands: “denken”, Turks: “gelijkheid”), opgericht door twee leden van de Sociaal-Democratische Partij PVDA van Turkse afkomst. De partij wil actie ondernemen tegen racisme en verdeeldheid in de Nederlandse samenleving. De meeste kandidaten op hun lijst hebben een allochtone achtergrond. Het feest is erg populair in Turkse en Marokkaanse samenlevingen. Het is echter bekritiseerd omdat het juist deze sociale kloof aanwakkert door samenwerking met Erdogan en het inflatoire gebruik van het woord racisme.

De andere nieuwe partijen bevinden zich meer aan de rechterkant van het politieke spectrum. Het Forum voor Democratie (FVD), Voor Nederland (VNL) en GeenPeil zijn gebaseerd op het Nederlandse referendum over het Associatieverdrag EU-Oekraïne. Het FVD en GeenPeil lanceerden in 2015 een gezamenlijke campagne voor het referendum. De huidige voorzitter van de partij VNL, Jan Ruse, was de belangrijkste woordvoerder van de GeenPeil-campagne.

De VNL is opgericht door twee voormalige leden van de PVV en positioneert zichzelf als een liberale partij die oproept tot de transformatie van de EU naar de Europese Economische Gemeenschap (EEG). Na het referendum betrad de Partij voor de Vrijheid voor Democratie, voorheen slechts een denktank, de politieke arena als partij rond Thierry Baudet. Het doel is om een ​​referendum te houden over het Nederlandse lidmaatschap van de Europese Unie. Tegelijkertijd veroordeelt hij de gevestigde partijen voor het vormen van een kartel in het politieke centrum van Den Haag. GeenPeil heeft zich ook gevestigd op het politieke toneel. Columnist Jan Dijkgrad is hun leider en vertegenwoordigt een andere stijl van politiek. In online peilingen kunnen partijleden stemmen over welk standpunt de partij moet innemen. Uw gekozen vertegenwoordigers moeten zich daar vervolgens aan houden wanneer ze in het Parlement stemmen. De verwachting is dat er in deze stemmen rechtse tendensen zullen zitten, aangezien GeenPeil onderdeel is van mediasite Geenstijl, die dicht bij rechtse opvattingen staat. Hoewel deze partijen voortkwamen uit de opkomst van het populisme in Europa, zijn hun opiniepeilingen momenteel niet goed. GeenPeil heeft momenteel geen zetel in het parlement, en de VNL en FVD hebben er elk één.

Geert Wilders of Mark Rutte?

Ondertussen deden de gevestigde partijen het goed in de opiniepeilingen. De twee meest succesvolle partijen zijn de anti-EU- en anti-immigratiepartij van Geert Wilders, die lange tijd voorop liep maar inmiddels is gezakt van 28 naar 25 zetels. De doelen van Wilder voor Nederland en de EU zijn duidelijk: het land moet de EU, de eurozone en het Schengengebied verlaten. De liberale, pro-Europese partij van Mark Rutte staat onder de kiezers op de tweede plaats en wint steeds meer kiezers. Momenteel wordt verwacht dat de partij 24 zetels zal behalen. De VVD won de verkiezingen in 2010 en 2012 en trok Nederland uit de economische crisis van 2008.

De VVD toonde zich in Brussel pro-Europees en riep op tot Europabrede samenwerking op het gebied van vluchtelingen, het Associatieverdrag met Oekraïne, Europese integratie en gemeenschappelijke defensie. In Nederland gedraagt ​​premier Mark Rutte zich soms eurosceptischer, ook om onbesliste kiezers voor zich te winnen die de ideeën van de Partij voor de Vrijheid niet haten. De VVD is echter nog steeds pro-Europeeser dan bijvoorbeeld de Conservatieve Partij in Groot-Brittannië. Nederlandse liberale partijen pleiten voor economisch liberalisme, lage belastingen en beperkte staatsinterventie en bevinden zich daarom op de rechtervleugel van het partijlandschap. Aan de andere kant worden democraten in de VS vaak tegelijkertijd als liberaal en sociaal geclassificeerd, wat in de Nederlandse politiek onmogelijk is met een economisch begrip van het liberalisme.

Potentiële alliantiepartners

Andere bestaande partijen schommelen tussen de 10 en 20 zetels. De pro-Europese christen-democraten, die al zeven jaar in de oppositie zitten, zullen waarschijnlijk het grootste aantal stemmen krijgen. De Christen-Democratische Alliantie leidde de pro-Europese beweging rond het referendum over de Europese Grondwet in 2005 en kreeg steun van vrijwel alle grote partijen. Ondanks een ‘nee’-stem van 61,6% is het CDA de belangrijkste voorstander van verdere Europese integratie. De progressieve, pro-Europese liberale partij D66 wordt geleid door Alexander Bechtold en behaalde bij de laatste verkiezingen twaalf zetels.

Het ledenbestand en het succes van de partij zijn aanzienlijk gegroeid, van 3 zetels in 2006, 10 zetels in 2010 en misschien 17 dit jaar. D66 zet zich in voor een federale Europese Unie. De groen-linkse Groenlinx-partij boekt momenteel onverwachte successen, aangezien zij naar verwachting veertien zetels zal behalen in plaats van de gebruikelijke vijf. De jonge, charismatische leider, Jesse Klaver, trekt jonge kiezers aan die de sociaal-democraten van de PVDA niet langer vertrouwen.

Er wordt verwacht dat twee partijen elk elf zetels zullen winnen: de pro-Europese PVDA en de pro-Europese Socialistische Partij. De eerste zijn de sociaal-democraten die deel uitmaken van de regering. Hoewel de VDD zelfs na haar regeringsperiode populair blijft, heeft de PVDA nu 11 zetels in plaats van 38 zoals in 2012. De PVDA had in 2010 al een soortgelijke situatie meegemaakt, toen president Job Cohen niet langer populair was. Toen hij aftrad, herstelde zijn opvolger, Diederik Samson, de partij in haar normale positie en werd daarmee de op een na sterkste kracht bij de verkiezingen van 2010 en 2012. De nieuwe president, Lodewijk Ascher, heeft dit nog niet kunnen verwezenlijken. De prestaties van de socialisten in de Socialistische Partij tijdens de laatste verkiezingen waren beter dan verwacht. De Socialistische Partij is de enige linkse eurosceptische partij die vijf zetels kan behalen. Zij steunen het lidmaatschap van de Europese Unie, maar zijn tegen verdere integratie.

De partyscene in Nederland is kapot. Zelfs als de partij van Geert Wilder wint, zal zij coalitiepartners moeten vinden. Vrijwel alle partijen hebben echter uitgesloten dat zij een regeringscoalitie met hem zullen vormen, en zelfs als dat wel zou gebeuren, zou Wilders partnerpartij vrijwel zeker pro-Europees zijn.

Als Wilders wint, zal de Liberale Partij waarschijnlijk een regering vormen, die op haar beurt een coalitie zal vormen met het CDA, D66 en Groenlinks of samen. Maar als de Partij voor de Vrijheid aan populariteit blijft verliezen onder de kiezers, is het mogelijk dat de Partij voor de Vrijheid de Nederlandse Tweede Kamerverkiezingen opnieuw wint.