De Europese Unie wil het gebruik van contant geld aan banden leggen – en heeft haar zinnen gezet op betalingsplafonds

Brussel wil contante betalingen binnen de Europese Unie aan banden leggen. Het limietbedrag wordt weergegeven. Ook Duitsland zal getroffen worden.

MÜNCHEN – Duitsers houden van hun geld. Volgens een nieuw onderzoek zijn bankbiljetten en munten het meest gebruikte betaalmiddel voor 71% van de mensen in Duitsland. Maar de populariteit kan er binnenkort onder lijden. De Europese Unie wil het gebruik ervan beperken en is van plan een limiet op betalingen in te stellen.

Deze kwestie staat al lange tijd op de agenda van de EU. Brussel wil het witwassen van geld moeilijker maken met het plafond. De Europese Commissie overweegt een bovengrens van 10.000 euro. Dit bedrag is al goedgekeurd door de landen van de Europese Unie. Federaal minister van Binnenlandse Zaken Nancy Vizer sprak zich ook uit voor een contante limiet van 10.000 euro. Het Europees Parlement riep onlangs zelfs op tot een maximum van € 7.000.

EU-contantlimiet: moet tussen 7.000 en 10.000 euro liggen

De Oostenrijkse Nationale Bank (OeNB) gaat ervan uit dat de monetaire limiet op EU-niveau binnen dit bereik zal liggen. Er zal waarschijnlijk een besluit komen, zei Matthias Schroth, directeur Monetaire, Investeringen en Interne Diensten, volgens parlementaire correspondentie op dinsdag 5 december in de Financiële Commissie van de Oostenrijkse Nationale Vergadering.

De Europese Commissie, het Parlement en haar leden moeten nog steeds tot een akkoord komen. Volgens Schroth is het nog onduidelijk wanneer er een besluit valt. De juridisch onderzoeker benadrukte dat niet wordt verwacht dat contant geld zal worden geschrapt. De vraag naar contant geld is in Oostenrijk groter dan in Duitsland. Dat blijkt uit een onderzoek van het management- en technologieadviesbureau Uithoudingsvermogen punt Contant geld is voor 79% van de Oostenrijkers het meest gebruikte betaalmiddel.

De monetaire limiet van de EU zou ook in Duitsland moeten gelden

Als de EU-instellingen tot een akkoord komen, zal dit directe gevolgen hebben voor de twee Duitstalige landen. Als de regeling wettelijk is vastgelegd, zal deze ook in de lidstaten worden toegepast. Omdat EU-regelgeving voorrang heeft op nationaal recht.