Van de minister van Financiën tot de coördinator van de Verenigde Naties voor Gaza-hulp – politiek

Het binnenlandse politieke avontuur van Sigrid Kaag duurde zes jaar. Toen ze in 2017 terugkeerde uit het buitenland, waar ze tientallen jaren voornamelijk voor de Verenigde Naties had gewerkt, leek ze oprecht opgewonden om weer thuis te zijn. “Ik geloof nog steeds heel erg in Nederland en vind het leuk om hier te zijn”, zegt ze. Sommigen dachten dat de invloedrijke internationale politicus van de links-liberale partij D66 alles in zich had om de eerste vrouwelijke premier van het land te worden. Maar het liep anders, er ging veel mis en Kaag maakt al langer duidelijk dat ze dringend het politieke establishment in Den Haag weer wil verlaten.

Nu heeft ze de sprong gemaakt. Ze nam ontslag als minister van Financiën in de regering van Mark Rutte, waar ze sinds de verkiezingen in november alleen maar interim-taken vervulde. Sinds maandag werkt ze als vertegenwoordiger van de Verenigde Naties voor de wederopbouw in de Gazastrook. Met een team is het in de eerste plaats bedoeld om de hulpleveringen aan de regio te faciliteren, coördineren en monitoren. De 62-jarige is hooggekwalificeerd voor de baan. Ze studeerde Arabisch, behaalde een BA in Midden-Oostenstudies en een MA in Internationale Betrekkingen aan de Universiteit van Oxford, en heeft onder meer gewerkt voor de United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees (UNRWA) in Jeruzalem en voor de International Refugee Organisatie. Immigratie in Genève. Bij een van deze haltes ontmoette ze haar echtgenoot, Anis Al-Qaq, een tandarts die in de jaren negentig vice-minister van Volksgezondheid was in de Palestijnse Autoriteit.

Passend bij haar profiel begon Kaag haar werk in Den Haag als minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Ze was twee keer kortstondig minister van Buitenlandse Zaken, iets waar ze naar eigen zeggen altijd van had gedroomd. De tweede keer moest ze vroegtijdig aftreden omdat ze werd beschuldigd van nalatigheid bij de mislukte evacuatie van Nederlands personeel uit Kaboel.

In maart 2021 danste Kaag, de koploper van haar partij, op tafel na de verbluffende verkiezingsuitslag, die in Nederland het beeld van het jaar werd. Ze bereikte de top en maakte kort daarna misschien wel de grootste fout uit haar carrière: toen Mark Rutte in de politieke problemen kwam vanwege een valse relatie, nam ze mondeling afstand van hem (“Here we part”), maar ze hield van de echte relatie. Gebroken, neem geen risico. Hoewel het rechtse liberalisme op flagrante wijze het ideaal van de nieuwe, eerlijke en transparante overheidscultuur die het propageerde schond, stemde het na zeer moeizame onderhandelingen in met een herhaling van Rutte’s vierpartijenalliantie, met haar als minister van Financiën en vice-minister van Financiën. . premier.

Kaag kondigde haar terugtrekking uit de politiek aan uit bezorgdheid voor haar familie

Deze rustige aanpak heeft haar en haar partij veel vertrouwen van de kiezers gekost. Het bood ook geen stabiele basis voor de nieuwe coalitie, die in juli vorig jaar voortijdig uiteenviel vanwege een dispuut over het asielbeleid. Het was ‘heel lastig’, zei Kaag onlangs terugkijkend. “Eigenlijk waren we bijna moe en uitgeput voordat we met de nieuwe regering begonnen.”

Bij de nieuwe verkiezingen in november ontving partij D66 het ontvangstbewijs. Het aantal zetels van de partij daalde van 24 naar negen. Sigrid Kaag heeft zelf al lang geleden aangekondigd dat ze zich terugtrekt uit de politiek. Als reden noemde ze ‘zorg voor het welzijn van mijn gezin’. Ze kreeg online veel bedreigingen te verwerken en één keer kwam er een fanaticus bij haar thuis aan met een brandende fakkel. Kaag zei dat ze haar vier dochters hier niet langer aan wilde blootstellen. De politicus is in rechtse kringen een gehate figuur geworden. De rechtse populist Geert Wilders heeft haar herhaaldelijk veroordeeld als een ‘heks’. Het feit dat deze man uitgerekend op het punt staat premier te worden, is het kenmerk van de nieuwe situatie in Nederland.