Europese kampioenschappen vluchtelingen in Frankfurt: Bruggen bouwen

Woensdag begint in Frankfurt het tweede Europees Kampioenschap Vluchtelingen. De coach van het Duitse nationale team is Dragoslav Stjepanovic.

Camilo Cordoba miste de laatste training, hij ging niet, en de coach probeerde hem niet eens te overtuigen. Misschien mist hij zelfs groepswedstrijden, dit kan niet. Camilo is belangrijk voor het team en een graver op het middenveld. Ik ben er woensdag zeker klaar voor, coach. uitstekend.

Ze bouwen voort op Camilo Cordoba en het lijdt geen twijfel dat jij de titelverdediger bent. Wat is de ultieme gemiste training? Hij kon het echt niet. Hij moest werken. Camilo is een chef-kok.

En Camilo, die uit Colombia komt, speelt vandaag voor Duitsland. Zijn coach Dragoslav Stjepanovic heeft hem al verzekerd dat hij in de basis zal staan. Camilo, een chef-kok uit Colombia, maakt deel uit van het Duitse nationale team dat het Europees Vluchtelingenkampioenschap speelt op het sportterrein van SC Weiß-Blau in Frankfurt-Niedrad, een oude Manuel Neuer van de DFB-campus. De organisatoren van deze tweede editie van de UEFA Cup zijn de Vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties en de UEFA, en het doel van deze wedstrijd is de integratie van vluchtelingen te bevorderen. Voetbal speelt daar een grote rol. De finale, die zal worden geleid door Bundesliga-scheidsrechter Felix Bresch, begint woensdag (17.30 uur) op de campus van de Duitse voetbalbond (DFB), met UNHCR Hoge Commissaris Filippo Gandhi en Celia Sasic, DFB Vice President voor Gelijkheid. En afwisseling, spreek tijdens de lunch een paar woorden.

Aan het toernooi doen 16 Europese vluchtelingenteams mee, onder meer uit Frankrijk, Spanje, Italië, Oostenrijk en Oekraïne. Zwitserland, Malta en Nederland. De wedstrijd wordt gespeeld op woensdag van 9.00 uur (tot 16.00 uur) in vier groepen op een klein veld, het team bestaat uit een keeper en zes veldspelers en er moet altijd één vrouw per team op het veld staan. Het Duitse nationale team, voornamelijk afkomstig uit Afghanistan en Syrië, speelt in een groep met Frankrijk, Letland en Finland. De groepswinnaars gaan door naar de halve finales.

Camilo woont pas drie jaar in Duitsland, in het begin was het moeilijk, de vreemde cultuur, de vreemde taal. Het opvangkamp, ​​in Kammerbach, Bad Soden-Allendorf in de wijk Wera-Meissner, vond een nieuw huis en een voetbalclub, TSG Kammerbach, dus “het leek erop dat ik wilde integreren”, zegt hij. Hij heeft ook een baan gevonden.

Zaher Sharbaji nam een ​​moeilijker pad. Hij speelt ook voor Stebby’s.Acht jaar geleden ontvluchtte hij de burgeroorlog in Syrië op een wankele boot vanuit Libanon over de Middellandse Zee. Ze zijn gestrand in Türkiye. Zahir woont nu in Steinheim, speelt voetbal voor DJK Eintracht en heeft net zijn leertijd als automonteur afgerond, speelt in de verdediging voor Stepi, maar zijn grootste rolmodel is Cristiano Ronaldo.

Burger Bahauddin Saadoun was twaalf jaar oud toen hij met zijn ouders zijn Syrische vaderland moest verlaten. Ze vonden onderdak in Laugenaubach, in de buurt van Haiger, waar Bahauddin lange tijd voor de plaatselijke SSV speelde. Regio Oberliga, in de verdediging. “Door voetbal in Duitsland leerde ik leiderschap en verantwoordelijkheid nemen in een team”, zegt hij. Wat Stepanović gelukkig zou maken: hij houdt niet van verliezen.

De spelers werden geselecteerd door de Hessische voetbalbond, die allemaal van vluchtelingen afkomst waren. Kickers zijn altijd goed geïntegreerd in de samenleving, zegt Thomas Hackbarth van de organisatoren van de Duitse voetbalbond (DFB), zijn al vijf tot acht jaar in Duitsland, spreken de taal, hebben een baan of volgen een opleiding. Het was fundamenteel logisch dat de onnavolgbare Stepanović van Frankfurt het roer overnam als coach. Stepby, nu 74 maar nog steeds veerkrachtig, maakt zich grote zorgen over maatschappelijke kwesties zoals inclusie en integratie. Hij is al zes jaar integratieambassadeur voor de sportbond in de deelstaat Hessen.”Voetbal kan een springplank zijn naar een beter leven, voetbal kan bruggen bouwen”, zegt hij. en personen die noodgedwongen hun vaderland hebben moeten verlaten vaak dwang met een speciaal motief om tegen veel weerstand in voor zichzelf op te komen en vooruit te willen in hun nieuwe leven.

Adan Musi Hirsi kan er een beetje over zingen. Ze vluchtte uit Somalië toen ze 16 was, en haar familie woonde een jaar in Turkije en daarna in Griekenland. De 22-jarige woont sinds vier jaar in Duitsland. Ladan heeft altijd gevoetbald, ook als meisje in Kenia, waar ze opgroeide. “Het was daar niet normaal, voetballen als meisje”, zegt ze. Maar ze deed het, en met veel enthousiasme. Nu spelend voor SV Morlenbach, in een “echt team”, zegt ze, “ik ben blij”.