AWMF wil de wetenschappelijke competentie van artsen vergroten

Berlijn. Het onderwijzen van wetenschappelijke methoden in de geneeskunde moet stevig verankerd worden in de licentiesystemen. Dit is wat de Association of Scientific Medical Societies (AWMF) eist. Medische scholen behoorden vaak tot de stichtende leden van Europese universiteiten. Kennis en vaardigheden op het gebied van wetenschappelijke methoden van dit onderwerp worden echter niet onderwezen in de menselijke geneeskunde, zoals AWMF-voorzitter professor Rolf Detlef Trade donderdag op een persconferentie bekritiseerde. Dit is een gegeven bij andere vakken, zoals biologie of psychologie, zegt Tredy.

In de loop van de ontwikkeling van de Nationale Competentiegerichte Geneeskunde 1.0 (NKML) Leerdoelencatalogus is duidelijk geworden dat wetenschappelijke competentie een essentiële kwalificatie is voor medisch werk en niet alleen in universitaire ziekenhuizen. De artsen van het land zouden ook onafhankelijk de huidige stand van de wetenschap moeten kunnen identificeren en deze moeten kunnen toepassen om de problemen van hun patiënten op te lossen door middel van richtlijnen, overzichtsartikelen en klinische onderzoeken, vraagt ​​Treede. “In de toekomst zal het meer afhangen van het vermogen om evidence-based geneeskunde te beoefenen dan van feitelijke kennis die tijdens studies wordt verworven”, is de voorzitter van de AWMF ervan overtuigd.

Wetenschappelijke competentie is ook een belangrijk onderwerp in het vervolgonderwijs

Het AWMF is ook geïnteresseerd in jonge wetenschappers. De organisatie van een universitaire basisopleiding moet worden heroverwogen als deze professionele kennis verschaft, maar geen wetenschappelijke basisopleiding. “Het tekort aan jonge onderzoeksartsen hangt ook samen met het feit dat afgestudeerden van andere opleidingen beter gekwalificeerd zijn voor deze activiteiten”, zegt de neurofysioloog.

Volgens Handel is het ook belangrijk om de wetenschappelijke competentie uit te breiden tijdens een aanvullende opleiding tot specialist. “Op de korte termijn eisen we dat zes maanden klinisch onderzoek of onderzoek in de gezondheidszorg meetellen voor de trainingsperiode”, zegt professor Erika Baum, voorzitter van de Permanente Commissie voor de Ontwikkeling van Kwaliteit in Onderzoek en Onderwijs bij de AWMF.

Hoewel de Model Continuing Education Regulations 2018 nu in alle medische verenigingen van de staat zijn geïmplementeerd, is er nog steeds een grote behoefte aan wijziging en harmonisatie om ernstige meningsverschillen in Duitsland te voorkomen. Baum bekritiseert: “Er bestaat met name geen uniforme praktijk met betrekking tot de vraag of en hoe wetenschappelijke activiteiten kunnen worden erkend.”

Sommige medische verenigingen zijn hier genereus als het algemene kader een redelijke structuur voor aanvullende training laat zien, andere sluiten categorisch periodes van wetenschappelijke activiteit zonder direct patiëntencontact uit, zoals Baum bekritiseert. Het profiel van de medische werkvereisten zal snel veranderen.

Het internet en kunstmatige intelligentie hebben snelle onderzoeks- en besluitvormingsondersteuning mogelijk gemaakt. “Het is heel belangrijk dat we deze informatiebronnen kunnen evalueren en optimaal kunnen gebruiken”, zegt Baum. Bovendien moeten gegevens en resultaten uit de dagelijkse zorg niet alleen in universitaire ziekenhuizen, maar op alle terreinen wetenschappelijk worden verwerkt.

Mannheim als voorbeeld van beste praktijk

De Medische Faculteit Mannheim van de Universiteit van Heidelberg heeft een belangrijke stap voorwaarts gezet in het bijbrengen van wetenschappelijke competentie aan medische studenten. Hier wordt wetenschappelijk werk aangemoedigd in de MaReCuM-modelcyclus. Dit omvat verplicht bewijs van prestatie in ‘wetenschappelijk werk’.

Moet aantonen dat hij aanwezig is geweest bij evenementen die verband houden met literatuuronderzoek, evidence-based geneeskunde, goede wetenschappelijke praktijken, kritische evaluatie van wetenschappelijk bewijs en wetenschappelijk schrijven. Ten slotte moeten studenten hun academische prestaties vastleggen in een onderzoekspaper. Bovendien vullen laboratoriumtraining, experimentele planning, biowiskunde, epidemiologie en evidence-based geneeskunde in de kliniek de training aan, zei Dr. Julia Eckel, woordvoerder voor wetenschappelijke studies aan het Universitair Medisch Centrum Mannheim.

De Federaal Vertegenwoordiger voor Medische Studenten in Duitsland (bvmd) steunt volledig de roep om meer wetenschappelijke competentie tijdens de studie, zegt Christian Paxmann, Federaal Coördinator voor Medisch Onderwijs bij de vereniging. Maar hij eist dat het verhogen van het academisch niveau niet tot extra lasten voor studenten leidt. “Voor de studeerbaarheid moet academische opleiding een integraal onderdeel worden van het kerncurriculum en niet worden uitbesteed – bijvoorbeeld in een collegevrije periode”, zegt Paxmann, die in zijn vijfde semester aan de Universiteit van Leipzig zit.