Architectuur als bescherming tegen overstromingen: de 'sponsstad' van Kopenhagen

Een verwoestende wolkbreuk in 2011 dwong de Kopenhagenaren om hun aanpak te heroverwegen. Sindsdien zijn de parken en pleinen omgebouwd tot grote stuwmeren – maar ze behouden hun oorspronkelijke bestemming.

Geschreven door Julia Wachenbach

Op het eerste gezicht lijkt Enghave Park aan de westelijke rand van Kopenhagen een heel gewoon park. Op het sportveld spelen jongeren heen en weer met een balletje, gezinnen wandelen rond met kinderwagens en hondenbezitters met hun honden. Maar als er een wolkbreuk plaatsvindt, verandert de tuin in een enorme badkuip. Het kan dan tot 23 miljoen liter water bevatten dat kelders of appartementen kan bereiken.

Architect Fleming Ravn Thomsen en zijn bureau “Tredje Natur” (Duits: “Derde Natuur”) zorgden hiervoor: “Het park maakt deel uit van het plan voor een grote wolkbreuk. Al het water dat dit deel van Kopenhagen bereikt, moet hier zijn. ” “Ingavi Park zal worden gehuisvest. Dit betekent dat het park een sleutelrol speelt in het plan om Kopenhagen te beschermen tegen overstromingen”, voegde hij eraan toe.

Sportveld als aquarium

De architecten verlaagden een sportveld, een rozentuin en een meertje zodat ze bij zware regenval meer water konden opnemen. Een lage muur loopt rond Enghave Park. Bij een wolkbreuk die eens in de eeuw voorkomt, zou het hele park met mechanische poorten kunnen worden afgesloten, zodat het als een enorm opvangbassin gaat fungeren. Het water kan nu tot bijna heuphoogte reiken zonder naar buiten te ontsnappen, zegt architect Thomsen.

“Zulke intense wolkbreuken zijn zeldzaam en daarom was het voor ons belangrijk dat alles zo werd ontworpen dat het niet 1% van de tijd, maar 100% van de tijd gebruikt kon worden”, legt Thomsen uit. Het verzonken sportveld heeft aan de zijkanten trappen die op een amfitheater lijken. Hun treden van verschillende grootte nodigen uit om te spelen en door te gaan. “Mensen skateboarden en skaten hier, en dansen hier. Het moet design van wereldklasse zijn.”

multifunctioneel gebouw

Bijna niets in een tuin dient slechts één doel. Regenwater uit buurtgoten wordt opgevangen in een ondergronds bassin. Het wordt gebruikt om de rozentuin te irrigeren. Stadsschoonmakers kunnen er vanuit de hoek van het park op tikken om de straten schoon te maken.

Dit principe is van toepassing op bijna 250 projecten in het Copenhagen Cloudburst-plan. Een klein deel van deze maatregelen wordt gefinancierd via belastingen, en het grootste deel via betalingen van huishoudens aan waterleveranciers, zegt Rasmus Dragenberg. Hij is verantwoordelijk voor de zogenaamde klimaatadaptatie in de gemeente.

“Het bijzondere dat mensen zo nieuwsgierig maakt, is dat we tegelijkertijd de stedelijke ruimte renoveren en deze tegelijkertijd willen beschermen tegen barre weersomstandigheden. We creëren niet alleen verzamelbekkens, maar renoveren ook de stadspleinen, parken en pleinen. Het is simpelweg de nieuwe factor die naar voren is gekomen waar je ook rekening mee moet houden”, legt Dragenberg uit.

“Sponge City” als reactie op de ramp

De stad kwam met dit plan om van Kopenhagen een ‘sponsstad’ te maken na de ramp, een historische wolkbreuk in 2011. Op een zaterdag in juli viel in 2011 in een half uur ruim 50 millimeter regenwater per vierkante meter op de stad. Sommige plaatsen. Straten, kelders, winkels en een deel van de snelweg stonden onder water. De schade was enorm.

Ook de binnenplaats in de wijk Österbro, waar het appartement van Mads Faber Henriksen zich bevindt, stond onder water. “Toen het regende, stonden alle kelders vol”, zegt Henriksen. “De bewoners renden de kelders in en zagen hun platen concurreren met de ratten. Dat opende de ogen van veel mensen voor het feit dat zoiets kon gebeuren.”

De buurt moest overtuigd worden

Het mag niet meer gebeuren. Niet in Kopenhagen en niet op de binnenplaats van Henriksen. Dus ging hij van deur tot deur en overtuigde zijn buren om samen bij de stad geld aan te vragen voor renovatie.

“Dit was een erg vervallen binnenplaats”, herinnert Henriksen zich. “Vroeger parkeerden mensen hier, maar niemand wilde hier blijven. De kinderen wilden hier niet spelen.” “Toen kregen we de kans om op deze droomreis te gaan en onze zegje te doen over wat er moest gebeuren.”

Nu is de binnenplaats vooral één ding: groen. Water stroomt uit de goten het groengebied in, waar bij regenachtig weer een klein meertje ontstaat in de beplante geulen. Dergelijke levendige omgevingen bestaan ​​sinds het begin van het Cloudburst-plan overal in Kopenhagen. Er is veel gepland.