Zombie Fire Secret: In the Arctic schijnt het diep in de grond – wiki

Veengronden en naaldbossen bepalen het arctische landschap. Als hier brand uitbreekt, wordt meestal maar één geval geblust: de herfst. Alleen de regen dooft het vuur op betrouwbare wijze. Daarna viel er een aantal maanden stilte. Maar schijn bedriegt. Omdat sommige branden alleen maar moeten doven.

[Wenn Sie aktuelle Nachrichten aus Berlin, Deutschland und der Welt live auf Ihr Handy haben wollen, empfehlen wir Ihnen unsere App, die Sie hier für Apple- und Android-Geräte herunterladen können]

Deze “zombievuren” zijn op het aardoppervlak niet of helemaal niet te zien: ze stoten geen rook uit en veroorzaken geen zichtbare sintels. Maar ze eten hun weg naar de aarde en krijgen daar nog genoeg zuurstof om te “overleven”. Het kan dan weer tientallen, soms honderden meters, ontbranden vanaf de oorspronkelijke brandplaats.

Sommige branden brengen de winter door onder een sneeuwbedekking

Onderzoekers uit de VS en Nederland hebben nu ontdekt dat sommige zombiebranden het koude seizoen niet erg vinden. Ze zwemmen tot acht maanden onder een sneeuwbedekking. In het voorjaar worden ze sterker voor het daadwerkelijke natuurbrandseizoen – en kunnen ze aanzienlijke schade aanrichten.

Het team onder leiding van de Nederlandse brandonderzoeker Rebecca Schulten van de Universiteit van Amsterdam evalueerde gegevens en beelden van branden die plaatsvonden tussen 2002 en 2018 in Alaska en de Northern Territories van Canada. Ze gebruikten luchtfoto’s om te zoeken naar grote branden die het volgende voorjaar weer in de omgeving uitbraken.

Ze sloten gebieden uit die dicht bij menselijke nederzettingen lagen van hun analyse. Schulten en haar team identificeerden 45 kleine branden die duidelijk een einde maakten aan de winter van het vorige vuurseizoen, schrijven ze in Nature.

De basis van het ongewone gedrag van branden is de aard van de Arctische bodem. In Siberië en Noord-Amerika bestaat het voornamelijk uit turf: plantendelen die hier enkele duizenden jaren geleden langzaam aan het rotten zijn. Ze bieden het perfecte voedsel voor een vuur. Het wordt meestal veroorzaakt door blikseminslagen in dichte naaldbossen van arctische streken, maar ook door verwaarlozing of ontbranding van mensen.

Bij het laaiende vuur komt methaan vrij, wat schadelijk is voor het klimaat

Tot nu toe werden zombiebranden nauwelijks beschouwd als een oorzaak van brand – die branden worden ook genegeerd in winterslaap. Dit komt ook doordat er nog niet veel over bekend is. De gevolgen zijn echter alarmerend. Winterbrandbronnen zorgen ervoor dat het natuurbrandseizoen vroeg begint en dus langer duurt. Dit is vooral verwoestend in arctische streken. De branden die woeden in de veenbodems – belangrijke koolstofopslagplaatsen – geven niet alleen koolstofdioxide vrij, maar ook methaan, wat de opwarming van de aarde verder versnelt.

Zombiebranden zijn zeldzaam: ze waren goed voor slechts 0,8 procent van alle verbrande gebieden tussen 2002 en 2018. Er waren echter sterke uitschieters. In 2008 bestormde bijvoorbeeld een zombievuur in Alaska in totaal 13.700 hectare, wat overeenkomt met 38 procent van alle natuurbrandschade in het Noordpoolgebied van Noord-Amerika dit seizoen.

De opwarming van de aarde voedt zombiebranden

In de toekomst kunnen zombievuren zich ophopen. Door de opwarming van de aarde stijgen de gemiddelde jaartemperaturen – in de poolgebieden meer dan het wereldgemiddelde. Droogte duurt in de zomer langer, herfstregens komen later en branden hebben de neiging om in sterk brandende branden te veranderen. Hoewel lenteweer en gesmolten sneeuw geen effect hebben op het voortbestaan ​​van winterbranden, schrijven de auteurs: binnenshuis, maar hoe diep breekt een brand door de grond – hoe dieper het is, hoe groter de kans op brand in de lente.

Om het risico op dergelijke branden te verkleinen, kunnen eenvoudige maatregelen helpen om bijvoorbeeld de randen van grote brandgebieden van het afgelopen jaar te beheersen door overvliegen. Op deze manier kunnen zombiebranden worden gedetecteerd terwijl ze nog klein zijn, en is het gemakkelijker en goedkoper om ze te bestrijden dan een grote brand op een later tijdstip.