Ziekte van Menière: deze symptomen zijn typisch

Een aanval van Menière kan enkele minuten tot uren duren. Wanneer de episode eindigt, verdwijnen de symptomen, maar in sommige gevallen duurt het een dag of twee om volledig weg te gaan. Lijders voelen zich vaak moe en suf na de aanval. Afhankelijk van de frequentie kunnen aanvallen een ernstige impact hebben op het dagelijks leven.

Ernstige duizeligheid verschijnt plotseling tijdens een aanval van Menière. Getroffen mensen hebben het gevoel dat alles om jou draait, vergelijkbaar met een vortex-spel. Duizeligheid kan twintig minuten tot twaalf uur duren. Bij sommige mensen kunnen tremoren in de ogen (nystagmus genaamd) gelijktijdig met duizeligheid worden waargenomen.

De vertigo-episodes die verband houden met de ziekte van Ménière zijn vaak zo ernstig dat patiënten onmiddellijk moeten gaan liggen en wachten tot de symptomen verdwijnen. Onder bepaalde omstandigheden leidt duizeligheid tot andere symptomen zoals misselijkheid, braken, bleekheid en zweten.

In sommige gevallen veroorzaakt de aanval van Ménière een (meestal eenzijdig) gevoel van druk of volheid in het oor, alsof er watten in het oor blijven steken.

Tijdens de aanval van een Menière merken patiënten vaak een toename van diep sissen of zoemen in hun oren. In sommige gevallen gaat het eenzijdige oorsuizen meestal daarna door.

In veel gevallen van een aanval van Menière verslechtert het gehoor plotseling (meestal aan één kant). Met name de perceptie van tonen uit het lage frequentiebereik en/of uit het middenbereik wordt vaak verminderd.

Dit gehoorverlies neemt af na een aanval, althans aanvankelijk. Als de ziekte van Menière echter voortschrijdt, kan permanent gehoorverlies optreden. In ernstige gevallen ontwikkelt zich ook volledig gehoorverlies.

Hoe vaak mensen met de ziekte van Menière epileptische aanvallen krijgen, kan sterk variëren. Terwijl er bij sommige patiënten maanden of zelfs jaren tussen individuele aanvallen zitten, komen de aanvallen bij anderen na dagen of weken terug.

Meestal, als er kort na een Menière-aanval een terugval is, treden er verdere aanvallen op. Dit wordt meestal gevolgd door een langere periode waarin er geen of weinig symptomen zijn.

De ernst van de symptomen varieert vaak sterk tussen patiënten. Sommige mensen met de ziekte van Ménière hebben bijvoorbeeld slechts af en toe een draaierig gevoel en weinig gehoorverlies, maar hebben in plaats daarvan meer problemen met oorsuizen en de daaruit voortvloeiende slaapproblemen. In andere gevallen komen episoden van Ménière vaak voor met ernstige duizeligheid, terwijl symptomen zoals druk in het oor, oorsuizen en gehoorverlies slechts mild zijn.

Als de ziekte van Ménière al lang aanwezig is, komt duizeligheid vaak buiten de episodes voor. In de meeste gevallen gaat het echter niet om duizeligheid, maar om duizelingwekkende duizeligheid. De getroffenen hebben de indruk dat de aarde eronder beweegt. Duizeligheid gaat vaak gepaard met angst. Dit type duizeligheid treedt meestal op wanneer patiënten zich in situaties bevinden die vergelijkbaar zijn met die waarin ze eerder epileptische aanvallen hadden.