Een uitgestorven dier dat op het punt staat een comeback te maken? Een onderzoeksgroep vindt RNA uit een museumtentoonstelling

Museumexposities kunnen interessanter zijn om te onderzoeken dan verwacht: onderzoekers hebben met succes RNA gewonnen uit een lang uitgestorven dier.

STOCKHOLM – Eerder ging onderzoek ervan uit dat RNA binnen enkele dagen zou worden vernietigd als het niet koud werd bewaard en beschermd tegen enzymen die het zouden kunnen vernietigen. Maar dit is duidelijk niet helemaal waar, omdat het anders onmogelijk zou zijn om uit te leggen wat het onderzoeksteam doet In het gespecialiseerde tijdschrift Genoomonderzoek Beschrijven. Het team onder leiding van Emilio Marmol (Universiteit van Stockholm) isoleerde en sequenteerde met succes RNA van een lang uitgestorven dier.

Het vreemdste: de overblijfselen van de Tasmaanse tijger of thylacine (Thylacinus cynocephalus)) Ze worden sinds 1891 bewaard in het Stockholm Museum – op kamertemperatuur. Uit de spier- en huidmonsters van het dier kon het onderzoeksteam miljoenen RNA-sequenties isoleren en deze gebruiken om informatie te verkrijgen over de genen van het dier en de eiwitten die in de cellen en weefsels van het dier worden aangemaakt.

Een onderzoeksgroep verzamelt in het museum RNA van een uitgestorven dier

“Dit is de eerste keer dat we inzicht hebben gekregen in de aanwezigheid van thylazine-specifieke regulerende genen, zoals microRNA’s, die al meer dan een eeuw uitgestorven zijn”, zegt co-auteur Mark Friedlander in een rapport. kennisgeving.

Er worden pogingen ondernomen om de Tasmaanse tijger terug te brengen, aangezien zijn leefgebied in Tasmanië grotendeels intact blijft. Onderzoek vereist echter niet alleen DNA, dat de genetische code van het genoom bevat, maar ook ribonucleïnezuur (RNA), dat informatie die in DNA is opgeslagen, overbrengt en vertaalt. Het is ook verantwoordelijk voor het reguleren van genactiviteit.

De Tasmaanse tijger is sinds 1936 uitgestorven

“Het nieuw leven inblazen van de Tasmaanse tijger of wolharige mammoet is geen triviale taak en vereist uitgebreide kennis van het genoom en de transcriptoomregulatie van deze iconische soorten, die nu pas bekend beginnen te worden”, legt Emilio Marmol, hoofdauteur van het onderzoek, uit.

Uit het onderzoek blijkt dat museumexposities nog steeds interessant zijn voor lopend onderzoek. “In de toekomst kunnen we misschien niet alleen RNA uit uitgestorven dieren halen, maar ook de genomen van RNA-virussen zoals Sars-CoV2 en hun evolutionaire voorlopers uit de huiden van vleermuizen en andere gastheren die zijn opgeslagen in museumcollecties”, zegt de onderzoeker. deelnemer.”. Auteur Love Dalén geeft een vooruitblik. (onbetaalde rekening)