De onrustige rode planeet – forschung.de

Mars met een verschil: deze afbeelding toont onze buurwereld op 8 april 2023, gemaakt door NASA's Curiosity-ruimtevaartuig (rechtsonder). Er worden twee afbeeldingen gecombineerd: één van 09.20 uur lokale tijd in de ochtend, in het blauw, en één van 03.40 uur in de middag, in het geel. De schaduwen lijken op podiumverlichting en komen van links en rechts. De sporen van Curiosity zijn te zien in het midden van het beeld. Daarachter ligt Marker Band Valley – een kronkelende vallei waar onverwacht bewijs van een voormalig meer is ontdekt. Curiosity beklimt de hellingen van de 5 kilometer hoge Mount Sharp in de Gale-krater. De kraterrand op de achtergrond ligt ongeveer 40 km verderop.
© NASA/JPL-Caltech

Deze 150 meter grote Marskrater is nieuw: hij werd op 24 december 2021 gevormd als gevolg van een meteorietinslag in de Amazones Planitia-regio. Rond de rand van de krater steken klonten waterijs ter grootte van een auto of caravan uit de grond. Afbeelding genomen vanuit NASA's Mars Reconnaissance Orbiter.
© NASA/JPL-Caltech/Universiteit van Arizona

Uitzicht op de Belva-krater: de afbeelding is samengesteld uit 152 afbeeldingen die op 22 april 2023 door de Perseverance-rover zijn gemaakt vanaf de westelijke rand, vanaf een locatie genaamd Echo Creek. De krater is ongeveer 900 meter groot.
© NASA/JPL-Caltech/ASU/MSSS

Oude rivierdelta: details van het meest gedetailleerde panoramische beeld ooit van een ander hemellichaam. Het bestond in juni 2022 uit meer dan 1.100 afzonderlijke afbeeldingen en bevatte oorspronkelijk 2,5 miljard beeldpunten (pixels). Sedimentgesteenten in de Jezero-krater, waar NASA's Perseverance-rover in februari 2021 landde, laten zien dat er miljarden jaren geleden veel vloeibaar water op Mars was.
© NASA/JPL-Caltech/ASU/MSSS

Waaiers en veelhoeken: Op hoge breedtegraden markeren water en droogijs het oppervlak van Mars. Waterijs in de aarde verdeelt het in polygonen. In de lente stijgt droogijs op, waardoor de grenzen van de polygoon worden uitgehold en talloze schommelingen worden veroorzaakt. Het ontsnappende gas neemt fijne materiaaldeeltjes mee van het oppervlak. De deeltjes trekken zich terug en vormen een donkere, waaiervormige afzetting. Waar ze ook in het droogijs zinken, laten ze heldere sporen achter. Als de verdieping later weer opengaat, ontstaan ​​er op dezelfde plek nieuwe ligboxen. Ze kunnen in verschillende richtingen wijzen als de wind verandert.
© NASA/JPL-Caltech/Arizona

Het oppervlak van Mars is bedekt met terrein dat op gletsjers lijkt. Terwijl gletsjerafzettingen zich grotendeels beperken tot de poolijskappen, worden elders patronen van langzame, stroperige stromingen met rotsachtig puin aangetroffen in de bodem van kraters en valleien. Dergelijke patronen zijn ook bekend van de aarde: op de oppervlakken van gletsjers en rotsachtige gletsjers bedekt met puin. Terwijl het ijs de heuvel af stroomt, neemt het stenen en aarde uit het omringende landschap met zich mee. Dit proces duurt duizenden jaren. In warmere omstandigheden gaat ijs verloren door smelten of sublimatie. Gesteenten en mineralen geconcentreerd in de lange bergkam blijven achter. Afbeelding genomen vanuit NASA's Mars Reconnaissance Orbiter.
© NASA/JPL-Caltech/Universiteit van Arizona

Het zuidelijk halfrond van Mars in juli 2022, toen het daar zomer was: aan de linkerkant ligt het enorme Argyri Basin, een van de diepste kraters. Het is vol atmosferische mist. Linksboven bevinden zich diepe kloven genaamd Valles Marineris (hier gevuld met lichtbruine wolken). Hieronder zie je de Antarctische kap (wit), die in de zomer krimpt. Het beeld in het ultraviolette bereik met golflengten tussen 110 en 340 nanometer is afkomstig van MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution). Deze NASA-sonde werd in november 2013 gelanceerd en kwam in september 2014 in een baan om Mars terecht.
© NASA/LASP/CU Boulder

De 1.000 km lange ijskap in het noordpoolgebied: de afbeelding bestaat uit 57 afzonderlijke afbeeldingen gemaakt door het Europese ruimtevaartuig Mars Express vanaf een hoogte van 300 tot 500 km.
©ESA/DLR/FU Berlijn–G. Nieuwcom. Beeldverwerking door F. Janssen (ESA)

Net als chocolade, karamel en roomsnoepjes: het Zuidpoolgebied van Mars heeft een ijskap van wel drie kilometer dik, gemaakt van bevroren water en koolstofdioxide. De afbeelding werd op 17 december 2012 gemaakt door de Mars Express-sonde van de European Space Agency, die sinds 2003 de Rode Planeet verkent.
©ESA/DLR/FU Berlijn/Bill Dunford

De kleine Mars-helikopter Ingenuity tijdens zijn 54e vlucht op 3 augustus 2023: foto gemaakt door de Perseverance-rover vanaf een afstand van 55 meter.
© NASA/JPL-Caltech/ASU/MSSS