Pas in 2025: waarom duurt het zo lang om eenrichtingsaangifte in te voeren?

De Urfahraner-kermis met zijn afvalbergen laat eens te meer zien hoe slecht Linz – of eigenlijk heel Oostenrijk – is als het gaat om afvalvermijding en afvalscheiding. In Duitsland gold al in 2003 voor drank in wegwerpflessen en blikjes een statiegeld van 25 cent, maar het zou ongeveer twee jaar duren voordat we ermee aan de slag konden. We hebben het systeem in Beieren bekeken – en waren enthousiast.

Nee, Oostenrijk is niet bepaald een leider als het gaat om eenmalige stortingen: tien landen – Duitsland, Zweden, IJsland, Nederland, Kroatië, Litouwen, Finland, Noorwegen, Denemarken en Estland – hebben dit statiegeldsysteem al met succes ingevoerd, en acht andere landen (waaronder Oostenrijk) hebben besloten een dergelijk systeem in te voeren.

Dat het in Oostenrijk echter nog tot 2025 zal duren (en dus 22 jaar langer dan in Duitsland) is vooral te verklaren uit de weerstand tegen de handel en het trage tempo van de binnenlandse politiek – en aan de andere kant willen de kiezers geen gestoord te zijn. Volkomen onbegrijpelijk, aangezien hetzelfde systeem in Duitsland sinds 2003 soepel draait met constante verbeteringen. Daarnaast zijn grote winkelketens/merken als Lidl, REWE (BILLA) of Hofer nauw verwant aan onze buren en delen distributieketens, en zijn de drankmerken en verpakkingsvolumes grotendeels gelijk.

Dat het in Oostenrijk tot 2025 duurt, is vooral te verklaren door de weerstand tegen sterke handel en het trage tempo van de binnenlandse politiek.

Elk jaar wordt in Oostenrijk meer dan 900.000 ton plastic afval geproduceerd, waarvan ongeveer 50.000 ton voor drankverpakkingen. Dat zijn zo’n 2,5 miljard flesjes en blikjes die vaak achteloos worden weggegooid. Volgens de EU-regelgeving moet in 2029 90 procent van de plastic drankverpakkingen gescheiden worden ingezameld. Oostenrijk is momenteel slechts zo’n 70 procent. De introductie van eenmalig statiegeld verhoogt het recyclingpercentage dienovereenkomstig, en Oostenrijk moet dan een lagere “plasticbelasting” betalen aan de EU.

Binnenlandse keuring in Duitsland
In Duitsland werkt het systeem sinds 2003 vrijwel probleemloos (met verschillende updates) – en het is heel eenvoudig: het maakt niet uit wat voor soort drankje je koopt of in welke winkel je het koopt, retourautomaten staan ​​opgesteld in veel supermarktfilialen of ketens die het meenemen. Alle statiegeldflessen en -blikken. Dit wordt mogelijk gemaakt door een bedrukte tape. Het rendement wordt dus erg laag gehouden. Het statiegeldbewijs kan echter alleen worden ingewisseld bij het filiaal waar de wegwerpcontainer is ingeleverd.

Voor winkels met een verkoopoppervlakte van minder dan 200 vierkante meter – zoals kiosken of kleinere tankstations – geldt een speciale regel: zij mogen alleen lege artikelen terugnemen van de merken die ze in hun assortiment hebben, zodat deze kleinere winkels niet met logistieke problemen te maken krijgen.

Het enige probleem – en helaas erg vervelend – is dat ingedeukte blikken of flessen niet door de automaat worden geaccepteerd. Vooral bij relatief dunwandige lege drankblikjes is de ingedeukte of ingedeukte zijde onvermijdelijk. Zelfs als het label ontbreekt, worden blanco’s niet geaccepteerd. Overigens wordt de geretourneerde verpakking niet omgepakt, maar direct ter plekke door de machine gesneden.

Het beste van alles is dat geretourneerde PET-flessen, -blikken en -flessen een wenselijk item zijn om in te zamelen omdat het ophalen en retourneren ervan “relatief winstgevend” is gezien de relatief hoge statiegeld van 25 cent (lage pensioenen in Duitsland, terwijl ingezamelde flessen en blikken in Duitsland bleken om “helaas”) te zijn. Gepensioneerde sport”, maar dat is een heel ander verhaal).

Bekeken na:
15

Meer vrije tijd