Troje vormt de voorhoede: een asteroïde snelt in zijn baan voor de aarde

Een asteroïde blijkt een van de Trojaanse paarden van de aarde te zijn – hij gaat de aarde vooraf in zijn baan. Er zijn nieuwe en opwindende mogelijkheden voor onderzoek.

Alicante – Als een astronoom de term Trojan hoort, denkt hij niet aan een computervirus of de oude Griekse geschiedenis – hij denkt aan iets heel anders: asteroïden. Meer specifiek zijn Trojaanse paarden asteroïden die voorafgaan aan of een planeet in zijn baan achtervolgen. Hoewel Jupiter bijna 10.000 Trojaanse paarden kent – waarvan sommige de komende jaren door NASA’s Lucy-ruimtesonde zullen worden bezocht – is er op aarde slechts één Trojaanse asteroïde bekend: het hemellichaam genaamd 2010 TK7.

De eerste trojan van de aarde werd ontdekt in 2010, na ongeveer 12 jaar heeft het nu een bedrijf: onderzoekers van Tony Santana Ross van de Universiteit van Alicante Communicatie in de natuur Over de ontdekking van het tweede paard van Troje (2020 XL5). Deze hemellichamen zijn moeilijk te detecteren omdat ze zich verplaatsen in gebieden die alleen onder moeilijke omstandigheden kunnen worden waargenomen: de zogenaamde Lagrangiaanse punten 4 en 5. Dit zijn theoretische punten in het Aarde-Zon-systeem waar een lichter hemellichaam bijna zwak kan stoppen . NASA en ESA’s James Webb Space Telescope hebben onlangs Lagrange Point 2 bereikt, waar het van dit effect zal profiteren en een baan rond Lagrange Point 2 zal vestigen.

Asteroïde die voor de aarde raast in een baan om de aarde: Trojaanse paarden ontdekt op aarde

Lichtobjecten kunnen lang op de Lagrangiaanse punten 4 en 5 blijven – dit is te zien aan de vele Trojanen van Jupiter. Volgens de berekeningen van Santana-Ros en zijn team zal de nieuw ontdekte Earth Trojan 2020 XL5 daar duizenden jaren blijven en de aarde in zijn baan voorgaan.

Het feit dat asteroïde 2020 XL5 de tweede Trojaan op aarde is die wordt gevonden, heeft ook te maken met de moeilijke observatieomstandigheden die samenhangen met Lagrange-punten: de objecten daar dicht bij de zon vanuit het perspectief van de aarde. Het observatievenster, waar de asteroïde boven de horizon staat maar de zon nog niet is opgekomen, is klein. Bovendien moeten astronomen hun telescopen heel laag op de horizon richten – dit is waar de waarnemingsomstandigheden het slechtst zijn en de naderende zonsopgang de beelden helderder maakt. Dit verklaart waarom er nog geen Trojaanse paarden op aarde zijn ontdekt.

Asteroid 2020 XL5 is een terrestrisch Trojaans paard in Lagrange Point

Maar terug naar de huidige ontdekking van aardtrojanen: Asteroid 2020 XL5 werd oorspronkelijk ontdekt door de Pan-STARRS1-telescoop op Hawaï in december 2020. Daarna maakten onderzoekers die met Santana Ross werkten verdere waarnemingen met behulp van de Lowel Discover-telescoop (VS) en SOAR A-telescoop bediend door het NOIRLab van de Amerikaanse National Science Foundation in Chili. De twee telescopen maakten het mogelijk om onder moeilijke omstandigheden te observeren en stelden onderzoekers in staat om de geschatte grootte van de asteroïde te bepalen: het is ongeveer 1,2 kilometer breed en dus de grootste bekende Trojan op aarde tot nu toe, aangezien TK7 2010 naar schatting slechts ongeveer 400 is. meter.

Met behulp van de SOAR-telescoop ontdekten de onderzoekers meer over de asteroïde: “Met gegevens van SOAR konden we de eerste fotometrische analyse van het object uitvoeren, waaruit bleek dat de XL5 van 2020 waarschijnlijk een Type C-asteroïde van meer dan een kilometer groot was”, legt het onderzoek uit. auteur Santana Ross. Een type C asteroïde is rijk aan koolstof en donker – het is het meest voorkomende type asteroïde in ons zonnestelsel. Waarnemingen gaven ook aan dat de 2020 XL5 niet voor altijd een Trojaans paard voor de aarde zou blijven. Het zal minstens 4.000 jaar in een baan om Lagrange Point 4 blijven, maar zal uiteindelijk de ruimte in gaan.

De Trojaanse paarden van de aarde kunnen in de toekomst een bron van hulpbronnen zijn

De zoektocht naar een Trojaans paard op aarde was niet gemakkelijk, herinnert co-auteur van de studie, Cesar Briceño, zich: “Dit waren erg moeilijke waarnemingen omdat het object zich bij zonsopgang erg laag aan de westelijke horizon bevond.” Maar de ontdekking van de Trojaanse paarden van de aarde is van groot belang voor ruimteonderzoek: asteroïden zijn gemaakt van materiaal dat dateert uit de tijd dat ons zonnestelsel werd gevormd – en dit zou onderzoekers een kijkje in het verleden kunnen geven, helemaal terug naar de vorming van de zon. het systeem.

“Als we meer Trojaanse paarden op aarde kunnen detecteren, en als sommige van hen een lage inclinatiebaan hebben, kan het goedkoper zijn om ze te bereiken dan om naar de maan te gaan”, benadrukt Briceño. “Het zou een ideale basis kunnen zijn voor geavanceerde verkenning van het zonnestelsel, of zelfs een bron van hulpbronnen.” Maar eerst moet je de Trojaanse paarden op aarde vinden – ze maken het zoeken niet gemakkelijk. (tabblad)